HiNtLi SeVgİlİm

36.Bölüm

Cümlenin sonlarına doğru ses tonunu yükseltmişti.  Bu da ikinizi de baya germişti zaten kurduğu cümke ayrı bi ironiydi.  O sadece benim Salmanla aniden sevgili olduğumu sanıyordu ve hiç bir gerçeği bilmiyordu.  Böyle konuşması normaldi bi yandan.  Ama kendimi haklı çıkarıp beni suçlaması normal değildi. Çünkü o bas baya Gidip kızla sevgili olmuştu . Gerçi tam sevgili diyemezdim. Çünkü daha hiç bişey bilmiyordum. Sadece aklım " ne olabilirler ki sevgiliden baska arkadaş mı hiç sanmam" diyordu.  Bende aklıma uyuyordum. Çünkü kalbim aklımdan tam tersini düşünüyordu.  Ee tabi Avashiye Sevdalı olunca Avashinin böyle bişey  yapacağına inanmıyordu. Ama ben aklımı dinleyip Sevgili olduklarına inanıyordum . Ve onun kendini haklı çıkarma çabalarına karşı gelmeye karar  vermiştim. Ve" sen hala nasıl kendini haklı çıkarmaya çalışıyorsun . Herşeyi görüp bildiğimi bile bile nasıl bu kadar kendinden emin konuşuyosun.  Sizi kafede gördüm orda sadece Ikiniz vardınız masada yani.... hadi neyse bunu geçelim eski bi arkadaşınla buluşulabilir diyelim ama sen bugün de aynı kızla dans yarışmasına katıldın . Bu kadar da tesadüf olmaz heralde" dedim.  O hiç  beklemediğim bi tepki verdi. Ve güldü. Niye Güldüğünü anlamıyordum. Söylediklerimde gülünecek bisey de  yoktu. Niye güldü diye düşünürken. Avashi " Bak kulaklarını aç iyi dinle Avashi ranavatı nasıl yanlış anlamışsın öğren . Ben yıllar önce bi arkadaşıma  yani bu dans yarışmasını  düzenleyen adama bu sene yarışmaya katılacağıma dair söz vermiştim. Ve bu Yarışmaya yanımda  katılacak biri lazımdı . Bende Gidip yıllar önceki eski bi arkadaşımdan yardım istedim.  Yani senin bahsettiğin kızdan . Hani kafede görmüştün ya bizi işte orda yardım istiyordum . Ve o da yardım isteğimi geri Çevirmediği için beraber bugünkü dans yarışmasına  katıldık. Yarışmadan sonrada kızın  nişanlısı gelip onu aldı.  Yani sonuç olarak  beni sen ve Salmanla aynı kefeye koyamazsın" dedi.  Duyduklarım karşısında şok geçirmiştim. Bunca üzüntülerim boş yeremiydi. O an içim bi Değişik olmuştu. Bi yandan da mutlu olmuştum.  Hatta mutluluktan Gözümden bi damla yaş gelmişti. Hemen elimle o yaşı sildim. Ben bir sürü duygu geçişi yaşarken Avashi birden söze girdi " hadi sen de açıkla kendi yaptığını , sende haksız çıkar benim dediklerimi .....ama yapamazsın  çünkü sen aşkı sevgiyi bilmeyip, insanları Sevdiğine inandırıp gidenlerdensin" dedi.  Onun bu sözleri içime o kadar işlemişti ki her Kelimesi bıçak gibi saplanmıştı kalbime . O beni çok ama çok yanlış anlıyordu ve ben bunun Karşılığında kendimi savunacak tek kelime bile edemiyordum. Halbuki onun beni sevgiyi, aşkı bilmeyen biri olarak görmesi hayatta  isteyeceğim  en son şeydi. onun o sözleri beni o kadar   yaralamıştı ki gözümde biriken Yaşları daha fazla Tutamayıp  serbest bırakmıştım. Avashi öylece yüzüme bakıyordu. Ağlamak  istemesemde tutamamamıştım işte.  Ben öylece acı çekerken  avashi yine söze girdi " ya anlayamadığım tek nokta nasıl yapıyosun bunu ... o kadar kolaymı gitmek  , gidipte arkanda bi enkaz bırakmak ...Yani kolaymı hersey ,bi insanın kalbini kırmak hatta parçalamak kolaymı gerçekten... Yani sen için sen gibiler için kolaymı . Gerci neden zor olsun ki en önce seviyo gibi davranıp, karşındakini Kendine bağlayıp sonra da gitmek. Bi tiyatro oyunu gibi işte,  2 başrol oyucudan biri oyun boyunca sabit diğeri devamlı değişim içinde ...sende haklısın ne kadar zor olabilir ki zaten asıl Zor olan sevmek sen ve senin gibilerde  herşeyin kolayını sevdikleri için böyle bi yola başvuruyorlar demek .bak şimdi anlıyorum asıl gerçekleri" dedi.  Içinde biriktirdiği herşeyi dökmüştü sözleriyle . Keşke keşke bende  dökebilseydim herşeyi ama yapamıyordum işte. olmuyordu.