HiNtLi SeVgİlİm

33.Bölüm

Ben dans edenleri izlemeye çalışırken içimden bi Sesde avashiye bak diyordu. Ona bakmamak için dirensemde sonunda içimdeki sese yenik düştüm. Ve kafamı avashiye çevirdiğimde  avashiyle göz göze geldik. Demek o da beni izliyordu. Ben öylece avashiye bakarken bi anda Salmanla ismimin  okunmasıyla bakışlarımı konuşmacıya çevirdim.  Demek sıra bize gelmişti hiç dans edicek Havamda değildim.  Ama dans Etmeye mecburdum en azından beni sevmeyen avashiye bişey olmaması için bunları yapmam gerekiyordu.salman elini bana Uzattı bende mecbur elini tuttum ve ikimiz sahneye çıktık bizde de romantik bi aşk müziği çalıyordu.ama bunun benim için hiç bi önemi yoktu. Salman hangi hareketleri yapıyorsa ben ona Ayak  uyduruyordum. Bi an kendimi Tutamayıp avashiye baktım yine o Nefret dolu Gözleri yerini almıştı.ve bi yandan da elini yumruk yaptığını fark ettim. Işte yine beni kıskanıyormuş gibi davranıyordu. Sadece bu hareketi bile aklımı  karıştırmaya  yetiyordu. Daha fazla ona kanmamak için gözlerimi salmanın hareketlerine sabitleyip konsantre olmaya çalıştım. salman elimi bıraktı bu hareketi biliyordum. Birimiz sahnenin bi ucuna ,  Diğerimiz diğer ucuna doğru geri geri gidip sonra geri gitmeyi bırakıp birbirimize doğru koşup  sarılıcaktık. Ben aslında şu sarılma bölümünü istemiyordum ama buna mecburdum. O kadar insan arasında olay çıkarsam olmazdı.  Ben dalgın bi şekilde geri geri adım atarken salman da aynı hareketi yapıyordu. Ben bi kaç adım daha geri gittim.  Tam bi adım daha atmıştım ki ayağım boşa bastı ve dengemi kaybettim artık düşeceğimi Biliyordum ve gözlerimi sımsıkı kapatmıştım. Sahneden düşerken bi anda birinin beni tuttuğunu hissettim. Gözümü açtığımda Avashinin kucağındaydım. Ve avashi bana öylece bakıyordu. Bende ona aynı şekilde bakıyordum. Bir yandan da etraftaki kişilerin kahkaha seslerini duyuyordum. Herkez bana gülüyordu bunun farkındaydım. Ama ben hiçbişey yapamıyordum hatta kımıldayamıyordum bile. Sanki büyülenmiş gibi avashinin gözlerine bakıyordum. Avashinin de benden bi farkı yoktu o da öylece benim gözlerime bakıyordu. O büyülü anı avashinin yanında ki kız sahte bir öksürük sesiyle bozdu. Kızın çıkardığı sesle avashiyle ikimizde kendimize gelmiştik. Avashi beni kucağından indirdi. Bende üstümü başımı düzelttikten sonra  Masama oturdum.  Salman da yanıma geldi. Bana sanki patlamaya hazır bi bomba gibi bakıyordu.ama hiç birşey demiyordu. Ben bakışlarımı onun öfkeli gözlerinden çekip sahneye çevirdim. Kazanan çifte ödül veriliyordu. Tabi ne ben ve salman ne de avashiyle o kız yarışmayı kazanamamıştık. Yarışma ödül töreninden sonra bitmişti ben ve salman kapının önüne çıktığımızda salman bi anda beni kolumdan tutup bi kenara çekti ve birden bana bağırmaya başladı " sadece küçücük bi hareketi bile yapamadın ,bizi herkeze rezil ettin "gibi sözler söylüyordu. Bende onun bu hakaretlerine karşılıksız kalmadım . Ve "ben hiçbişey   beceremeyen biriysem o zaman beni getirmeseydin yarışmaya Başka birini getirebilirdin" dedim. Sonra Salman " Demek öyle"deyip hızla Arabasına doğru gitti. Ve arabaya binip son gaz basıp gitti. Aklı sıra beni cezalandırıyordu. Ve beni cezalandırmayı başarmıştı. Çünkü hiç bişey olmamış gibi bide gecenin yarısında taksi arayacaktım. Bulunduğum yerde taksi bulunmadığına emindim ama bi umut geziniyordum.  Her yer çok karanlık ve ürkütücüydü. Fazlasıyla korkuyordum . Ama Korkunun Ecele faydası yoktu . Yine herzamanki  çaresizliğimle baş başaydım. Hindistana gelelden beri yaşadıklarım film şeridi gibi gözümün önünden geçiyordu. Tabi bugünkü avashiyle ilgili yaşadıklarım da aklıma gelmişti. Artık Daha fazla kendimi tutamayacaktım. Zaten kendimi tutmama da gerek yoktu. Bi yandan yaşadıklarımı düşünüp bi yandan da ağlıyordum.