Kelebek Büyüsü

CESARET

Cesaret , sadece bir kelime değildir.Yapabildiklerinden aldığın güç ile yapamayacaklarına meydan okumaktadır.
Ben önceden başardığım bu şeyden guc güç toplamadım.Aksine bütün gücümü tükettim.Yani yine meydan okuyabilir miyim o karanlığa bilmiyorum .
Luhan'ın karanlığına tekrar dönmesine engel olabilir miyim bilmiyorum...

+ Jin-ah , peki ya o doğru kişi....onu oradan çıkaracak doğru kişi bu sefer ben değilsem ne olacak ?
Yeniden eski haline dönmesinden korkuyorum.

- İn Ha ,eski dediğin şey , sen o asansörde onun gözlerini kapatıp korkusunu göz ardı etmeden önceydi , düşecek ışıklardan onu kurtarmadan önceydi...
Herşeyden öte senelerdir el süremediği uçurtmaya ilk seninle cesaret edip dokunmadan önceydi.

Kafamı karıştırmak bu aralar en birinci görevim oldu. Benim aklım allak bullak . Zihnimde bile dinleneceğim bana ait bir yer kalmadı.

+ Neyse bu konuyu kapatalım mı ?
Artık sahibi olduğumuz bir dükkanımız var. Ondan konuşabiliriz mesela adının ne olmasını isterdin ?

- Aslında ben bu tip konularda sana katılmayı daha akıllıca buluyorum. Ayrıca sen kesinlikle bir şey düşünmüşsündür söyle bakalım.

+ Hm.. şey aslında var. Çok önceden düşünmüştüm. Biliyorsun bu kafe açma fikri çoktandır aklımızdaydı.
Eğer bu aklımdaki isme uymasaydı kafeyi ona göre dizayn etmek istemiştim. Ama bugün aslında şaşırmama sebep de buydu. Orası tam hayalimdeki yerdi. Adı da içeriğine uygun olsun istedim. Bir kelebek kadar naif bu kafeyi oraya adım attıktan sonraki bizi etkisi altına alan büyüsü nedeniyle bu ismi söylüyorum.
O yüzden ismi " Kelebek Büyüsü " olsun diyorum.

Birbirimize uzunca bakıp düşündük. Daha sonra Eun Jin arkasına yaslanıp bu ismi defalarca tekrarlayıp kulağa nasıl geleceğini deniyordu.

- Biliyor musun hiç fena değil. Koyabiliriz aslında bu isim ona yakışacaktır.

+ Değil mi çok güzel olacak.

- Seninle olsun da bir tanem ben her şeye razıyım biliyorsun.

Ona sımsıcak bakıp hemencecik sarıldım. Senelerdir bu sarılma sayesinde bunca zorluğa göğüs gerdim ben yine bazı sorumlulukları üstlenmeye hazırım.

Eun Jin'den yavaşça ayrılıp ayağa kalktım. Nehir ve gece manzarası birleşince ortaya çıkan bu harika görüntüye bakakaldım. Bakınıyorum ama keşke zihnimde bu nehir kadar berrak olabilseydi. Ayrıca düşünüyorum da bu düşünceler hep böyle değil mi güzel anların tek düşmanları..
Ayakta dikilmiş nehre yansıyan renklere kendimi çok kaptırmış olacağım ki Eun Jin'in yüksek sesle adımı söylemesiyle ancak ona döndüm.

+ Aa şey sanırım büyülendim .O yüzden seni duymamışım .

- İyi peki hadi evimize gidelim.

Onu önden gitmesini söyledikten sonra bunu fırsat bilerek arkadan koşarak beline sarıldım. Artık alıştığı için pek şaşırmış gözükmüyordu arabaya kadar belinden ayrılmadım.

Hayatımda vazgeçemem dediğim bazı şarkılar var. Biliyorum ki bu şarkılar sizin hayatınızın da bir parçası. Benim Olmazsa olmazım So Chanwhee 'den Tears adlı parça. Eğlencesi olmazsa olmazımız. Şöyle ki artık öyle bir hal aldı ki yolculuklarınızda sadece tek bakışımla bile Eun Jin'e Bu şarkıyı açmasını rica edebiliyorum.