İlk Hislerimde Saklı Sen (Tamamlandı)

3. Bölüm

Derin soluklarım hala devam ederken yavaşça anneme döndüm.
Şu anın şaka olmasını o kadar çok istiyordum ki..

Belki abartı gibi gözükebilirdi ama o kızla aynı ortamda durmayı bırak aynı havayı solumak bile zor olacaktı, iki kelâmı düzgünce bir araya getiremeyen şuursuzun tekiydi.

Bir an lanet okudum pizzacıdaki o günüme. Patronuma yağcılık yapacağım diye kabul ettiğim o son sipariş kim bilir belki aylarca boğazımdaki düğümün sebebi olacaktı.

İstemiyordum bu koca evde yaşamak. Normalde herşeyden çok istediğim, hayallerimin bile yanından geçemeyecek kadar güzel olan bu evde, şu an yaşamak istemiyorum.

Çok değil hemen sağ tarafımdaki Polen'in varlığını hissetmem ile dağıldı tüm ucu açık düşünceler.
Yapabilirdim, en azından zamanı geldiğinde 'ben çabaladım' diyebilecek yüzüm olurdu...
Onu umursamayacaktım, birkaç defa yaptığım gibi...

Bir dakika!

Siktir!

Biliyordu, biliyordu babasının annem ile evlendiğini ve benim onun kızı olduğumu.
O yüzden kelimelerindeki iğrelti imalarla aşağılamaya çalışıyordu.

Benimle dalga geçmişti.

Vücüdumda hissettiğim sinir dalgası tüm uzuvlarımı sarsarken, olağan gerçekler hafif rüzgar ile yüzüme tokat gibi çarpıyordu..

3 kuruşluk insanlara meze olmuş gibi hissediyordum..

Tek bir kelime dahi edemedim, şaşkınlığım önce hayal kırıklığına sonra da sonunun olmadığını düşündüğüm sinirimle harmanlanmıştı.

Avucumdaki minik elle irkildim, anneme dönük olan bedenim sağ tarafima dönerken Polen' e baktım.
Çaresiz gözüküyordu, solgun teni ve ağladığına emin olduğum kızarmış gözleri bunu işeret veriyordu.
'Buradayım' dercesine sıktım minik elini, bendeki dibi gözüken gücümün bir kısmını ona aşılarken...

"Hadi çocuklar."

Annemin sesiyle gergin olan bedenim biraz daha kasıldı.

Koca evin kapısını Kaan Bey çalıp beklemeye başladı, hemen arkasında duran Polen ile benim gibi. Anahtarı yok muydu bu adamın?.

Kapıyı bir hizmetli açınca hoşgeldiniz efendim tarzından şeyler söyleyip kenara çekildi geçmemiz için.

"Kahya"

Kaan bey salon olduğunu tahmin ettiğim yere geçip bağırınca hiç şaşırmadım. Kesin bir iş buyuracaktı.
Bir anda 60 lı yaşlarımda tonton bir adam belirdi karşımda;

"Buyrun efendim"

Ne yani bu adam mı kahya idi. İnsan bir şey isterken utanırdı, bu nasıl bir durum??

"Çocuklara anahtarlarını ver. Bagajdaki bavulları söyle getirsinler ayrıca kızlara odalarını göster."

Bir kez daha zenginlerden nefret ettim.
Yaşlı adam Kaan Bey' i onaylayıp bana döndü, yüzündeki samimi tebessüm benim bile içimi ısıtırken.

"Buyrun efendim bu taraftan."

O kadar alışmış ki herkese itaat etmeye...Onu onaylayıp peşinden ilerledik. Bana kızım yada torunum demesini isterdim, en azından şu koca evde böyle birini bulduğuma şükr etmeliyim..

¤•¤

Ne kadar zamandır bana verilen iliklerime kadar yabancı hissettiğim odada durdum bilmiyorum. Tek bildiğim koca pencereden içeri sızan güneşin de saatler geçtikçe beni ve yabancı olduğum bu odayı terk etmesiydi.