Her Imperfections [Fukanzen]

Ju Kyu

Pinilit kong bumangon sa pag kakahiga. Grabe yung mga napag daanan ko nung nakaraang mga araw. Masyado silang mabigat sa pakiramdam.

Pero awa ng Diyos unti-unti ng nababalik sa dati ang lahat. Si Mama ay na iwan sa ospital, under observation pa raw. Iniwan ko siya don ng malamang ayos ng ang lagay niya, naka hinga na rin ako ng maluwag.

Nag pakawala ako ng isang hikab. Hay. Inaantok pa ko.

Yung pag aaral ko ayon. Nakaka raos rin. Halos sa bawat araw na ginawa ng Diyos na pumapasok ako sa eskwelahan hindi pwedeng hindi ko maka salubong sila Jessy.

Walang pansinan. Wag lang nila akong pakealaman, hindi ko rin sila papakealaman.

Nag inat-inat ako habang naka higa. Hay inaantok pa talaga ako.

Akala ng lahat kami na ni Yohan. Akala lang nila yon.

Tiningnan ko yung oras sa phone ko na nasa bed side table. Ang aga pa! Kaso may pasok din ako.

Napapadalas rin ako sa simbahan dahil nag papasalamat ako sa lahat ng biyayang natatamo ko. At syempre para makita si Gabriel.

Tinatamad akong tumayo. Ginawa ko na lahat ng morning rituals ko. Naligo na rin ako ng mabilis. May pasok pa kase ako.

"Goodmorning!"
Pag bati sakin ni Yohan sabay halik sa pisngi ko. Taeng yan. Di ako masanay-sanay sa manyak nato.

Lagi niya yon ginagawa sa akin. Nung unang beses na ginawa niya yon halos masapak ko siya. E hindi pa ako nakapag toothbrush non kase kagigising ko lang talaga.

"Goodmorning."
Pag bati ko rin sakanya at umupo na.

Humigop ako ng gatas. Yeah. I don't drink coffee. Tsaka hinanda na talaga ni Yohan yan. Ganyan kami everyday.

Inikot ang paningin ko sa mga pagkaing naka handa.

Bacon. Egg. Bread. Fried rice. Hotdogs.

Take note hindi sila sunog or hilaw. Simula nung mangyari yung insidente ng pag luluto niya. Hindi na siya nag luto ulit. Laging may naka prepare mula sa katulong nila. Pumupunta dito at pinag luluto kami. Sabi ko ako na lang. But he insist.

"As far as i remember wala kang pasok ngayon."
I said habang kumakain.

"Ihahatid kita."
Sabi niya at kumain.

"But-"
I try to protest but he cut my words.

"No buts, Honey."
Yan! Isa pa yang endearment niya na yan. Na aasar ako kase naman nakakakeleg. Enebe keshe. Hahaha.

"Naririnig mo ba yang sarili mo!? Wala namang tao dito pero kung maka arte ka wagas."
Pag ako nahulog sayo! Leshe. Pag dimoko sinalo puputulin ko yang kaligayahan mo.

"So what? I don't even care."
Sabi nito.

Nang matapos na kaming kumain ay tulad ng sinabi niya hinatid niya nga ako.

"Sa likod mo na lang ihinto."
Sabi ko.

Pero as usual di niya sinunod. Napaka attention seeker talaga neto. Gusto niya maraming nakaka kita samin. Gusto niya sikat kami.

Kahit hindi naman niya gawin yon mapapansin at mapapansin parin siya.

Agad siyang bumaba ng kotse.
Para pag buksan ako. Naks naman tinubuan rin ng ka sweetan tong manyak na to.

Pag ka baba ko ng kotse muntik na akong ma out of balance. Buti na lang at nasalo ako ni Yohan. Thanks to him. Kaso nung mapansin kong hindi parin siya bumibitaw sa akin. At nang mapansin ko kung saan naka hawak ang kamay niya at kung saan naka dapo ang mata niya ay agad ko siyang tinulak.

