Her Imperfections [Fukanzen]

San

(Three)

"Sorry Miss pero kung hindi kayo makakapag down kahit half ng price hindi namin ma ooperahan ang Mama mo."
Ka usap ko ngayon and Doctor ni Mama.

Gulong-gulo na ako. Matagal na pala siyang may sakit at nililihim niya lang samin to. Pero ngayon nag sa-suffer ako dahil sa pag tatago niyang yon.

"Doc. Mag kano po ba ang kaylangan?"
Tanong ko dito.

"To tell you honestly lumalala na ang lagay ng Mama mo. She need an urgent operation and it cost five hundred thousand."
Kung mayaman pa siguro ako maning-mani ang five hundred thousand na to kaso dahil sa Tatay ko na yan nawala na ang lahat.

"And hindi pa po yun ang total amount. Kaylangan niya rin ng iba pang test, tsaka yung mga gamot niya. So all in all. One and half million."
Oh my God! Diko kinaya yung sinabi ng Doctor kaya napa upo ako sa sahig. I don't care kung pinag titinginan na ako ng mga tao.

"Saan ako kukuha ng ganong halaga!?"
Tanong ko sa sarili ko.

"I have to go Ms. Medina marami pa akong pasyente."
Sabi ng Doctor at tuluyan ng umalis.

Kanina pa ako dito sa hospital. Pero hanggang ngayon hindi ko pa nakikita si Mama. Ayoko siyang makita sa gantong kondisyon ayoko ring makita niya akong miserable.

Umuwi ako sa dati naming bahay nag babakasakaling may natira kahit na ano sa mga gamit namin. Baka pwede kong ibenta. Pero wala naka kandado ang bahay at may naka paskil na isang malaking 'for sale'.

Tinawagan ko sila Camille baka sakaling ma pa utang nila ako. Di bale ng malunok ko ang pride ko.

"Shiera?"

"Sino to?"

"Shiera its me Kara."

"Oopss. Sorry i accidently deleted your number."

"Shiera i need your help."
Pag susumamo ko.

"Sorry i have to go. I'm too busy for your dramas. Aalis kami ng bago kong frieny."
Then she ended the call.

What was that? Nung sila yung nangangailangan nasa tabi nila ako. Tapos ngayon iiwan nila ako sa ere?

Nag babaka sakali parin ako at tinawagan ko si Jessy.

"Sorry the number you have dial is --"
Inend ko at tinawagan ulit.

This time nag ri-ring lang siya. I try it three times. Finally she answer the call.

"Don't you dare to call me again poor girl! Your so annoying!"
Hindi ako nakapag salita. Pinatay niya na agad ang tawag.

Buong buhay ko sila yung tinuring kong pinaka matatalik kong kaybigan.

Tapos ganto yung isusukli nila.

Sumasabay pa sila sa mga problema ko.

Last na si Camille. Sa aming mag ka-kaybigan siya ang pinaka mabait. I want my hopes up. Sana matulungan niya ako.

"Hello Camille?"

"Hi Sissy. What do you need?"
Tanong nito sa kabilang linya.

"P-pwedeng pa hiram ng pera i'll promise ibabalik ko agad. Si Mama kasi na ospital."
Mangiyak ngiyak kong sabi.

"G-ganun ba. Sige ganto na lang baka mapa hira---."
Naputol yung sinasabi niya. Pero may narinig pa ako sa kabilang linya.

"Camille who's that?"

"Pa si Kara po humi--."

"Wag mo ng kaka usapin yan alam mo ba yung share nila sa kumpanya natin ay na wala na. Dahil sa utang sa Cassino ng Tatay niya."
Bumigat ang pakiramdam ko dahil sa sinabi ng Papa niya.

"Pero Pa--"
At tuluyan na ngang naputol ang linya.

Ganto na ba kalupit ang mundo!?

Di ko alam pero dinala ako ng paa ko sa isang building.

Mag a-apply ako ng trabaho!

"Excuse me Miss my vacant po ba dito?"
Tanong ko sa HR.

"Yes po. Dun po ang start ng line."
Sabi ng babae sabay turo sa isang mahabang linya.

Mahaba-habang araw to.

Mag a-ala singko na nga gabi nung finally ako na yung iinterviewhin.

"You are?"
Tanong ng lalaking naka formal attire.

"Kara Medina."
Sabi ko sakanya.

"Medina? Any relation with Mr. Medina the past CEO of Medina Group of Companies?"

"His my Dad."
I dirrectly said.

"So where's your papers?"
He changes the topic.

"Ahm. Sir i don't have my papers yet. Im graduating at ****(famous school). And infact we have an company. And i promise i can do my job well. Kahit anong vacants lang po. Kahit sa may pinaka mababang sweldo."
Sabi ko.

"Oh Miss i don't need your bluff story. You can go now. Tsaka you can do your work well? E wala ka pa ngang experience. Your too young. Bumalik ka nalang kapag meron ka ng requirements, Next!"
Sabi niya kaya naman umalis na ako. Hindi ako mag mamaka awa sakanya.

Akala ko madali lang to. Mukhang nag ka mali ako.

Wala nga naman akong sapat na papeles. At isa pa wala na nga pala kaming kumpanya. Kahit nga certificate or ID na nag papatunay na nag aral ako eskwelahang iyon wala. Ni birthcertificate wala. Na iwan lahat sa dating bahay.

Kaylangan ko na ng pera.

Kaylangan kong mapa gamot si Mama.

Kung saan-saang kumpanya ako pumunta pero ni isa walang tumanggap sa akin.

Lalo na kapag na sasabi ko yung apelido ko.

Dahil na naman sa Tatay ko!

Asan na ba kasi siya!? Siya dapat ang namo-mroblema dito.

Hindi ako pwedeng bumalik kay Mama hanggat wala akong sapat na pera.

Kahit pag kaka tulong papatusin ko na!

'Wanted Made'

Basa ko sa nakapaskil na papel sa isang malaking bahay.

Nag doorbell ako.

"Yes?"
Isang matandang babae ang nag bukas.

"K-kaylangan niyo daw po ng katulong?"
Sabi ko ng kinakabahan. Di ko na alam ang gagawin ko kapag pati dito na reject ako.

"Eh ano!?"
Ang sungit niya.

"Mag a-apply po sana ako."
Pag kasabi ko non ay pakiramdam ko tinunaw niya ako sa titig mula ulo hanggang paa.

"Hindi ka mukhang mahirap."
Sabi niya at tumaas ang kilay.

"Ah, eh. M-mayaman po kasi ako d-dati."
Na uutal kong sabi ang taray niya talaga.

"Your surname is?"
Tanong niya. Nakaka takot talaga ang itsura niya.

"Medina."
Sagot ko. Pakiramdam ko bawat titig niya nababasa na mula kalukuwa ko e.

"Kaylan mo gustong mag simula?"
Pakiramdam ko nawala lahat ng pagod ko nung marinig yon mula sakanya.

"N-ngayon na po?"