"Gülmeyi sevenlere ithafen..."
Bir derginin genel müdürü olan Ali Ömer Erez; görünürde çapkın, hovarda ve ciddi ilişkiden kaçan bir adamdır. Tamamıyla tesadüfi olarak esas kızımız Cemre Soylu ile tanışır ve art arda gelen talihsizlikler sonucunda ke...
Ben geldim ve boş gelmedim. Size uzuuun bir bölüm yazıp da geldim. Bu kızcağız artık sınavlarından kurtuldu ve hemen yeni bölüm yazma girişimlerine başladı. Bir sonraki yeni bölüm inşallah Siyah Umutlar için olacak...
Beklettiğim için hepinizden özür diliyorum ve sınavlarım olduğu için bana gösterdiğiniz anlayış için de hepinize tek tek teşekkür ediyorum. Biraz hüzünlü bir bölüm oldu lakin böyle devam etmeyeceğini biliyorsunuz. Bu sadece küçük bir sınav, CemÖr bu sınavı geçip mutluluğa ulaşacak emin olabilirsiniz ki...
Yorumlarınızı bekliyor ve huzurlarınızdan çekiliyorum efem... Kendinize bir daha ki bölüme kadar iyi bakın, öpüldünüz!
Bölüm şarkımızda medyada! Sezen Aksu'dan Acıtmışım Canını Sevdikçe diyoruz...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sahne 29
KIRIK KANATLAR
Hayatımda yaşadığım en zor zamanları toplasam bir elimin parmaklarını geçmez belki. Öyle her şeyi kafasında büyütüp sonrada kalan minicik alanda hayat mücadelesi veren bir insan değilim ben. Her derdin bir devası mutlaka bulunurdu sonuçta değil mi? Yaşadığım bütün zor zamanları da geçecek elbet diye düşünerek atlatmıştım. Yaşadığım en büyük acının sızısını bile canımdan yakın olan insanlara yansıtmamış, gücümü yine kendimden almıştım ve her defasında derdim ki; bundan daha zor, daha acı bir vukuat yaşamam artık.
Oysa şuan hayatımdaki en zor anı yaşıyorum. En acı anımda kocamı mazisinden kopup gelen bir kadınla paylaşıyorum. Şundan birkaç ay önce şeker pembesi sayfalara yazılmaya başlanılan hikâyemin içinde yolumu kaybettiğimi hissediyorum. Bulamıyorum. İnandığım her şeyin yalan olduğunu da o an anlıyorum. Büyük bir hevesle renklendirdiğim sayfaların bir bir yırtılıp hiç olacağını öngörebilseydim o defterin kapağını açar mıydım, bilemiyorum. Bununla baş edemememin yükü altında çığlık çığlığa haykırmak o kadar cazip geliyor ki büyük bir sükûnetle durabildiğime kendim bile anlam veremiyorum.
