CAN ERİĞİ

Bölüm 5: "Erkek fatmam benim"

Ben geldim:))) hoşbuldum:)

Bir gün boyunca merak ettiniz mi sjsjsj

Dediğim gibi oy ve yorum olmadığında hayat enerjim çekiliyor. Yazarınızı biraz düşünün:))

Yine yeni okuyucular var aramıza katıldığınız için teşekkürler arkadaşlar.

Teog'a girmiş olan canlarım inşallah emeğinizin karşılığını alırsınız:*

Keyifli okumalar','

***
... Gitmek için geri dönecektim ki, kapının açılması ve Kağan'ın gözlerinin beni bulmasıyla yerimde çakılı kaldım.

____

Utançtan kızaran yüzümü yere dikip dudaklarımı kemirmeye başladığımda az önce yüzünde gördüğüm ifadeyi çözümlemeye çalışıyordum. Etkilenmekle alakası olmayan, ama şaşıran bir yüz ifadesiyle kaşlarını havaya kaldırmış, sonrada indirerek gözlerini üzerimde gezdirmişti. Ona kaçamak bakışlar attığımda şaşkınlığını bir kenara atıp eşiği geçti ve koridora adım attı. Gözlerim onun yaptığı gibi üzerini süzdüğünde gözlerimi dehşetle açtım. Baklava mıydı o?

Altında lacivert bir pijama vardı ama üstü için aynı şeyi söyleyemeyecektim, üstüne bişey giyinmeyip bu tiple odadan çıkıyordu ve bu evde üç tane bayan vardı. İşte bu kadar hanzoydu. Adam resmen yarı çıplak evi turluyordu.

Beynime yeni yeni gitmeye başlayan uyartılarla gözlerimin önünde şimşekler çaktığında yerimde sıçrayıp iki elimle gözlerimi kapattım.
"Iığğ!" diye tiksindiğimi belirtirken gözlerimi yıkamam gerektiği yönünde kendimle konuşuyordum. Gözlerimi kirletmişti resmen. 

Oysa sanki hali çok normalmiş gibi rahat bir sesle  "Bu halin ne?" diye sorduğunda yanaklarıma değdirilen ve oradan tüm vüduma yayılan ateşi hissettim.

Ahh! Doğru adamın karşısında şuan mumya gibi duruyordum, haliyle şaşırmıştı. Bence bende onun kadar korkutucu bir haldeydim.

Oh My good!!

Ağırlığımı bir ayağımdan diğerine vererek panikle can çekişmeye başladım. Ne diyecektim? Bu tuhaf durumu ne açıklayabilirdi ki?

"Iıı...şey! Şey!"

"Ney?"

Dudağımı ısırdım illa söyletecekti gerizekalı herif. Allahım nefes alamıyorum,canımı burda, bu kılıkta alma allahım, odama girip ayıcıklı pjamalarımı giyeyim ben haber veririm Allahım.

"Şş-şey işte."

"Ya Sabır... konuşsana kızım."

Nefes al Nehir, onu duyma Nehir, o orda yok Nehir! Sende bu kılıkta bu kapının eşiğinde değilsin Nehir.

Omuzuma çıkıp beni sarsan ellerle elektrik şoku yemiş gibi sıçradığımda kalbim herşeyden habersiz bir hızla atıyordu. Allahım, ölüyorum değil mi?

Gözlerimdeki ellerim çoktan omzumdaki elleri itmek için hareketlenirken, dengemi kaybedip geriye doğru yalpaladım.   Mekan harekete geçip gözlerimden kayarken belime sarılıp beni çıplak göğsüne çeken kaslı kollarla ayağımın altında ki dünya savruldu.

Gözlerimi kırpıştırdım ve hızla durum değerlendirmesi yapmaya başladım; Yere paralel bir şekilde onun yüzüyle burun burunaydım. Bana dövecekmiş gibi bakıyordu ve bende ona ona vahşice bakıyordum. Gözlerimi kırpıştırmamla kıçımın yere çarpması bir oldu.