"Άφησε μου το χέρι γαμώτο δεν καταλαβαίνω το πρόβλημα σου." Του φώναξα ενώ κατάφερα να βγάλω προσωρινά τον καρπό μου από την παλάμη του και το βίαιο και δυνατό κράτημα του."Θα το μάθεις τώρα." Μου φώναξε ενώ με σήκωσε σαν τσουβάλι και με ακούμπησε στον δεξί του ώμο. Με πέταξε στο κρεβάτι του και κλείδωσε την πόρτα ενώ έμεινε για λίγο να στηρίζετε σε αυτή και να μου έχει γυρισμένη την πλάτη του.
"Άφησε με να φύγω, σε παρακαλώ." Του είπα σιγανά.
"Ένα πράγμα σου ζήτησα. Ήταν τόσο δύσκολο να μην το κάνεις;" Γύρισε και μου φώναξε ενω ξάπλωσε από πάνω μου και μου έσφιξε τα χέρια δυνατά.
"Για ποιο λόγο να μην το έκανα; Γαμώτο δεν είμαστε καν μαζί!" Του φώναξα ενώ με πλακωνε και κάθε σπιθαμή των σωμάτων μας ακουμπούσε.
"Δεν θα μπορούσαμε να είμαστε μαζί."
"Τότε άφησε με να κάνω ότι θέλω με τη ζωή μου. Γιατί δεν θα μπορούσαμε ποτέ να είμαστε μαζί!" Ήθελα τόσο να κλάψω εκείνη τη στιγμή όμως δεν θα του έδινα αυτή την ευχαρίστηση.
"Να ξερεις πως θα φταις εσυ για ότι γίνει σήμερα σε αυτό του κρεβάτι!" Μου φώναξε ενώ με γύρισε και έσφιξε τα χέρια μου έτσι ⬇
Σηκώθηκε από πάνω μου και έκλεισε δυνατά την πόρτα του δωματίου του πίσω του καθώς έφυγε. Έπεσα στο μαξιλάρι του και προσπαθούσα να καταλάβω τι εννοούσε. Νόμιζα πως θα μου έκανε ότι μου είχε κάνει την πρώτη νύχτα που τον γνώρισα. Μετά από πέντε λεπτά βγήκα έξω από το δωμάτιο του και πήγα στο δικό μου να πλυθώ και να περιμένω τα κορίτσια. Η ώρα είχε πάει δέκα και δεν είχαν έρθει ακόμη. Ήμουν εντελώς μόνη και έτσι τις πήρα τηλέφωνο να δω που είναι."Έλα Νίκη που είστε;"
"Πριν λίγο τελείωσαμε την πρόβα και λέμε με τα παιδιά να μας ξεναγήσουν στο Λονδίνο." Γέλια ακούστηκαν. "Θες να έρθεις; Είσαι καλύτερα;" ρώτησε ευγενικά.
ESTÁS LEYENDO
Destiny H.S
Fanfic"Τέσσερα κορίτσια από την Ελλάδα με ξεχωριστές και υπέροχες φωνές η κάθε μία από εκείνες επιτέλους ταξιδεύουν στο εξωτερικό. Η μοίρα τα φέρνει έτσι ώστε καταφέρνουν να τραγουδήσουν με μεγάλους καλλιτέχνες ανάμεσα τους και οι One direction. Η Δήμητρα...