Destiny H.S

Where do broken hearts go?

Δήμητρας P.O.V

"Μαμά είμαι εντάξει!" Επανέλαβα για πέμπτη φορά.

"Σε μισή ώρα θα πάρουμε εξιτήριο." Είπε και πήρε την Κωνσταντίνα για να κανονίσουν κάποιες λεπτομέρειες.

Ειχαν έρθει και οι τρεις. Μόλις έφυγε ο Harry εκείνες ήρθαν.

Θα φύγω αύριο για Ελλάδα εγώ. Η Λίζα και οι γονείς μου θα φύγουν σήμερα. Σε μιάμιση ώρα από τώρα θα πετάνε.

Πήγαμε και πήραμε την μπέμπα από την κύρια Άννα. Την αγκάλιασα τόσο σφιχτά που νόμιζα ότι θα την πνίξω. Αν πάθαινε κάτι θα πέθανα.

Μετα που θα φυγουν θέλω να δω το σπίτι μου. Θέλω να αποχαιρετήσω τον Louis. Θέλω να δω μια φορά το Λονδίνο πριν να φύγω.

Δεν ξέρω αν θέλω να γυρίσω πίσω. Προς το παρόν δεν θέλω να γυρίσω πάλι εδώ.

Το εξιτήριο ήταν έτοιμο και αφού ντύθηκα φύγαμε όλοι μαζί. Τους πήγα στο αεροδρόμιο και με τις φίλες μου πήγαμε από το σπίτι μου.

Μπήκα μέσα και όλα είχαν καεί. Δεν υπήρχε σαλόνι. Δεν υπήρχε τίποτα. Το μόνο που έμεινε σχεδόν ανέγγιχτο ήταν το δωμάτιο του μωρού.

Δεν ξέρω τι θα έκανα αν πάθαινε κάτι η Λίζα.

Σκηνές έρχονται στο μυαλό μου. Η πόρτα κόλλησε εκείνη την στιγμή και δεν άνοιγε με τίποτα.

Χτυπούσα τόσο δυνατά τα χέρια μου στη πόρτα που νόμιζα πως θα σπάσουν. Μάταια όμως.

Μετά από λίγο η αναπνοή μου έγινε βαριά και μετά τίποτα. Δεν θυμάμαι τίποτα.

"Είσαι καλά;" με ρώτησε η Νίκη. Είχα αρχίσει να κλαίω και ούτε που το κατάλαβα.

Σκούπισα γρήγορα τα μάτια μου.

"Καλά είμαι." Απάντησα.

"Πάμε σπίτι μου τώρα." Είπε η Κωνσταντίνα και μπήκαμε στο αυτοκίνητο της.

Έφυγα από το σχεδον ερειπωμένο σπίτι μου. Θα μου λείψουν όσα έζησα εδώ μέσα. Ίσως κάποτε το φτιάξω.

Η Κατερίνα με αγκαλιάσε.

"Συγγνώμη που δεν σας είπα τίποτα για το παιδί. Συγγνώμη που σας έκρυψα την σχέση μου με το Harry. Συγγνώμη αλήθεια."

Έχω μετανιώσει που δεν τους είπα τίποτα για όλα αυτά. Δεν ξέρω αν θα με συγχωρήσουν.

"Έπρεπε να μας μιλήσεις." Είπε η Κώννα. Το ξέρω ότι έκανα λάθος. Το έχω μετανιώσει πάρα πολύ.