Aşkın nerede , ne zaman karşımıza çıkacağını bilemeyiz. Hiç ummadığı bir yerde aşkı bulacağını kim bilebilir ki?
Onlarda bilmiyordu...
Birbirleriyle daha çok vakit geçirmek ve daha çok eğlenmek için gittikleri bir kampta aşık oldular...
Belki aşık...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Pinhani - Hikâyeler Tükendi
Ada'lar, bana şaşkın şaşkın bakarken, Tümer "ayol bir daha ortalıktan kaybolursan kafanı kırarım valla" dedi. Tümer'i takmayıp, sinirle adama döndüm. Gülerek bana bakıyordu! Bu adamın derdi neydi?
Kimseyi takmayıp, kampın içine girdim. Ada'lar da peşimden geliyorlardı. Ada, "biraz konuşalım mı?" diye sorunca olumlu anlamda kafa salladım. Hep birlikte hamakların oraya gittik.
"Anlat ne oldu, o kim?"
Derin bir nefes alıp, başımdan geçen bütün her şeyi anlattım ve videoyu gösterdim. Ada, bana sarılıp, saçımdan öptü. "Bir şey yapmadı değil mi o adam?" Hayır, anlamında kafamı salladım. Omuzlarım düşerken, Burak'a döndüm. "Meriç bizi yanlış anladı."
"Tamam" diyip, ayağa kalktı. Tam giderken, "haber ver olur mu?" dedim. Onaylayıp, gitti. Sinirle ofladım. "Geri zekâlı adam!"
"Kızım senin de ne işin var sabahın köründe?" Azra'nın sorusuna dudak büzüp, hazır Arda'lar yokken, Meriç'in plajda söylediklerini anlattım. Tümer yüzünü buruşturup, "ay kakneme bak sen! Benim kankama bir evlenme teklifi etmediği kalmıştı, onu da yapmış çirkin!" dedi.
"Daha çok erken be kanka. Sen olur desen Beste teyzeler olmaz diyecek." Ada'nın dediğine, aşağı yukarı kafa salladım. Tam bir şey diyecektim ki, Arda'lar gelmişti. Hemen ayağa kalkıp, karşılarına geçtim. "Kapıyı açmıyor, bağırıp duruyor valla."
"Al işte ya!"
Onların yanından ayrılıp, Meriç'in yanına gittim. İçeriden gelen bağırma sesleriyle tırssam da, kapıyı tıklattım. "Meriç aç şu kapıyı!" Benim bu halimi görenler, aralarında bir şeyler konuşuyordu.
Meriç sinirle kapıyı açıp, kolumdan tutarak içeriye çekti. "Aldattın mı lan beni?!" Kafamı hızla iki yana salladım. "Saçmalama Meriç!"
İnanmayıp, kahkaha attı ve bana yaklaştı. "Nasıl aldatırsın lan beni?" Sesi kısık çıkmıştı ama benim gözlerim çoktan dolmuştu. Bu sefer bağırarak, "nasıl aldatırsın lan beni?!" Dedi. Sürekli aynı şeyi tekrarlıyordu. Bana arkasını dönerken, iki eliyle saçlarını çekiştirdi.
"Saçmalıyorsun Meriç! Bunu yapmayacağımı sen de çok iyi biliyorsun!"
Sinirle bana dönerken eğilip, boyumuzu eşitledi. "Ben bir bok bilmiyorum tamam mı?! Ama bunu yanına bırakmam Karen!"
Bunları diyip, gitmişti. Kırgın bir şekilde arkasından baktım. Gözümden bir damla yaş düşerken, dişlerimi sıktım. Kapıda Ada'lar gözükünce, ağlamam şiddetlenmişti. Ada hızla yanıma gelip, sarıldı. "Ne oldu?" Gözyaşlarımı silip, burnumu çektim. "İnanmadı Ada. Resmen onu aldatacağıma inanmış."
