Επεσε κι έσπασε, σαν το βάζο της μητέρας της που ποτέ δεν ξαναδημιουργηθηκε,
μετατρέποντας, έτσι, την απόλυτη ησυχία σε εναν επώδυνο κι εκκωφαντικό θόρυβο.
Δεν ηταν σιγουρη, αν το σώμα της διαβρώθηκε και τα μάτια της κάηκαν, αλλα σίγουρα η ψυχή της είχε παραδώσει. Και κάθε δύναμη είχε εξαντληθεί στην μάχη, πριν το πόλεμο.
Έξω απο το σώμα της, στεκόταν η ίδια, κοιτάζοντας με λύπη τα συντρίμμια. Μα, δεν άντεχε να πολεμήσει αλλο, οπότε έσβησε το μοναδικό φως που εξέπεμπε θερμότητα -κατι οικείο της- και προσπάθησε να κοιμηθεί, ελπίζοντας το χώμα που θα την σκεπάσει να ειναι αρκετα νωπό, έστω για να ανασάνει.
CZYTASZ
Αισθήματα
Poezja«Έχεις πλέον αισθήματα για εμένα ή πέταξαν κι έφυγαν;» «Δε φεύγουν τα αισθήματα, οι άνθρωποι μόνο» 2016-
