HiNtLi SeVgİlİm

11.Bölüm

Sonra sözlerine devam etti
- yoksa sen beni mi takip
Dedi. Ben o an sözünü kestim
- yok artık !
Dedim. Sonra o an yakasındaki pembe ruju farkettim galiba bu benim rujumdu. Çünkü daha deminden yüzümü omzuna çarpmıştım. Sonra hemen çantamı karıştırmaya başladım. Islak mendil arıyordum . Çantamı karıştırırken avashinin şaşkın bakışlarını tahmin edebiliyordum. Sonra bi an çantam daki krem yere düştü ama şimdi onu umursayamazdım. Sonra çantamdaki ıslak mendili buldum . Ve içinden bi tane alıp avashinin yakasını silmeye başladım . Avashi bi anda elimi tuttu. Ve yakasından çekti galiba ne yapmaya çalıştığımı anlamaya çalışıyordu. Sonra yakasındaki ruj izini farketti. Sonra bana dönüp " belamısın sen benim başıma " dedi. O an çok kızdım. Hatta sonra" sen beni takip ediyosun değilmi" dedi. O an çileden çıktım. Ve"yanlızca iş arıyordum ve bu kötü tesadüf bizi karşılaştırdı. " dedim. Sonra arkamı döndüm tam giderken krem kutusunun üzerine bastım ve o an ayağım kaydı.  Yere sert bi düşüş beklerken yine avashinin gözleriyle göz göze geldim. Avashinin kollarındaydım.Galiba Filmlerdeki o romantik anı yaşıyordum . Ama bi odunla . Sonra hemen kendimi toplayıp ayağa kalktım. Sonra bi anda avashinin pantolonunu farkettim her yeri bembeyaz olmuştu. Krem üstüne uyguladığım basınçla avashinin üstüne sıçramıştı. Tabi bu durumu Avashi de fark etti. Ve o anda bana sinirli gözlerle bakıyordu. Ben" özür dilerim yanlışlıkla oldu" dedim. Ve o hala aynı duruşundaydı. Sonra avashinin babası yanımıza çıkageldi " hare kızım bu ne tesadüf ne arıyorsun burda" dedi. Bende neden orda olduğumu anlatmak zorunda kaldım. Sonra o da tam doğru yere gelmişsin burda işe başlayabilirsin. Burası benim şirketim ve artık sen buranın bi işcisisin." Dedi. Ben"ama..." dedim. Ve sözümü kesti" itiraz yok" dedi. Avashi yüzündeki kızgın ifadeyle yanımızdan sert adımlarla ayrıldı. Ve avashinin babası"Yarın saat 9.00 gibi burda ol bi bölümde iş verelim sana" dedi. Bende " tamam" dedim. Ve ordan ayrıldım. Sonra eve geri döndüm.  Ve akşam yemeği hazırladık yedik. Ve o gün saat 10.30 gibi uyudum. Sabah 8.00 de kalktım ,hazırlandım, Bi kac bişey atıştırıp yola çıktım ve saat 8.45 gibi iş yerine ulaştım. Iş yerine girer girmez avashinin babasıyla  karşılaştım.  O bana bölümleri gezdirdi. Bi bölümde kumaş kesimleri yapılıyordu bi bölümde kumaşları sari biçimine getirmek için dikimler yapılıyordu. Bi bölümde de  sari tasarımı yapılıyordu.  Evet bu benim hayalim olan bölümdü. Sonra avashinin babası " hangi bölümde çalışmak istersin" dedi.ben"Tasarım"dedim.  O da"ama burda hiç boş kadro yok diğer bölümlerde çalışamazmısın? " Dedi. Diğer iki bölümde benim yapamayacağım bölümlerdi  ben  hiç böyle  işleri beceremezdim. Sonra avashinin babasına " yok o bölümler pek benim yapacağım işler değil . En iyisi ben burda hiç vakit kaybetmeyip yeni işler aramaya başlayayım" dedim. O da" olurmu hiç ?? Kocaman mağzada sana bi iş bulamayacakmıyız? Ben biraz düşüneyim. Elbet bişey buluruz sana göre" Dedi. Bende" peki o zaman" dedim. Ve bi anda"buldum" dedi. Ve devam etti . " En iyisi sen avashinin asistanı ol o bi asistana ihtiyacı olduğunu söylemişti" dedi. O an düşündüğüm tek şey bu fikrin ne kadar kötü olduğuydu. O kaba adamı hergün görmek dahası onla her an iletişim içinde olmak kulağa korkunç geliyordu doğrusu . Ama mecbur kabul etmek zorundaydım. Çünkü çalışabileceğim bi Bölüm yoktu. Ve orda çalışmak zorunda bırakılıyordum. Ve o an hiç istemeyerek " bilmem ki . Siz en iyisi Avashiye bi danışın " dedim. Sonra o da " Evet en iyisi öyle yapmak , ben şimdi avashinin odasına gidiyim sende kantinden birşeyler iç ben hemen dönerim. Dedi. Ve gitti bende kantine indim.