TAŞTAN KALP(bitti)

Kutay, Lara'yı kaçırmış...

Umarım beğenilen bir bölüm olmuştur. Yağmur sesiyle birlikte şarkıyı dinlemek isterseniz ; http://www.rainymood.com/watch?v=6eSoPX5J64o yağmur + ander sevdaluk

Bize sadece kemençe yeter derseniz, video kısmına tıklamanız yeterli. :) Kutay' ı gözünüzde canlandırmanız adına, media ya ekliyorum. Keyifli okumalar dilerim. Sessiz okuyucularıma ve beğenen okuyucularıma... Hepiniz seviliyorsunuz, çok olmasa bile bu kadar okuyucu da bana yeter. Sizlere iyi okumalar, bana da iyi dersler ;)

####################################################

Göğsüne yaslanabilir miyim? dedi uykuya yenik gözlerle.
Kendi sesimle irkildim; "Yaslanabilir, orada yaşlanabilirsin. Ben… kıpırdamam!"

                                                                                                  Ahmet Mümtaz Taylan

#####################################################

Araba asfaltta ilerlerken, aydınlatma direkleri birer birer kayıp gitti. Küçükken yolculuk yaparken,direkleri sayardım. Onlar arabayı aydınlattıkça çocukça bir sevinç doğardı yüreğime. Kafamı cama yasladığımda, tek tük cama vuran yağmur tanelerini dinledim. Susan motor sesiyle, arabadan inip elimdeki çantamın tutma yerini sıkıca kavradım. Üç katlı apartmanın merdivenlerini ağır ağır çıkıp, zile basıp ayağımla daireler çizmeye başladım. Suat kapıyı açtığında, diğer polisler yanımdan ayrıldılar.

" Hoşgeldin Nazlı" diyerek Suat kenara çekildiğinde, ayaklarım istemsizce hareket etti. Suat güven vermek istercesine omzuma dokundu. "Merak etme sadece geçici bir süre, hem böylece seni özler ve kıymetini bilir." dediğinde istemsizce gülümsediğimde, elimdeki çantayı alıp, kenara koydu.

" çay sever misin? Şahsen ben bir karadenizli olarak çaysız duramam. Sen dinlenirken, ben de bir şeyler hazırlarım." Hızla mutfağa girdiğinde, içerden gelen tıkırtılarla yavaşça koltuğa oturdum. Etrafımı incelemeye başladım. Evde fazla bir eşya yoktu, birkaç parça mobilya ve bir televizyon. Hava soğuk değildi ama içimde hissettiğim ürpertiyle kollarımı ovuştururken, Suat elinde tepsiyle gülümseyerek koltuğa geçti.

" Kendimi övmek gibi olmasın ama çok iyi çay demlerim." O koltuğa kurulurken, elimdeki telefonun ekran kilidini kapatıp koltuğa oturdum.

" çok mütevazisin." elimde sıkıca tuttuğum telefonu gülerek sehpaya bıraktığımda, Suat'ın gözü bir an için oraya kilitlendi. Çayından bir yudum alıp, geriye yaslandı. " Senin için zor olacak biliyorum, ama bir süre telefonunu kullanmaman senin için iyi olur. Tam emin değilim ama bizler arasında bile onun gibi adamlar için çalışanlar var. Bu yüzden burda olduğunu benim ve seni getiren arkadaşlarım dışında kimse bilmiyor." sessizce onu dinlerken, elimdeki bardağı avuçlarım arasında döndürmeye başladım.

" Belki bu konuda konuşacak en son kişi benim ama... Nazlı, anladığım kadarıyla bir karar aşamasındasın."diyerek kaşlarını kaldırıp, onaylamamı bekler gibi yüzüme baktığında,başımı aşağı yukarı salladığımda bardağını sehpaya bırakıp, ellerini dizlerine koydu.

" Şimdiye kadar senin düşündüğün şekilde karar vermek zorunda kalmadım hiç. Aslına bakarsan ben ailemin hep en inatçı, dik kafalısıyım diyebilirim." derken yüzünde bir gülümseme oluştu. Yüzündeki gülümseme bir süre sonra yerini hüzne bıraktı. " Ben sırf vazgeçti, yapamadı demesinler diye sevmeyi gururuma yediremedim. Nerde sevildiysem kaçtım. Ama artık biliyorum Nazlı, aşktan kaçtığını düşündüğün her an kendinden kaçıldığını... Yalnızlıklığı en çok seven ben yalnızlıktan korkar oldum. Öyle bir korku ki, kalabalıkta bile iliklerime kadar hissediyorum." gülümseyerek arkasına yaslanıp, çayından bir yudum daha aldı.