Hoofdstuk 25

29 3 1
                                    

Kyle ging voor de deur staan zodat ik niet meer weg kon. Ik begon te schreeuwen als een klein kind. 'Kalmeer Clover,' zei hij en legde zijn hand op mijn wang. 'Ik beloof je dat ik je niet zal pijn doen. Vertrouw me.' 'Je hebt iemand vermoord,' snikte ik. Hij keek me met zijn grote blauwe ogen aan. 'Ik was een kind,' zei hij en stilaan liet hij de deur los. 'Ik heb gelogen.' Ik wilde niets meer van hem horen. 'Laat mij gaan!,' riep ik. 'Niet voor je naar mij geluisterd hebt!,' schreeuwde hij terug. Ik kruiste mijn armen en ging een stap achteruit. Hij moest uit mijn buurt blijven. Mijn hart ging ongelooflijk snel te keer en ik had amper energie over. 'Mijn vader ging weg toen ik vijf was. Niet zeven. Al snel was mijn moeder zwanger van Mike. Een meisje werd geboren, Arabella.' Hij heeft ook een halfzus! Waarom loog hij daarover?! 'Ze was nog zo klein en ik herrinner me er niet veel meer van. Op een dag had ik haar mee genomen naar mijn favoriete plekje in het bos achter ons huis, het schuurtje.' Ik voelde me steeds meer ongemakkelijk worden, ik was bang voor wat nog zou komen. 'Naast het schuurtje was een vijvertje. Nu is het dichtgegooid met zand.' Kyle veegde het zweet van zijn voorhoofd en slaakte een zucht. 'Ik wilde haar leren zwemmen...' Hij kon zijn zin niet afmaken en zijn ogen stonden vol water. Hij perste zijn lippen en deed zijn uiterste best om de tranen niet te laten ontsnappen. 'Ze... ze was te klein. Hoe kon ik nu zo stom zijn? Natuurlijk kon ik haar niet leren zwemmen!' Hij sloeg zijn vuist tegen de deur. 'Ik had haar al in het water gezet. Ik ging even naar de schuur om iets te halen en wanneer ik terugkwam was ze verdronken!' Ik wist niet wat ik moest doen of zeggen. Hij kon hier niets aan doen, dat wist ik ook wel. Maar dit was een familieprobleem waar ik niet in meegetrokken wilde worden. Ik nam zijn hand vast. Hij keek opgelucht en het leek wel of de storm was gaan liggen. 'Het was nooit mijn bedoeling om haar...' 'Ik weet het,' fluisterde ik. 'Mike wilde jou hetzelfde aandoen. Hij wilde mij de pijn bezorgen die hij had. Hij heeft me altijd de schuld gegeven van haar dood. Het was een ongeluk. En ik heb zo vaak geprobeert het achter mij te laten maar het lukt me niet Clover. Drugs, feesten, alcohol,... Wanneer ik jou ontmoette begon ik me terug gelukkig te voelen.' Ik legde mijn hand op zijn wang. 'Ik was zo bang in die schuur. Waar was je?' De tranen bengelden misschien wel voor de tiende keer vandaag van mijn wang. Kyle nam me vast en drukte me tegen zich aan. 

Het was laat avond. Ik en Kyle hadden nog uren gepraat. 'Je kan hier blijven vannacht als je wil,' zei hij voorzichtig. 'Ja, ik wil nu liever niet alleen zijn,' antwoordde ik. 'Jij kan in mijn bed slapen, ik zal wel op de sofa liggen.' Ik schudde mijn hoofd. 'Ik wil dat jij naast mij ligt. Ik heb je nodig. Telkens als ik mijn ogen sluit zie ik Mike en vuur voor mij.' 'Natuurlijk,' zei hij en ging naar zijn slaapkamer om het bed op te maken. Ik lag in de sofa en keek uit het raam. Hij had hier een geweldig zicht op de stad. Het gaf me ergens rust, maar toch kon ik niet geloven wat ik de laatste tijd had meegemaakt. Eerst Alexa die in het ziekenhuis ligt dan Noah die gepest wordt. Dylan die opvallend vriendelijk is de laatste tijd. En dan nog maar te zwijgen over Samantha. Nog niet zo lang geleden had ze een relatie met Liam, Kyle's broer. Toen dat niet verliep zoals zij wou begon ze verhaaltjes van haar en Kyle te verzinnen. Ik kon niet geloven waarom ze zo gemeen was tegen mij. We waren altijd beste vriendinnen. Er moest toch meer achterzitten? Ik was vandaag bijna levend verbrand. Kyle was het beste en het slechtste wat me ooit kon overkomen. Ik had me nog nooit zo goed gevoeld bij iemand maar tegelijkertijd was ik bijna vermoord. Niets was gemakkelijk. Toch leek deze relatie bijna onmogelijk. Deels door het leeftijdsverschil, deels door zijn familie. Maar nu ik alles wist leek onze band nog sterker geworden. Ik begreep waarom hij gelogen had. Niemand zegt zoiets als je pas iemand kent. Liam heeft niet eens zijn zus gekent. Het was zo erg, maar wat kon ik eraan doen? Kyle kwam de woonkamer binnen en plofte naast mij neer. Hij legde mijn haar achter mijn oren en gaf me een voorzichtige, aarzelende zoen op mijn wang en zei: 'Ik ben blij dat je nu alles weet.' 

Dark ParadiseWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu