İlk Hislerimde Saklı Sen (Tamamlandı)

15. Bölüm

Yüzüme çarpan güneş beni rahatsız ederken sağ elimi göz kapaklarıma siper ettim. Kasıklarımda bir sancı ortaya çıkarken yumuşacık yatağa dahada gömüldüm, tenimle direk temasa geçmiş yorgan yeni yeni açılan zihnimi karıştırmaya başladı. Göz kapaklarımı sakin kalmaya çalışarak yavaşça açtım. Tanımadığım, daha önce görmediğim bir odadaydım. Üzerimdeki yorganı bir kenara attığımda soğuk hava dalgası çarptı bedenime. Çıplaktım, anadan doğma halimle daha önce göz hizam'dan bile geçmeyen bir odanın yatağındaydım. Yerimden hızla doğrulup ayaklarımı zemine değdirdiğimde kasıklarımdaki ağrı dahada arttı. Ağrının sebebini öğrenmek için bacaklarımın aralığını açıp baktığımda, kurumuş kanlar baldırlarım'dan ince bir çizgi halinde aşağı inip yapışmıştı.

Tedirginlik saliselerle algılarımı kör ederken gözlerim direk yatağın içine gitti. Beyaz çarşafın üzerinde gördüğüm küçük kan lekesi ile başımdan aşağıya kaynar sular döküldü. Odanın kapası sertçe açıldığında bir kenara attığım yorganı çekip çıplak bedenime siper ettim. Göz yuvalarım farkında olmadan tuzlu damlalar ile dolmuştu.

"Seninle işim çoktan bitti, ayrıca her şey'ini dün gece gördüm utanmana gerek yok. Ah! Üzülme, sen hatırlamıyorsun biliyorum, o yüzden senin için o anları video kaydına aldım yanlışlıkla annene de atmış olabilirim. Şimdi kalk o yataktan!"

Allah'ım! Bunları yapmış olmasın, yardım et yarabbim! Avuçlarımın içindeki yorganı dahada bastırdım savunmasız çıplak bedenime. Dilimi dişlerimin arasına alıp var gücümle sıkarken başımı iki yana 'hayır' der gibi salladım. Tutamadığım göz yaşlarım bir hiç için akıyordu.
Saç diplerimde hissettiğim sık parmaklar derimi koparmak ister gibi çekip bedenimi yataktan yere doğru itti.
Güçlüydü ve ben karşı koymaya çalışmaktan başka hiçbir şey yapamıyordum. Omzum'un üzerine sertçe düştüğümde boğazımdan sert iniltiler döküldü, dişlerim'in arasındaki dilim kanıyor metalimsi olan tadını sert yutkunuşlarım sayesinde alıyordum.

"Zevk almadığımı söylersem kesinlikle koca bir yalan olur güzelim. Yatağım ve penisim emrine amade, sen iste yeter."

Haysiyetsiz!

"Adam mısın lan sen! Adi şerefsiz, köpek! Seni bitireceğim ve bunun sonunda o her deliğe zorladığın iğrenç varlığın yerinde olmayacak! Bana dokunduğun her parmağını söküp yerine çivi çıkacağım. Haysiyetsiz! Acılarımın bin katını burnundan fitil fitil getirerek alacağım! Melekler şahidim olsun seni kül edeceğim. Beni yaktığın gibi seni yakacağım."

Yukarıdan bana küçümseyici bakışlar atarken toz bulu olup ortadan kayboldu. Sıkıca kavradığım yorganı bırakıp ayaklarımı kendime doğru çektim, yorganı tekrardan kavrayıp vücudumu açıkta bırakmayacak şekilde sardım. Ağlayışlarım o sesi duymam ile daha da şiddetlendi.

"Asel! Ne yaptın sen?"

Dizlerime yaslanmış olan kafamı kaldırıp karşımdakine baktım. Bana ilk defa böyle bakıyordu...sanki iğrenç bir varlıkmışım gibi, tiksinircesine.

"Anne! Ben bir şey yapmadım yemin ederim..." yalvaran yakarışlarımı göz ardı edip öfkesini dile dökmekten geri çekinmedi. Yazık değil miydi bana, beni görmüyorlar mı?

"Sen. Benim. Kızım. Olamazsın. Utanıyorum senden, yazık. Yıllarıma, verdiğim emeğe yazık! Baban olsaydı yüzüne tükürürdü."

"Anne yapma... gitme, dur! Yalvarırım bırakma beni..."

●

"ANNE!"

Göz kapaklarım aniden açılırken göğüs kafesim hızla inip kalkıyordu. Yeni yeni idrak etmeye başlamıştım. Her şey, hepsi kabustu... Asaf bana sahip olamamış, annem olanlardan bihaberdi. Düşüncelerin verdiği rahatlama hissi ile derince bir soluk verdim. Kasılan vücudum yavaştan gevşemeye başlarken yumruk yaptığım sağ elimi açıp alnımdaki terleri avuç içimle sildim.
En son Zifir saçlarımı okşuyordu bense sessizce ağlarken yerde uyuya kalmıştım. Şimdiyse aynı odanın içindeki yatakta boylu boyunca uzanıyordum. Bağırmanın etkisiyle Zifir başımda dikilmiş boş gözler ile bana bakıyordu.