"Manyak!"
Sigaw ko. Tinawanan niya lang ako. Pano ba naman naka hawak pala siya sa pwetan ko. Tapos naka titig sa cleavage ko.

Taeng yan.

Kung si Yohan Alcaraz ba ang mang mamanyak sayo, mag papa manyak ka?

Tila ako yata ang manyak. Kase pag ka tulak ko sakanya. Yung matigas niyang dibdib yung natulak ko! Grabe lang mga te. Halos pag pawisan ako ng glitters dahil sa mga nakikita ko sakanya. Yung mahaba niyang pilikmata tapos yung brown eyes niya naka tingin sakin tapos tumatawa. Yung adams apple niya! Jusko. Ang gwapo neto. Bat ngayon ko lang na realize!? Masyado akong nabulag kay Gabriel. Hahahaha.

"Lets go, Honey."
Sabi niya at hinawakan ang kamay ko. Bakit ganon!? Pakiramdam ko kahit hawak ko lang yung kamay niya nahubaran ko na siya sa paningin ko.

Ang lakas ng epekto mo! Ano bang nangyayari sakin? Nahahawa ako sa kamanyakan ng isang to.

Hays. Yohan Alcaraz.

Kung ikaw lang naman Yohan Alcaraz ang mang mamanyak saken, ay jusko! Mag papa manyak talaga ako.

Isang subject lang naman ang papasukan ko today e. Kase yun lang naman yung nasa schedule ko.

Dumating kami sa room. Awa ng Diyos isa lang sa mga kaybigan ko 'dati' ang kaklase ko sa subject na to. Thats Shiera.

Tinaasan niya ako ng kilay. Pasalamat siya at goodmood ako today, at baka mabura ko pa yung peke niyang kilay!

Hinalikan ako ni Yohan sa labi.

Omo! He kiss me! Then he wave goodbye.

Ako? Naka tulala parin sa pinto ng room. I did'nt expect it. Kaylan bako masasanay sayo Yohan?

Lagi siyang may pasabog every day. Laging may bagong ka sweetan na ipinapakita. Sana totoo. Kaso kunyare nga lang pala yon.

Umupo na ako sa upuan ko dahil na aninag ko na yung professor namin.

Buong klase lutang ako.

Wala naman akong iniisip, pero lutang ako. Naka titig lang ako sa isang bagay. Pero walang pumapasok sa isip ko. Ewan kung bat lutang ako.

Matapos ang klase ko. Dumiretso na ako ng Simbahan.

Katulad ng lagi kong ginagawa. Malapit lang kase sa condo ni Yohan yon kaya baka lakarin ko na lang mamaya pa uwi pag hindi ako tinamad.

Habang nasa biyahe ako papuntang simbahan tumunog ang phone ko.

"Hello?"
I answer the call.

"Huy. Kamusta ka na? Anong nang balita sayo? Wala ng paramdam ha!"
Kahit hindi niya pa sinabi kung sino siya parang nabosesan ko na.

"Cessa?"
Sabi ko ng may ngiti kahit hindi niya nakikita. Syempre naging kaybiga ko narin siya. May pinag samahan na kami.

Sila yung nandyan nung mga panahong kaylangan ko ng makakapitan. Bukas puso nila akong tinaggap.

"Buti na alala mo pa ko!"
Sabi niya at tumawa.

"Syempre naman! Kamusta ka na?"
Sabi ko.

"Eto ayos naman. Maganda pa rin. At may jowang Hapon!"
Sabi niya at humalakhak.

Hapon?

"May alam ka ba na salita ng hapon?"
Tanong ko.

"Oo. Tinuturuan ako nung boylet ko. Why?"
Sabi niya.

"May itatanong lang sana ako. Baka alam mo yung meaning ng salita."
Sabi ko.

Chance ko na to para malaman yung sinabi sakin ni Yohan.