4.Bölüm

602 23 1
                                    

Sabah erkenden kalktım saat henüz 6:00 ydı ve üç saatim vardı. Annem erkenden kalkmış bana kahvaltı hazırlamıştı. Ben hemen birşey yedim ve üzerime rahat ve şık bişeyler giydim ve annemlerle son bi kez vedalaşıp hava alanına gitmek üzere bi taksiye bindim. Ve ordan doğru hava alanına gittim.  Orda bi yarım saat bekledikten sonra uçağa bindim ve uçak kalktı. Kalbim heyecandan küt küt atarken bir yanımda üzüntüden parçalanıyordu.  Annemi babamı çok özleyecektim.  Bunu düşündükçe içim eziliyordu ama hindistanı düşündükçede içim bi hoş oluyodu. Artık çıkmıştım yola geri dönüş yoktu hem zaten annemlerde taşınırlardı 1 seneye. Yol boyunca hep düşündüm bazen kendime teselli verdim bazen heyecanlandım bazen ağladım. Ve sonunda hindistana iniyorduk kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu. Ve hooopp uçağımız inmişdi.  artık kendimden emin adımlarla uçağın kapısına doğru hayallerime gidiyordum . Ve tam olarak uçağın önündeydim bir sürü insan vardı  ama tabi çoğunun üzerinde sariler vardı. Ben etrafı hayran hayran izlerken 30-31 yaşlarında kirli sakallı bir adam bana çarptı ve hiçbişey demeden hızlı adımlarla yanımdan uzaklaştı. Ben yine hindistana , hayallerimin şehrine dalıp gittim ve birden karnımın acıktığını farkettim ve orda köşede bakkal gibi bişey gördüm. Ve bildiğim tek tük hintçeyle birşeyler alma umuduyla bakkalın kapısından içeri girdim ve ordan kek ve bisküvi aldım bildiğim kadar hintçeyle"  bunları almak istiyorum" dedim . Sonra elimi çantama attım ama cüzdanım yoktu. Sonra iyice çantamı karıştırdım ama yoktu nasıl olabilirdi ne yapıcaktım şimdi ben . tüm param kaybolmuştu. Ne kalacak yerim nede karnımı doyuracak yiyeceğim vardı. Ve bakkalcının sesiyle irkildim . Bana " iyimisiniz" diye soruyordu bende "iyiyim" diye yanıt verdim. Sonra kek ve bisküviyi bırakarak dükkandan çıktım. Kendimi çok kötü hissediyordum napıcaktım şimdi sonra aklıma uçaktan inince bana çarpan adam geldi galiba paramı o çalmıştı çünkü yanımdan hızlıca özür bile dilemeden uzaklaşmıştı . İnanılacak gibi değildi resmen hindistana ayak bastığım an soyulmuştum .ve bunları düşünürken bi anda gözlerim kararmaya başladı. Ve yere düştüm . Sonrasını hatırlamıyorum gözlerimi açtığımda hastaneye benzeyen bi yerdeydim evet evet kesin hastanedeydim çünkü kolumda serum vardı. Yanı başımdaki koltuktada yaşlı hemen hemen 65-70 yaşlarında bir amca vardı ."iyimisin kızım" diye soruyordu.
Bende" iyiyim ama bana noldu?" Diye sordum . Tabi bu konuşma hintçe dilinde geçti. Ve amca da herşeyi anlattı.

HiNtLi SeVgİlİmHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin