Kelebek Büyüsü

Çözülmesi İmkansız Bir Bilmece

Başka biri olsaydı belki yerimde , onun bu akıl almaz çıkışlarına derdi ki ' İstifa ediyorum ' ya da ne bileyim 'Ben görevimi değiştirmek istiyorum ' gibi bir cümleyi kesinlikle kurardı.
Aslında bundan yaklaşık 2 ay önceki ben olsaydım, bu cümlelerden birini kesinlikle kurmuştum .
Gel gör ki şimdi onunla konuşmasam da yanında olmak....en iyi nefes alma yöntemi gibi geliyor .Denedim ayrı kalmayı da denedim .Ama beceremedim ki hala yanındayım.

Ben istiyorum ki kafasına taktığı ,kızdığı şeyler anlık olsun .
Ama kendine engel olamaması en çok kendini yıpratıyor. Mesela şuan asansörün düğmesine sert basa basa göçürecek kadar neye sinirlenmiş olabilir diye düşünüyorum.
Kaldı ki tüm bu olanlardan önce asansöre yönelmiş olması....çok tuhaf değil mi ?
Bu adam sinir olunca unutuyor mu yani korkularını ,anlamıyorum ki.

+ Luhan Bey ,henüz asansör gelmemişken birşey sorabilir miyim ?

Tek bir noktaya odaklı şekilde asansörün geleceği hizaya bakıyordu.
Yine de söylemeliydim. Sonradan içeride fenalaşırsa bana kızacak çünkü.

+ Luhan Bey bu bir asansör.

- Ne olmuş asansörse ?

+ Yok birşey olmaz da içine girince fenalaşabilme ihtimaliniz çok yüksek .

Ancak aklına gelmişti ki asansör geldiğinde adımını geri attı .Derin bir nefes alıp merdivenlere yöneldi .
İyi ki söylemişim yoksa kesin birde onun lafını işitecektim.

Merdivenlerden o kadar hızlı iniyordu ki arkasından benimde hızlı inmem rağmen, ışık hızıyla gidiyordu sanki .

+ Luhan Bey !

+ Bir...bir....biraz yavaş inseniz korkuyorum düşeceksiniz. Bende peşiniz sıra üzerinize filan...aman yani.

O sırada merdivenleri yeni bitirmiştik .Tam kapıyı açmak için öne gitmişti ki durdu.Ben o sırada öyle derin nefes alıyordum ki bayılmasam ikimiz içinde iyi olacak .

- Sen...o adamın kim olduğunu biliyor musun ?

Cümlesini zar zor idrak edebilmişken ikinci bir cümleyi daha sıralamıştı.

- Hayır bir de sohbet ederken öyle gülecek kadar yakın mısın onunla ?

Daha birinci cümleyi kavrayamamışken geldi ikincisi..

+ Bahsettiğiniz kişinin kim olduğu hakkında en ufak bir fikrim yok.
Eğer olayı biraz açarsanız...

- Neyse .Geç kalıyoruz dinlendiysen arabaya geçelim.
Eğer dünkü kadar kötü hissediyorsan bekleyebilirsin. O kadar hayati bir acelemiz yok.

Ne oluyor bu adama ?
Neden anlayamıyorum ki ben senin aklını , fikrini Luhan ?
Önemsiyor musun ?
Yoksa önemsiyor gibi mi yapıyorsun?
Anlamıyorum ki çabalamak yetmiyor.
Seni anlamaya çalışırken, dünyanın en zor labirentin içinde gibi hissediyorum kendimi . Ben sanırım buradan çıkmayacağım diyorum ve susuyorum çoğu zaman .

+ İyiyim ben .Çıkabiliriz.

Herkes zordur ama benim tanıdığım bu adam iki kat daha zor.
Tamam bu sefer tanıdım diyorum .Yeniden değişiyor .
Bu kez kızmaz , sonuç olarak ortada kızılacak bir durum yok diyorum.
Aksi gibi en çok ona kızacağı tutuyor .
Tam bitti diyorum yeniden başlıyor.
Artık çıkmaza sokma beni Luhan .

Arabanın yanına geldiğimizde ortamdaki ciddiyeti bozmak biraz olsun onu rahatlatmak için aniden  dönüp elimi açtım .Elindeki anahtarı rica ettim.
O ise anahtarı öbür tarafa çekip kapıları açtı.