Her Imperfections [Fukanzen]

Ju Nana

"Ako si Gabriel."
Pag kasabi niya non ngumiti siya. Ngumiti siya ng nakatitig sa mata ko. First time! Anyare?

Wait his name is Gabriel?

Sounds familliar.

"Excuse me?"
Nagulat naman ako ng umupo sa gitna ng pagitan namin si Yohan.

"My girlfriend is off limits."
Sabi niya at nilingon si G-gabriel. Di ako sanay sa pangalan niya. Sanay ako sa 'weird' tsaka 'naka puti' Ang tawag ko.

Kung saan-saan sumusulpot tong manyak na to.

"What the f-"
Natigil ako sa pag mumura ng maalala kong nasa simbahan ako.

"Hoy. Anong girlfriend?"
Sabi ko kay Yohan ng nanlilisik yung mata.

"O edi sige. Off limits ang Nanay ko."
Sabi niya at umirap tsaka nag dadabog na umalis.

Baliw talaga yung manyak na yon. Tsaka Nanay? Mas okay na, na girlfriend.

"Wag mong pansinin yon."
Sabi ko kay Gabriel nung maka recover ako sa ginawa ni Yohan.

"Sundan mo."

"H-ha?"
Takang tanong ko sakanya.

"I said come with him. "
Sabi niya at tumayo. Ang tangkad niya. Leshe. Tas sobrang puti pa.

At sobrang gwapo. Nasa simbahan nga pala ako, landi ko talaga.

" Everything is going to be alright, maybe not today, but eventually."
He said then tap my shoulders tsaka siya tuluyang nag laho sa paningin ko.

I don't know why pero sinunod ko yung sinabi ni Gabriel. I follow Yohan.

But guess what? His kissing another girl. In front of the Church, beside his car.

Bat masakit? Bat parang nabubutas yung puso ko sa nakikita ko? Ano ba kami? Ano nga ba talaga kami? At may kami ba?

"Kara."
He said nung napansin ang presensya ko.

"Go on. Tuloy mo lang, nandito lang ako sa loob ng kotse mo."
Sabi ko at pumasok sa kotse niya ng walang pasabe.

Tumulo yung mga luha ko. Ano bayan! Anong klaseng luha to!? Napaka traydor.

Tiningnan ko sila mula sa bintana. Buti nalang tinted to. Ngayon ko lang na realize na mas maganda to. Na bi-bwisit kase ako dati diko nakikita yung nasa loob pag nasa labas ako.

Matapos ang pinaka mahabang isang minuto ng buhay ko pumasok siya sa kotse at mabilis na pina takbo to.

"Gomen nasai, Sooiutsumori de yattanja arimasen."
He wishper pero sakto lang para marinig ko.

Ano bang pinag sasabe ng g*gong to! Hinayupak na yan anong klaseng lenggwahe ba to!? Makapag research nga mamaya.

"We're going home tommorow."
He declaired.

"Ha?"
Saang bahay.

"Sa bahay namin."
Sabi niya.

"Baka kase sasama ako."
Sarkastikong sabi ko.

"Sasama ka."
Utos niya.

"Hold your sh*ts together kase hindi talaga ako sasama."
I said.

T*ngina niya pala e. Ano siya sineswerte?

He stop the car at the middle of the road. Plano niya pa yatang ibangga tong kotse niya e.

"You'll go."
He said ng naka tingin ng diretso sa mata ko.

"I won't."
Pag mamatigas ko.

"Yes you will."
Sabi niya at mas lalong lumapit sa akin.

"Dapat pala diko nalang iniwan si Gabriel don."
Sabi ko at tumingin sa kawalan.

"Dapat ikaw yung nag seselos e."
Sabi niya ng frustrate tapos hinalikan ako. A kiss that full of needs.

Sinubukan kong kumawala pero masyadong nakakalasing yung mga halik niya.

Anong nangyayari sakin nadadala ako ng sensasyon. Yung kamay niya kumawala at nag lakbay sa likod ko.

"Y-yohan."
I said almost moaning. Pag kasabi ko non bigla niyang na idilat yung mata niya. Bigla siyang nag iwas ng tingin tapos pinaandar ng mabilis yung kotse niya.

Okay. What was that? Na shock ako sa mga nangyari at halos di parin maka galaw sa kinauupuan ko. Grabe yung presensya niya sakin.

Nakakabaliw.

This is the day. This is it. Papunta kami ngayon sa bahay nila.

Ano pa nga ba? Para makita ko na ang Tatay niya. Meet the parents ang peg mga te sa sobrang kaba ko.

"We're here."
He announced as he off the engine of his car.

"Kaylangan ba talaga?"
I said.

"We already talk about this, hindi ba?"
Sabi niya at itinaas ang kilay.

Bumaba ako sa kotse niya. Sino nga bang nag sabi na sa bahay to nakatira? Eh mansyon to e! Doble ang laki sa dati naming bahay.

Sinalubong kami ng mga katulong na hindi ko na mabilang sa sobrang dami.

Ano to gathering? I laugh at my own thought.

Pumasok kami sa loob na magka hawak ang kamay.

"Act like im your boyfriend."
He wishper.

"Where's your Dad?"
I ask.

"Ask the mades."
Bored niyang sabi. Eh loko pala to e!

Binatukan ko siya. He said act like his my boyfriend.

"Para saan yon?"
Iritang tanong niya.

"Tinatanong mo pa? Kinaka usap kitang maayos diyan. Makikipag break ako pag dika umayos!"
I said then smirk. Tumawa lang ang loko!

"Where's Dad?"
Sabi niya sa isa sa mga katulong.

"Pa uwi na po. May emergency lang po kanina sa office."
Sabi nung katulong habang naka yuko.

Umupo naman kami sa dining area nila.

"Kinakabahan ako."
Sabi ko sakanya.

Hinawakan niya ng mahigpit ang kamay ko.

"Wag. Kasama mo naman ako."
Sabi niya ng naka tingin sakin.

Uminom ako ng tubig! Grabe pinag papawisan yung kamay ko.

Hindi ko namalayan yung pag bagsak nung baso mula sa kamay ko.

"Ayos ka lang? Hey. Kara, bat umiiyak ka diyan?"
Niyu yug-yog na ako ni Yohan pero wala akong maramdaman tuloy parin ako sa pag pulot nung bubog ng baso.

"Sh*t. What's happeng to you?"
Mababakas yung frustration sa boses ni Yohan.

Hinawakan niya yung dalawang kamay ko. Dumudugo na pala yung isa pero hindi ko man lang namalayan. Parang na manhid ako.

"S-si Mama."
I said. I don't know why, lumabas lang bigla sa bibig ko.

Si Mama! Si Mama!

Tumayo ako at tumakbo. Tuloy-tuloy sa pag agos yung luha ko. Hindi ko alam kung anong nangyayari sakin. Tanging nasa isip ko lang kaylangan kong makita si Mama. Kaylangan ko siyang puntahan.

"Kara!"
Hinablot ako ni Yohan na kagagaling lang sa pag takbo na hinabol ako.

"Hindi mo ako kaylangang takbuhan. Kung gusto mong umalis ihahatid kita. Pero hinding-hindi kita hahayaang umalis mag isa."