Her Imperfections [Fukanzen]

Yon Ju

"Grabe na miss kita."
Sabi niya habang hinahawi ang buhok ko.

"Uuwi na muna ako Yohan."
Sabi ko rito at tumayo muka sa pagkaka upo ko sa sofa niya.

"Why?"
Tanong nito.

"Anong why? Syempre kaylangan kong umuwi."
Pag dedeklara ko.

Hindi naman porket ayos na kami ni Yohan ay kakalimutan ko na ang mga bagay na nakagawian ko. Hindi ko rin kakalimutan yung mga tao sa paligid ko nung panahong nag iisa ako.

"Saan ka uuwi?"
Tanong niya.

"Sa condo ni Gabriel."
Hindi ako ma sanay-sanay sa pag tawag ng kuya. Pero ayos lang naman daw sabi ni Kuya Gabriel. Tsaka isang taon lang naman ang tanda niya sa akin.

"A-ano? Bakit? Di pwede! Lalaki mo ba yon?"
Sabi niya ng naka nguso. Imbis na maasar ako ay lalo akong na iinlove sa kanya. D*mmit.

Bago pa man ako maka sagot ay may narinig na kami mula sa labas ng unit niya.

"May tao?"
Patanong na sabi ko.

"Wala naman akong ine expect na bisita."
Sabi niya at tumayo naka sunod naman ako sa likod niya. Kampante naman akong hindi babae tong bisita niya! Dahil ka aalis lang nung kalandian niya.

"Yohan hindi ka sumasagot sa mg---"
P*tangina. Isang napaka lutong na mura ang kumawa sa utak ko.

"K-kara?"
Binalot kami ng katahimikan at tanging ang malamig na boses niya lang ang umalingaw ngaw sa pagitan ng loob at labas ng unit ni Yohan.

Bakit bumalik pa siya?

And most importantly, anong ginagawa niya dito?

"A-anak."
Sabi niya at hinawakan ang mag kabilang balikat ko.

"Anak?" I mimicked then laugh sarcasticly. "Anak? Anak mo pala ako? So ano kaya kita? Tatay? Tatay ba kita? F*ck. Sa tingin mo mukha kang father figure sakin!? You make my life a living hell. You don't know how much pain i suffer in. Im suffering with my grief."

"Kung kaya ko lang ibalik ang nakaraan, Kara."
Sabi nito sa akin.

"Sana nga kaya mo. Kaso no one can bring back yesterday."
Mariin kong sabi.

"Love, let him explain."
Sabi ni Yohan at hinimas ang likod ko.

"Sana hindi na lang kita nakita. Scratch it. Sana hindi na lang kita naging Ama."
Sabi ko at tinitigang mabuti ang mga mata niya.

"At ikaw naman. Ano na naman to? Wag mong sabihing Tatay mo rin siya!?"
Sabi ko at bumaling kay Yohan. Hindi ko na napigilan ang pag tataas ko ng boses sa kanya.

Hindi ba pwedeng kahit minsan tumagal na man yung saya ko? Bakit nababawi agad? Ganun na ba ako kasama? Ansama ko na.

... everything don't last forever.

"Tito?"
Pa sagot na sana si Yohan nang bigla na lamang sumulpot si Micael at Leon.

"Ano pong ginagawa niyo dito?"
Tanong ni Micael.

"Tito busy po yung anak ni-"
Hindi na natapos ni Leon yung sinasabi niya sa Ama ko dahil nag walk out na talaga ako. D*mn this bulls*it life lagi na lang may problema!

"Kara..."
Tinawag ako ni Yohan kaya lumingon ako.

"Wag mo muna akong sundan. Wag mo muna akong guluhin. Badtrip ako, gusto ko munang mapag isa. Babalik naman ako kung maayos na ako."
Sabi ko at tuluyang umalis. Kagaya ng pakiusap ko walang Yohan ang bumuntot sa akin. I just wanna assure him na babalik naman ako pag malamig na yung utak ko. Just not now. Not now.

Ni hindi ko alam kung lalamig paba ang utak ko. Nakalimutan kong may dinadala panga pala ako sa sinapupunan ko. Masyadong nag uumapaw at magulo ang laman ng utak ko.

Kawawa naman tong anak ko.

"Kara?"
What the heck sino na naman tong ungas nato? Kaya napag pasyahan kong lingunin kung sino man yung nilalang na tumawag sakin.

"Kevin."
I froze, literally.

"Whats up?"
He ask. Ang laki na ng pinag bago niya. Yung semi kalbo niyang buhok humaba na mag mula ng huli kaming mag kita. Yung mga mata niyang intense ang kulay at puro kalokohan ang mamasdan mo oras na tunghayan mo ito ngayon iba na. Nakikita ko na ang repleksyon ko mula sa reading eye glasses na suot niya.

"Assh*le! Anong whats up? Hindi ko pa nakakalimutan yung pang ha-harass na ginawa mo sakin last time. Whats up-in mo ulo mo! Lech* kayo sa buhay mga lalaki kayo!"
Pasigaw na sabi ko rito tsaka ko siya iniwan.

D*mn them. F*ck boys. Sh*t problems. Dammit life!

Ang malas ko sa mga lalaki pansin niyo? Badtrip!

"Hey im sorry, okay? Actually hinahanap kita. I want to apologize after what i did."
Nagulat ako ng hablutin niya ako mula sa bewang at iharap sa kanya.

"Kara?"
Humahangos na tawag sa akin ni Yohan mamasdan mo rin sa kanya ang umaagos na pawis mula sa mukha niya.

Hinablot niya ang braso ko mula kay Kevin at hinarap sa kanya.

"I'll explain my self."
Sabi nito sakin.

I look at him then i look at Kevin.

Marahas kong tinanggal ang kamay ko sa kanya.

"You two, f*ck your explenations!"
I said then raised my middle finger. Note this yung dalawang kamay ko at ang gitnang daliri ko tinaas ko.

"Kara-"
They said and chorus tapos nag katinginan silang dalawa tsaka bumaling muli sa akin.

"Stop ranting me. Rot in hell maniacs!"
I said then storm out of their sight.

Pagkalabas ko ng building agad akong pumara ng taxi.

Antagal! Mag grab na lang kaya ako?

After how many years! May pumara rin na taxi sa harap ko. Kaso laking gulat ko nang may ibang sumakay.

Aba! Ako ang na una. Ako ang nagpaka hirap mag hanap dapat ako ang umani. Ka imbyerna si Kuya!

Tagaktak na ang pawis ko sa noo. Isama mo pa ang tirik na tirik na araw. Nakaka silaw ang sakit sa mata. Pakiramdam ko umiinit na ang batok ko sa sobrang init nang buga ng araw.

Nag didilim na ang paningin ko. Nahihilo ako. Sh*t. Anong nangyayari? Umiikot ang paningin ko. Napa kapit ako sa poste na katabi ko.

Ang lamig ng pawis na lumalabas sa akin. Pakiramdam ko na uubusan na ako ng dugo tingin ko napaka putla ko na.

"Oh my gosh, Miss!"
Nagulat ako ng may lumapit sa akin na isang babaeng istudyante.

Napa upo na pala ako sa sahig.

Isang pulang likido ang unti-unting kumakawala sa katawan ko. Nagkalat narin ito sa binti ko.

"Dinudugo ka Miss."