TAŞTAN KALP(bitti)

Kıskançlık ben mi?

Beklettiğim için kusura bakmayın, yeni bölüm sizlerle... Yeni bölümü daha önce söz verdiğim gibi @syhtugce7 ye ithaf ediyorum Yorumlarınızı ve votelerinizi eksek etmeyin Uzun bir bölüm yazmaya çalıştım. iyi okumalar ;)

^ . ^

Sabah uyandığımda Murat hala aynı pozisyonda yatıyordu. Kolları belimde, üstündeki kıyafetleri çıkaramadığım için ve benimkileri de çıkarmama izin vermediği için ikimizde dün giydiğimiz kıyafetlerle uyuduk. Kolunun altından çıktığımda homurdanarak kış uykusuna yatmış bir ayı gibi, diğer tarafa yüz üstü yattı. Banyoya girip elimi yüzümü yıkadıktan sonra aşağıya indiğimde, Leyla annem, Haldun babam ve Masal kahvaltı yapıyorlardı.

"Günaydııınn" dediğimde Masal kıkırdamaya başladı. " Abim hala uyuyor mu? Altan abim de hala uyanamadı."  Dudaklarını birbirine bastırdı.

Onun sözleriyle Haldun babam yerinde sinirle soludu. " Leyla, birazdan kaldır onları kahve içir kendilerine gelsinler. Neydi o halleri?" diye söylenirken Masal yine araya girdi.

" Nazlı, Altan abimin babamı gördüğünde nasıl gömleğini iliklemeye çalıştığını gördün mü? Hele abim, ikisi de birbirinden komikti."dedikten sonra tabağından bir domates alıp ağzına attı.

" masaaal" babasının uyarıcı tonunda seslenmesiyle Masal yüzündeki sırıtmayı tutmak için çok uğraştı. " Ama baba yalan mı? Görmedin mi? Biz onları sessizce çıkarmaya çalışırken, sakarlıkları tuttu. Seni görünce de kendilerinden geçtiler."

Son söyledikleriyle hepimizin aklına dün geceki görüntüleri gelince kahkaha atarken, merdivenlerden gelen fısıldanmalarla toparlandık.

" Günaydın herkese" diyerek Murat masaya oturduğunda arkadaşı da yavaşça yanına oturdu.

" Bakıyorum da uyanabilmişsiniz"Haldun babam bir yandan konuşurken bir yandan da onları süzdü. " Neydi sizin o geceki haliniz, madem dayanamıyorsunuz niye içiyorsunuz?" diye sorduğunda ikisi de sessizce başlarını önlerine eğdiler. Her zaman ben haklıyım diyen Murat dan ses çıkmıyor, bunu sevdim. Kendi kendime gülerken, Murat'ın kızgın bakışlarıyla Masal'a döndüğümde o da benimle birlikte gülmeye başladı.

" Haldun gitme çocukların üstüne, hem niye bu kadar kızıyorsun? Sen de zamanında arkadaşlarınla ve abimle az içmedin?" Leyla annemin eski defterleri açmasıyla Murat ve Altan sırıtmaya başladı. Haldun babam bozuntuya vermemek için boğazını temizleyip, bakışlarını kaçırdı. " Leyla şimdi eski defleri açmanın sırası mı?" uyaran bakışlarını ne kadar gönderse de Leyla annem duymamış gibi yaptı. " Bırak ta çocuklar ağız tadıyla kahvaltılarını yapsınlar."

" iyi, ben derneğe gidiyorum. Sen de oğlunla birlikte ağız tadıyla kahvaltını yaparsın artık." Küçük çocuk gibi burnunu havaya kaldırıp, anneme bakmadan dışarı çıktı. Tam ortam duruldu derken Leyla annemin kaşları çatıldı.

" Bunca yıldan sonra, siz eşek sıpaları yüzünden koskoca adamla kavga ettim. Oğlum evli barklı adamsın, yazık değil mi şu kıza?" derken beni gösterdiğinde, içtiğim çay boğulma sebebim olacaktı. Masalın kıkırdamasıyla Leyla annemin uyarıcı bakışları ona döndü. " sen daha niye buradasın, yürü okuluna! Başka zaman erkenden gidersin, şimdi de kalacağın tuttu." Masal ben ne yaptım? Der gibi baksa da Leyla annemin açılan gözleriyle oda kaçtı. Masada sadece dördümüz kaldık. " Altan oğlum, seni kendi oğlumdan ayırmam bilirsin. Siz önceden beni hiç böyle üzmediniz, bir derdiniz mi var çocuğum?"derken endişeli çıkan sesiyle ikisi de gülmeye başladı.

" Ne gülüyorsunuz siz, şurada adam akıllı konuşuyorum. Yok, kabahat bende bırakacaktım sizi Haldun'a ama ana yüreği işte." Heyecanla maç izleyenler gibi bakışlarım üçü arasında gidip gelirken, Leyla annem aniden bana döndü. " yürü kızım, yoksa şimdi ikisini de alacağım ayağımın altına."