EVCİLİK// ALİ SELİN

2. BÖLÜM

Babamın beni dürtmesiyle uyandım. Gelmiştik. Ev gerçekten çok büyüktü. Babamın dediği kadar varmış. Ama ben yinede evlenmek istemiyordum. Hiçbir şekilde kararım değişmez benim. Kapıyı hizmetçi açtı. Evin içi hep altın kaplamayla doluydu. İçimden "Ev mi saray mı burası hiç anlamadım." Dedim. Hizmetçi bizi salona götürmüştü. Elimde valizimle içeri salona doğru ilerledim.
Haluk: Hoşgeldiniz!
Mehmet: Hoşbulduk hoşbulduk...
Haluk: Bu şeker kız da kim?
Mehmet: Benim kızım.
Haluk Mertoğlu bana elini uzatarak: "Hoşgeldin şeker kız." Dedi.
Bende usulca cevap verdim.
Selin: Hoşbuldum efendim..
Haluk: Bu benim eşim Sevilay. Sevilay bu da benim küçüklükten beri yakın olduğum arkadaşım Mehmet.
Sevilay: memnunum oldum Mehmet bey.
Mehmet: Bende...
Haluk: Oğlum şu an evde yok. Birazdan gelir. Selin kızım istersen sen odana çıkabilirsin. Ya da Leyla(Ali'nin üvey kuzeni) sana etrafı gezdirebilir.
Selin: Pardon ama Leyla kim?
Haluk Mertoğlu gülümseyerek: "Ali'nin kuzeni..." Dedi.
Selin:Aslında ben böyle...
Haluk Mertoğlu sözümü keserek: "Evet evet Leyla seni gezdirsin." Der. Leyla'yı çağırır.
Leyla: Efendim amca?
Haluk: Kızım sen Selin'e etrafı gezdirir misin?
Leyla: Gezdiririm amca.
Haluk: Kızım Selin hadi Leyla'nın yanına git.
Selin: Peki...
Leyla bana etrafı gezdirmeye bahçeden başladı.
Selin: Leyla, Ali nasıl biri?
Leyla: Neden sordun ki şimdi?
Selin: ... Yani... Sonuçta Mertoğlu ailesinden yani insan merak ediyor...
Leyla: Ali abim biraz asabisidir. Biraz da çapkın.
Selin: Hıı? Çapkın mı?
Leyla: Evet. Yani bütün kızlar ona aşıktır, o da kızlara. Güzel bir kız görünce direk çapkınlık yapar.
Selin:Çirkin kızlara napar?
Leyla: Ezer.
Selin: Yuh öküz müzik ya bu? .... Afedersin.
Leyla: Sorun değil.
Selin: Nasıl ezer yani ne der de ezer?
Leyla: Bayağı ağır sözler söyler.
Selin:Ne der mesela?
Leyla: "Benimle olabilmen için önce aynaya bakman lazım." Der.
Selin: Oha! Çok gurur kırıcı bir söz bu!
Leyla'nın telefonu çalar.
Leyla: Kusura bakma ama açmam lazım.
Selin: önemli değil. Sen konuş bende gezerim etrafı.
Evin ön bahçesinde büyük bir havuz vardı. Uzunca o eve baktım. Ama yinede evlenmek istemiyordum.
Derken biri bana çarptı. Az daha havuza düşecektim.
Selin: Üstüme binseydin!
Çocuk bana doğru döndü ve başta aşağı baktı.
Ali: Bizim evin yolunu böyle ezikler tutmazdı.
Selin: Nediyorsun be sen!
Ali: Aynaya baktın mı hiç diyorum!
Selin: Ben hergün bakıyorum zaten ama sen herhalde bakmıyorsun!
Ali: Kızlar hergün bakıyor ya zaten!
Selin: Ordan belli oluyor senin ne mal olduğun!
Der demez üstüme yürüdü. O benim üstüme geldikçe ben geri gidiyordum. Duvara yapışmıştım ondan korunmak için. Beni sıkıştırmıştı. Bende birşey yapmasın diye ayağına bastım. Ve duvarın dibinden çıktım.
Selin: Bir daha bana yaklaşayım deme! Sakın ama sakın!
Biraz sonra Leyla gelir.
Leyla: Ali abi gelmişsin.
Ali: Leyla bu kız kim?
Leyla: Selin abla. Yani adı Selin.
Ali: Niye burda?
Leyla: bilmem...
İkisi beraber gittiler. Bende kendi kendime düşündüm: Bu o Ali mi yoksa? Olamaz canım! Ama Ali dedi kız ismine! Allahım nolur o olmasın!
Leyla: sen gelmiyor musun?
Selin:G...Geliyoum...