HiNtLi SeVgİlİm

10.Bölüm

Layla teyze gittkten sonra geleceğim hakkında yine  düşünmeye devam ettim. Artık karar vermiştim yarın tüm iş yerlerini gezip iş arayacaktım .o gün hayallerle ve planlarla uykuya daldım.ertesi gün Erkenden kalktım. Ayağım çok az sızlıyordu  dünki kadar acımıyordu. Merdivenlerden yavaş yavaş indim salvara teyze kahvaltı hazırlıyordu.  salvara teyzeye yardım ettim ve dün ki kafamdaki planları ona anlattım ve ona " ben burda kalmam karşılığı size yardım edecektim ama eğer iş bulup girersem size yardım edemediğimin karşılığını mutlaka size parayla ödücem, hem zaten kısa bir süre içinde bi ev bulurum" dedim.  Sonra salvara teyze" aa hiç öyle olurmu ? Bir de kalacağı günler karşılığı para vericekmiş ..kızım sen  çok yanlış  düşünmüşsün. Biz Senin burda kalmanı çok isteriz hatta sen burda kalınca bizden utanmaman için  duncan amcan bana yardım etmeni söylemiş böylece sen bizden fazla çekinmezsin diye düşünmüş. Ama sen tamamen yanlış anlamışsın. Senin burda kalıp evimize neşe getirmen  yeterli. Biz çocuklarımız evlenince iki ihtiyar kalakaldık. Eve neşe getirecek biri lazımdı. Tanrı da seni karşımıza çıkardı. Şimdi anladınmı tüm olayı" dedi. Ben tabi o an biraz duygulandım. Sonra "öyle düşündüğüm için özür dilerim" dedim. Sonra salvara teyze bana sarıldı. Salvara teyzeyle aramızda çok güzel sevgi bağları oluşmuştu. Onu o kadar çok sevmiştim ki Belki de annemden babamdan sonra en çok sevdiğim 3. kişiydi. Sonra  kahvaltıyı hazırladık . Ve yedik. Sonra ben çarşının nerde olduğunu salvara teyzeye sordum o da bana anlattı.Sonra üzerime pembe sarilerden birini giydim. Bu sari çok güzeldi. Boncukları, işlemeleri hepsi çok güzeldi. Sonra saçımı saldım. Biraz rimel ve pembe ruj sürdüm. Sonra evden çıktım. Ve 10-15 dk. Yürüdüm. Çarşı taksiyle gidilecek kadar uzak değildi. Sonra çarşının içine geldim. Orda bi kuaför dükkanı gördüm. Ve Içeri girdim işci ihtiyaçları olup olmadığını sordum ihtiyaçları olmadığını  söylediler. Sonra bir sürü dükkana , mağzaya girdim. Ama hiç biri işci almayacaklarını söylediler. Artık hiç umudum kalmamıştı. Ne kadar şanssızdım. Hindistana gelelden beri başıma hiç iyi bişey gelmemişti. Sonra bi anda kenarda 5 katlı bi mağaza gördüm. Baya büyük bi yerdi. Şirketin ismi ranavat's  dı. Isim tabelasının yanında da sari Resimleri vardı  o an içim kıpır kıpır oldu belki burda işe girebilirdim. Hemen koşarak kapıya doğru ilerledim. Sonra tam kapıdan içeri girerken bi anda bi yere çarptım . Ama ne çarpma, yüzümün tamamı sızlamıştı. Sonra iki adım geri geldim sersemlemiştim. Sonra çarptığım yere bakınca avashinin gözleriyle  karşılaştım bana verdiği tepki " yinemi sen?" Oldu. Sonra bende "asıl  benim demem lazım onu "dedim. Sonra sözlerime devam ettim " ne arıyosun sen burda?" Dedim. O da " asıl sen ne arıyosun burda?" Dedi.