TAŞTAN KALP(bitti)

aileler tanışıyor

Hikaye yazmakta yeniyim o yüzden yazım hataları olabilir. Yorum yapan beğenen olmasada yazmayı seviyorum.

Mutfakta Seher ablayla hazırlık yaparken kapı çaldı, üzerimi düzelttikten sonra kapıyı açtığımda abim ve eşi Mirayla karşılaştım." Hoş geldiniz, gelemeyeceksiniz diye korktum."diyerek içeri davet ettiğimde abimler annemlerle sohbet ederken,annem endişeli gözlerini Miray'a dikti. " kızım umarım yolculuk seni rahatsız etmemiştir"

" merak etme anne, doktorun izniyle yola çıktık. Ben çok iyiyim, böyle bir günü asla kaçıramazdım." onun sözlerini kesen abim oldu. " Aslında bana kalsa gelmeyebilirdim, nasıl olurda bana bu kadar geç haber verirsin Nazlı!" diyerek gözlerini bana dikti. Huzursuzca yerimde kıpırdandım," Aslında herşey daha çok yeni abi, bugün tanışmaya gelecekler. Sana söyleyecektim..." diyerek sustum. Abim yanıma oturarak sakin bir şekilde konuşmaya başladı. " Yanlış anlama, aceleyle karar vermeni istemiyorum sadece. Eğer kendi isteğinle kabul ettiysen, birşey diyemem. Gel buraya küçük cadı! Seni ikna edecek birini buldun demek. Seni üzerse, onu affetmem ona göre." diyerek sıkıca sarıldığında başımı güven duyduğum göğsüne yasladım. " merak etme, kendimi ezdirmeyeceğim." diyerek onu güldürmeye çalıştım.

" Acaba gelecek olan adaya acısam mı? Bir cadıyla evleneceğini biliyormu?" diyerek gülmeye başladı.

"Abi!! " sitemimle hep birlikte gülmeye başladık. Birara mutfağa gittiğimde Miray da arkamdan gelerek gözlerini üzerime dikti.

"Nasıl gidiyor hamilelik?" diyerek ona baktığımda heyecanla elimden tutarak beni sandalyeye oturtup karşıma oturdu." Şimdi konumuz bu değil, söyle bakalım ne zamandan beri görüşüyorsunuz. Yoksa seni birileriyle tanıştırmamı o yüzden mi istemiyordun?" birden ellerimi sallamaya başladım.

"Hayır, hayır yok öyle birşey." Burası sıcak mı oldu ne? "Biz daha yeni tanıştık sayılır, aslında benim çalıştığım şirketin ortaklarından. Annem ve teyzem benim için görücü usulü bir tanışma ayarladı. Bende her zamanki gibi 'hayır' diyerek karşı tarafı reddedecektim. Ama oraya gittiğimde onunla karşılaştım, o beni aşağıladı. Bende gururuma yediremediğim için, onunla evlenmek istediğimi söyledim." dediğimde şaşkınlıkla ve yüksek sesle kızmıştı. " Ne yani sırf inat uğrunamı onunla evlenmek istiyorsun." diyerek sinirli gözlerini üzerime dikti.

" Bakma bana öyle, beni çok kızdırdı. Hem belki birazcık hoşlanmış olabirim, yani birazcık." diyerek elimle gösterirken Miray benim bu halime gülmeye  başladı.

" Gerçekten de delirmişsin, yine de sana hak vermiyor değilim. Yani abin de bana aynı şeyi yapsaydı. Bende hesap sorardım ama evlilik bu sadece sana özgü birşey."

" Elbette bana özgü, ayrıca aklımda öyle şeyler var ki! Onunla evlenmeyi düşünmüyorum.Sadece nişanlanıp ona çektireceğim ve ben kazanacağım, rakibi hafife almıyorum. Ama bende çabuk vazgeçecek biri değilim. Biraz daha burada oturursak annemler kıskanmaya başlayacak. Bu konuştuklarımız aramızda kalmalı, abim duymamalı. Biliyorsun kendileri biraz kasıntı, eğer duyarsa elinden kurtulamam." dediğimde Miray ağzına görünmez bir fermuar çektikten sonra birlikte içeri girdik.

" Nerdesin kızım sen ya! Bakıyorum da pabucumu dama attın. İki saattir mutfakta ne o fısır fısır."

" Öyle şey mi olur abicim, birkaç konuda Miray'ın fikrini almak istemiştim."

" hala aklım almıyor, bu iş biraz garip geliyor. Bunca zamandır herkese kök söktüren sen, ne oldu da kabul ettin."

" Aslında pek kabul ettim denilemez, sadece görüşmeyi kabul ettim. Yani ortada daha ciddi birşey yok."