Αισθήματα

Ανιδιοτελής Δοτικότητα

Δώσε.

Κόψε και μοίρασε.

Δώσε αγάπη.

Δώσε πνοή.

Δώσε αισθήματα.

Δώσε ελπίδες.

Κι ύστερα, παρ'τα όλα και φύγε.

Ναι, πάρ'τα όλα και φύγε, όπως κάνεις, όπως έμαθες να κάνεις.

Όταν σου δίνουν την ψυχή, πλάσε τη και φτιάξε τη στα δικά σου κατάλληλα μέτρα κι έπειτα δώσε τη πίσω για ευκολία των θυμάτων.

Δώσε ό,τι μπορείς στον κόσμο.

Δώσε χαρά.

Δώσε ευτυχία.

Πάρε τη μιζέρια και δώσε ικανοποίηση.

Μην περιμένεις να πάρεις, χα, αυτό είναι για τους αδύναμους.

Κι όταν νομίζεις πως είσαι στον παράδεισο, τότε έχεις πάρει το λάθος δρόμο, γιατί είσαι στην κόλαση κι η μοίρα σου παίζει πρόστυχα παιχνίδια.

Κι εγώ πούλησα την ψυχή μου σε ιδανικά και κατέληξα να είμαι ένα μαραζωμενο άνθος, ένα μικρό μπουμπούκι που ποτέ δεν άνθισε, γιατί φύτρωσε για να δίνει. Φυτρωσε για να κοπεί.

Κι όταν κόπηκα, έπρεπε να σταματήσω τον εαυτό μου να σκέφτεται ξανά εσένα, αυτή άλλωστε είναι η αδυναμία μου.

Κι όταν κόπηκα, έπρεπε να σκέφτομαι τι θέλω εγώ και να υπνωτιστώ με τις επιθυμίες σου. Δεν είσαι η καρδιά μου.

Δώσε.
Δίνω.
Δε φτάνει.

Μα, γλυκό μου κι εσύ ένα μικρό αδύναμο πλάσμα είσαι, για αυτό δίνεις.

Ευχαριστώ για όλα, αλήθεια.