Destiny H.S

"Αγκάλιασε με"

"Πρέπει να φύγω." Σκούπισα τα μάτια μου ενω τον κοίταξα.

Τα μάτια του συνάντησαν τα δικά μου και ένα ρίγος διαπέρασε την ψυχή μου. Κούνησε το κεφάλι του και άνοιξε την πόρτα.
Είχε αρχίσει να βρέχει αλλά δεν με πειραζε η βροχή ποτέ. Πάντα πίστευα ότι καθάριζε την ψυχή και έπαιρνε μακρυά τον πόνο των ανθρωπων έστω και για λίγο.
Περίμενα μερικά δευτερόλεπτα πριν να βγω μήπως και τα χείλη του ακουμπούσαν τα δικά μου όμως τίποτα. Βγήκα από το αμάξι και έτρεξα γρήγορα μέσα.

Κάθισα μπροστά στην πόρτα μόλις την έκλεισα και άφησα ακόμη μερικά δάκρυα να τρέξουν. Ορισμένες φορές σκέφτομαι πως δεν θα με ένοιαζε να έχω ένα παράνομο έρωτα μαζί του και ας μην μπορούσαμε ποτέ να είμαστε μαζί και άλλες σκέφτομαι πως δεν με αγαπάει και το ξεχνάω.

Έβγαλα την βρεγμένη ζακέτα μου και έμεινα με το κοντομάνικο άσπρο μπλουζάκι μου και το μαύρο παντελόνι της πιτζάμας μου ενώ δεν έβγαλα τα άσπρα αθλητικά μου. Προχώρησα στην κουζίνα και ήπια λίγο νερό. Μ ' αγαπάει;

Το κινητό μου άρχισε να χτυπάει.

Μωρό μου

Πριν από λίγο έφυγε τι θέλει;

"Ναι." Το σήκωσα.

"Δήμητρα...τράκαρα...Λίγο πιο κάτω από το σπίτι σου. Ζαλίζομαι." Είπε και πάγωσα αφού το έκλεισε. Άφησα την πόρτα ορθάνοιχτη και έτρεχα στην βροχή μέχρι να εντοπίσω το αμάξι του ακινητοποιημένο. Δεν φαινόταν τρακαρισμένο.

Βγήκε και εκείνος έξω και ήταν καλά ενώ το αμάξι δεν είχε πάθει τίποτα. Χωρίς να το καταλάβω έκλαιγα για ακόμη μια φορά.

"Είσαι τρελός; Πέθανα από την αγωνία μου μην έχεις πάθει κάτι." Του φώναξα και τον χαστούκισα.

"Γιατί το έκανες αυτό;" τον ρώτησα σκούπιζα τα μάτια μου.

"Γιατί ξέχασα να κάνω κάτι."

"Τι ξέχασες;"

Με φίλησε. Σε δευτερόλεπτα ξέχασα τον θυμό μου και ότι ήθελα να τον σκοτώσω που με έκανε να πεθάνω από τον φόβο μου.
Η βροχή έπεφτε πάνω μας και έκανε τα χείλη μας παραπάνω υγρά. Τα χέρια μου δεθηκαν γύρω από το λαιμό του και εκείνος έδεσε τα χέρια του στην μέση μου αγκαλιάζοντας με στοργικά. Ήμουν με το κοντό μπλουζάκι όμως δεν με ένοιαζε καθόλου. Μου είχαν λείψει τα χείλη του και θα μπορούσα να τα φιλάω συνέχεια, για όλη μου τη ζωή.

Μετά από λίγο έσμιξε τα κούτελα μας και χώρισε τα χείλη μας.

"Τουλάχιστον εσύ μ ' αγαπάς μετά από όλα αυτά που έχουν γίνει μεταξύ μας;" ρώτησε.