Dark Paradise

Hoofdstuk 5

De deurbel ging. Mijn ouders waren gaan boodschappen doen, ze dachten dat een vriendin me kwam ophalen. Ik had hen niets over Kyle verteld. Ik wilde hen niet ongerust maken. Ze zouden zich zorgen zijn beginnen maken over zijn leeftijd en alles te weten willen komen over hem. Ik had Samantha gevraagd om te zwijgen, maar ik vertrouwde haar niet helemaal. Ze rende als een gek naar de deur. Ik moest nog mijn portemonnee en mijn gsm in mijn handtas steken en mijn ballerina's aandoen. Zoals gewoonlijk was ik nog niet klaar. Ik had zo'n slechte gewoonte om overal te laat te komen. Samantha was haar oude zelf en deed alsof zij hier woonde en opende de deur. 'Is Clover hier?' Ik herkende Kyle's diepe stem. Snel deed ik mijn schoenen aan. Ik wilde wel hakken aandoen, maar omdat ik nogal lang ben, was dat geen goed idee. Ik liep naar de inkomhal waar Kyle me stralend aankeek. 'Je ziet er prachtig uit,' stamelde hij. Ik glimlachte. Ik droeg een gouden jurkje met glitters en had mijn blonde haar opgestoken. Waar was Samantha? Natuurlijk, ze had zich al vanvoor in de wagen gezet. Kyle reed met een grijze, lange Jaguar. Was hij rijk? Ik had het allesinds niet aan hem gemerkt. Hij gedroeg zich niet als een snob, en droeg geen merkleding. Misschien was hij zo'n type dat al z'n geld in een auto stak. 'Jij mag er ook wel wezen,' zei ik. Hij droeg een zwart kostuum en een witte das. Hij maakte een uitnodigend gebaar en we liepen samen naar zijn wagen. Ik wenste dat Samantha weg zou gaan. Kyle zei niets over haar aanwezigheid, wat me ergens wel bang maakte. Hij ergerde zich er duidelijk aan. Ik ging dan maar achterin zitten en we vertrokken. 

We stopten bij een grote villa. Woonde zijn ouders hier? Was hij hier opgegroeid? Het was eerder ouderwets en klassiek, maar imens groot. Ik kon al raden hoe de tuin eruit zag. Een open grasveld met kleine ronde tafeltjes voor vier personen. Natuurlijk liepen er meisjes rond die opdienden. Ze waren nogal kort gerokt. Samantha keek in de het rond en trok grote ogen. Ze zag er eigenlijk niet feestelijk uit. Ze droeg een crèmekleurig jurkje met blauwe bollen en haar bruine haar zag eruit alsof ze juist uit haar bed kwam. Typisch Sam. Ze was altijd sportief gekleed en hield niet zo van meisjesdingen, maar toch wilde ze populair zijn en er was geen feestje dat doorging zonder haar. Ze ging meteen een drankje halen. Kyle draaide zich om en staarde in mijn ogen. Ik kon wel uren in de zijne blijven staren. 'Ik moet even gedag gaan zeggen naar mijn moeder, ik ben zo terug.' Ik had geen zin om naar Samantha te gaan dus besloot ik even rond te wandelen. De tuin grensde aan een rivier. Ik liep erlangs en dacht na over Sam. Wat moest ik nu met haar? Waarom moest ze altijd alles zo verpesten? Ze irriteerde me zo hard. 'Hallo daar!' Ik keek om. Een jongen kwam naar me toe gelopen. 'Wie ben jij?,' vroeg hij. Hij had kort bruin haar en ik schatte hem begin twintig. De jongen rookte een sigaretje en stond met een glas rode wijn in zijn hand. 'Ik kan hetzelfde aan jou vragen,' antwoordde ik. Hij grijnsde. 'Ik ben Liam,' zei hij en blies de stank uit zijn mond. 'Clover,' zei ik kortaf. 'Jij bent dus dat meisje dat mijn broer zou meenemen vandaag!' Hij was dus de broer van Kyle. Ik mocht hem nu al niet. Hij was zo anders. 'Hoe oud ben je?,' vroeg hij al lachend. 'Ik snap niet dat hij een puber meeneemt!' Wat? Arrogante zak! Hij was zelf maar een twee jaar ouder. 'Laat haar met rust Liam.' Het was Kyle. Hij kwam erbij staan. Zijn gezicht zag zo wit. Het leek wel of hij zojuist een spook had gezien. Liam haalde zijn schouders op en ging weer weg. 'Gaat het?,' vroeg ik aan Kyle. Hij knikte. 'Het spijt me voor mijn broer, hij valt wel mee als je hem beter kent.' Ik ging op het gras zitten en keek naar het mooie uitzicht op de rivier. Kyle zette zich naast me neer. 'Wat zijn je dromen?,' vroeg hij uit het niets. Mijn dromen? Wie zou zich daarmee bezig houden? 'Hoe bedoel je?,' vroeg ik. 'Dat weet je wel,' zei hij. Waarom was hij zo geïnteresseerd in mij? 'Ik heb altijd gedroomd van een wereldreis,' Hij luisterde aandachtig. 'Ik wil geen leven meer met elke dag dezelfde sleur.' Kyle keek me recht in mijn ogen aan. 'Ik zal je de wereld laten zien,' zei hij op een fluistertoon. De manier hoe hij het zei deed me smelten. Ik wist dat dat nooit zou gebeuren, maar het idee beviel me stiekem wel. Hoewel ik dat nooit zou kunnen toegeven. Kyle legde zijn hand op de mijne. Ik trok mijn hand snel terug toen ik zag dat Samantha eraan gelopen kwam. 'Kom je mee dansen Kyle?' Ze negeerde mij compleet. Kreng.