OYUN BİTTİ

Bölüm 19'Öpücük'

Bölüm 19'Öpücük'

Keyifli Okumalar...

URAZ'DAN...

Zil çaldığında benim telefonuma geldiğini zannettiğim bildirim sesiyle telefonumu çıkardım. Mesaj falan yoktu. Başkasına gelmiştir deyip sınıftan çıktım. Koridorda yavaş hareketlerle ilerlerken yanımdan koşarak geçen Beren ile kaşlarımı çattım. Neler karıştırıyor bu kız? Hızla arkasından yürümeye başladım. Ama hiçbir yerde görünmüyor. İki dakika da nereye gitti bu kız. Kantine, sınıflara, bahçeye baktım. Lavabodan çıkan kızlara Beren lavaboda mı diye sordum ama yoktu. Geriye bir yer kalıyordu spor salonu.

En alt kata inip spor salonunun kapısına ilerledim. İçeriden gelen seslerin arasında kendi adımı da işittiğimde bu sesin Beren' in sesi olduğunu anlamam uzun sürmemişti. Ne oluyordu orada? "Gelme, ne olur gelme" diye bağıran Beren ile kaşlarımı çattım. İçeride biri vardı. Kapıyı açmaya çalıştım ama açılmıyordu biri kilitlemiş olmalıydı. Normalde bu kapı hep açık olurdu. "Beren!" diye bağırdım ama benim bağırtımı duymamış gibi ağlayarak yanında ki piçe yalvarıyordu. Asi kız yalvarıyordu! Tahminimce kapının yanında çökmüş vaziyetteydi. "Beren, Beren kim var orada!" diye bağırıp kapıya bir yumruk geçirdim. "Dokunma, ne olur dokunma!" diye duyduğum kısık ve güçsüz sesle kapıya birden fazla yumruğumu geçirdim. Yerde parlayan bir şeyi görmemle eğilip anahtarı kaptığım gibi deliğe soktum. Kapı açılıyordu ama kapının yanında Beren' in olmasıyla açmam zorlaşıyordu."Allah kahretsin Beren kapının yanından uzaklaş!" bağırdım. Bir süre ses gelmedi ama bir şeyin yere düşme sesiyle kapıda açılmıştı. Kapıdan içeri girip etrafa bakındım ama içeri de kimse yoktu. Bir küfür savurup yere baktım.Yerde baygın bir şekilde duran Beren' in yanına çömelip yüzünü ellerimin arasına aldım. "Beren" yüzünü yavaşça tokat attım. "Beren, aç gözlerini Beren" dediğimde gözlerini hafif açtı. "Ne olur dokunma bana" güçsüzce söylediği sözle yanağına hafifçe tokatlar atmaya başladım. "Beren kendine gel" içerisi oldukça karanlık olduğunda yüzünü tam göremiyordum. "Ne olur"Elimin altında ki bedeni buz kesmiş bir şekilde zangır zangır titriyordu. Ne olmuştu burada? Beren neden bu haldeydi?

"Güzelim aç gözlerini!" bu sefer sesimizi yükseltmiştim. Gözleri kapalı bir şeyler sayıklıyordu. Tam o anda buranın karanlık olması ve Beren' in fobisi aklıma geldi. Kapalı yerlerde kalamıyordu kriz geçiriyordu anlaşılan. "Beren, bir şey yok kendine gel!" bir tokat daha yapıştırdığımda aralık olan gözlerini açtı. Bu kadar titremesi normal miydi? Yaşadığı olayı görüyor olabilirdi. Beren ne yaşamıştı? Bu olay da korkuya çekmiş olmalıydı. Açtığı gözleri ile aniden ellerimin altından kalkarken "Sakin ol benim Uraz" dediğimde iki elini de kulaklarına götürüp sıkıca bastırdı. Duyamayacağım bir şekilde sayıklıyordu. Yanına yaklaşıp kulaklarında ki ellerini tuttum. "Dokunma bana yalvarırım, dokunma!" bağırdığında eğdiği başını avuçlarımın arasına alıp sımsıkı yumduğu gözlerine baktım. Burada acı çekiyordu ve ben bir şey yapamıyordum! "Beren kendine gel, aç gözlerini bana bak!" dediğimde kulaklarında ki eli çok olmasa da  sıkılığını kaybetmişti.

Oturma şekli dolayısıyla yukarı çıkan eteğini düzelttim. "Beren güzelim bana bak!" diye bağırdığımda kulaklarında eli inmiş gözlerini açmıştı. "Uraz" diye fısıldadığında avucum da ki yüzünü bana döndürdüm. "Benim güzelim, geçti" dediğimde yerinden atılıp boynuma kollarını geçirmesi bir oldu. Olayın şokunu atlatıp bende sarılışına karşılık verdim. Ellerimi bellerine sardığımda boynumda ki ıslaklıkla ağladığını anlamıştım. "Uraz korkuyorum" dediğinde varlığından bile bir haber olduğum kalbim yerinde tepinmeye başlamıştı. Ne oluyor bana? "Korkma güzelim, ben buradayım" dedim. Boynumda ki elini daha da sıkılaştırdı. O müptelası haline geldiğim kokuyu duyduğumda yüzümü saçlarına çevirdim. Saçlarına ulaştığımda daha da yayılan koku ile derin bir nefes aldım.