HİS

Pars' tan

Pars'tan

Görüp görebileceğim en güzel an ...

Hayatım boyunca yaşayabileceğim en muazzam duygu ...

Notaların senfonisinden duyulabilecek en mükemmel ses ...

Bir tüyün bile halt edebileceği en güzel dokunuş ...

En pürüzsüz ten ...

Sadece bana ait bir beden ...

Aşkına susadığım tek bir kalp ...

Tüm bunlara sahip olabilmek nasıl bir duygu ...

Sabah ilk gözlerinizi açtığınız da yanında olduğunu hissedebilmek nasıl bir duygu ...

Tüm masumiyetiyle kollarınız da ise sevdiğiniz ve sizinse her şeyiyle daha ne istenilir bu hayattan ?

Tek isteğim His. 

Benim Hisar'ım...

Yıllar sonra babamın tüm olumsuzluklarına rağmen bulduğum sevgilimi şimdi kendi ellerimle bırakıp gitmek ne kadar zor ?

Anlatılması gereken şeyler çok fazla yer kaplıyorsa, anlatılamayacak olanlardan başlamak daha kolay değil mi ?

Daha dün dönmüşken kahrolası bir ülkeden şimdi nasıl ayrılacaktım ben bu kollardan ?

En zor anım şu an.

Hayatımın en güzel anımı dün gece yaşamış ve bir o kadar da hayatımın en güzel hatasını dün gece yapmıştım. Dönmem gerekiyordu, üstelik ne zaman döneceğim de hiç belli değilken Hisar herşeyi ile benim olmuştu. 

Ya hayatının en büyük hatasını yaptığını düşünür ise ?

Ya beni beklemez ise ? Ondan böyle birşey istemek gibi bir lüksüm yok biliyorum. Ama ne yapabilirim? Yıllar geçse de beni bekle mi demeliyim?

Hisar'ın İstanbul'da olduğunu öğrendiğim an gelebileceğim en hızlı şekilde gelmiştim bu şehire. Türkiye'yi özlemiştim aslında. Onun için hayatımıza burada devam etmek istediği söylemiş burada ki şirketimin başına geçecektim aslında. Tüm planım buydu ama babam dün akşam buraya gelmeden hemen önce arayana dek.

..