Dark Paradise

Hoofdstuk 4

Met een witte badjas rond me en mijn haar nog nat stond ik voor Kyle's neus. Die wist zijn momenten nogal uit te kiezen! 'Wat?,' vroeg ik kortaf. Hij grijnsde. Die grijns van hem... 'Kom ik ongelegen?,' vroeg hij beleefd. 'Ja,' zei ik. Alexa kwam naast me staan. 'Jij bent wel een mysterieus typetje Clover. Ik wist niet dat je een vriend had.' Oh God, nee alsjeblieft! 'Alexa, hij is mijn vriend niet! Ik ken hem amper.' Ze giechelde. Ze geloofde me duidelijk niet. Ik rolde met mijn ogen. 'Waarvoor ik eigenlijk kwam,' begon Kyle. Nu ik hem goed bekeek zag ik dat hij er best sexy uitzag. Hij droeg een lange zwarte broek en een kaki shirt met een v-hals. Daarboven had hij een zwart leren jack aan en een mannelijke ketting. Hij gaf me een enveloppe met mijn naam op. 'Mijn moeder doet elk jaar een groot tuinfeest voor familie en vrienden. Ik zou het leuk vinden als je ook komt.' Ik fronste mijn wenkbrauwen en opende de enveloppe. Het was een gouden kaartje met sierlijke zwarte letters. Het zag er erg professioneel uit. 'Ik...,' stotterde ik. Hoe moest ik hem zeggen dat ik het niet zag zitten? 'Ze komt!,' riep Alexa enthousiast. Wat?! 'Goed dan zie ik je zaterdag,' zei hij en vertrok meteen. 'Alexa!,' schreeuwde ik. Ze lach bijna op de grond van het lachen. 'Kom op, je mag wel eens plezier maken hoor! Waarom verbied je jezelf dat altijd?' Deed ik dat? Was ik zo'n saai volwassen persoon geworden die zelfs geen plezier meer kon maken? 'Ik wist niet dat je van oudere mannen houdt, is het voor zijn geld?,' riep ze en rolde op haar bed van het lachen. Ik nam haar kopkussen en begon op haar te slaan. 'Hier dat zal je leren!' Ik kreeg buikpijn van het lachen. Het was zo gezellig. Waarom was ze zo anders met Dylan in de buurt? Buiten adem lagen we op haar bed. 'Waarom had je het eerst uitgemaakt met Dylan?,' vroeg ik uit het niets. Ik wilde de sfeer niet verpesten, maar misschien was dit een goed moment. Ik wilde haar helpen, maar ze moest me natuurlijk eerst vertrouwen. 'Ik heb hem betrapt,' zei ze zachtjes. 'Hij was aan het zoenen met een ander meisje. Maar ze waren duidelijk meer van plan. Ze stond al in haar ondergoed.' Ik slikte. Waarom waren ze dan terug samen? Ik snapte er niets van. Ze had zo weinig zelfrespect. 'Het spijt me,' zei ik en legde mijn hoofd op haar schouder. 'Het is oké,' zei ze en ze leek het zelf nog te geloven ook. 

Het was weekend! Eindelijk kon ik naar huis gaan en mijn familie terug zien. Mijn ouders kwamen me ophalen aan het station. Maar straks was het het feest van Kyle. Door hem had ik minder tijd met mijn familie. 'Wat zie je er moe uit,' zei mijn moeder en ze gaf een kus op mijn blonde kop. Mijn vader gaf me een knuffel, maar zei niet zo veel. Ik denk dat hij me meer miste dan hij wilde toegeven. Kyle. Dat was alles waar ik aan kon denken in de terugweg naar huis. Hij zou me straks komen ophalen. 'We hebben een verrassing voor je,' zei mijn moeder plots. Ik schrok wakker uit mijn dagdroom. 'Wat?' 'Dat ga je meteen zien als we thuis zijn,' vulde mijn vader aan. Ik dacht aan een nieuw tennisracket. Ik heb vroeger altijd tennis gespeeld, maar ik had nu geen tijd meer. En ik was al een tijdje aan het zeggen dat ik terug wilde spelen maar dat ik een nieuwe nodig had. Ik was echt nieuwsgierig voor wat ze gekocht hadden, maar toen ik thuis kwam was ik helemaal teleurgesteld. Ze hadden geen tennisracket gekocht, mijn vriendin Samantha uit het middelbaar stond in de woonkamer 'verassing' te roepen. Dit konden ze niet menen! Ik wist ook wel dat ze dit met goede bedoelingen deden, maar ik wilde haar niet zien. Ze had me verschillende keren gekwetst. Ze wilde altijd meer hebben dan mij. Als ik iets beter kon of iets meer had, was ze de eerste om het van me af te pakken. Had ik een andere vriendin, wist ze die wel om haar vinger te draaien en mij buiten te sluiten. Mijn ouders wisten niet half hoe erg ze was. Ik had het hoofdstuk Samantha al lang afgesloten. Ik was altijd een reserve voor haar geweest als ze ruzie had met haar beste vriendin was ik goed genoeg, anders had ze me er liever niet bij. Ik had zoveel voor haar gedaan en ik heb nooit iets terug gekregen, enkel hoop. Hoop dat ik eindelijk een goede vriendin had gevonden, maar telkens toonde ze me opnieuw dat ik haar niet moest vertrouwen. Ik had zelfs gedacht dat ik haar nooit meer zou zien. Ze kwam naar me toegelopen en gaf me een knuffel. Zoals ze altijd deed nam ze een grote afstand terwijl ze me knuffelde, alsof ik een besmettelijke ziekte had of zo. Haar handdruk was net hetzelfde. Als je iemand een hand geeft kun je al meteen merken wat voor mensen het zijn. Mijn moeder legde haar hand op mijn schouder. 'Jullie kunnen samen naar dat feestje gaan. Dan kan toch geen probleem zijn, of wel?'