OYUN BİTTİ

Bölüm 25 'Davet'

_

_

_Multi; UraZ SoykaN

*Uzun bir aradan sonra yeniden Merhaba..

Keyifli Okumalar...

• • • •

Bir dilek hakkın var deseler şüphesiz Uraz derdim. Uraz... her ne kadar bir oyun yüzünden olduğu düşünülse de sevdiğim hatta daha da fazlası aşık olduğum çocuk. Nasıl son bulacağı bilinmez bir oyunun içindeydim. Sonu Mutlu mu yoksa Mutsuz mu

biteceği belli olmayan bir oyun.

Bir mafya tarafından oyunun içine sürüklenmiş bir yanımda canımdan çok sevdiğim ailem diğer yanımda sevdiğim adam ve tepemde her şeyi yöneten başta ben olmak üzere yaşlı bir bunak.

Her şeyden habersiz gözü yaşlı ailem daha bir kaç saat önce birbirimize aşkımızı itiraf ettiğimiz sevgilim. Her şey bittiğinde, her şeyi öğrendiğinde benden nefret edeceği ortadaydı. Sevdiği kızın ihaneti, sahte bir aşk oyunu..

Belki de o beklenen son gelmeden gerçekleri söylemeliydim. Ona gerçekten aşık olduğumu oyunla hiçbir alakası olmadığını. Belki bir kaç gün yüzüme bakmazdı ama sonrasında her şey düzelirdi.

"Beren, Beren!"

Gelen bıkkın sesle kahvaltı tabağına attığım bakışlardan yeşil gözlerin etkisi altına girdim. Düşüncelerimi kısa bir süre rafa kaldırdım.

"Efendim?"

Benim zoraki gülümsememe taş çıkaracak bir gülümseme dudaklarına yayılırken "Daldın gittin, çay'ın soğuyor" dedi.

Ah.. Evet Miray ve Tuna'dan ayrıldıktan sonra Uraz'ın çağırdığı bir görevli gelmiş bizi geri götürmüştü. Şimdi ise boğaza nazır lüks bir restorant'ın bahçe avlusunda kahvaltı ediyorduk.

"Uraz, ben doydum kalkalım mı?" Başıyla onaylarken garsona el hareketiyle gelmesini işaret etti ve hesabı ödedi.

Urazla birlikte çıkışa ilerlerken arka cebimde hissettiğim telefonumun titreşimiyle adımlarımı yavaşlattım. Yavaşladığımı anlayan Uraz 'ne oldu' der gibi baktığında telefonumu gösterip "Hemen geliyorum" diyerek tersi yönde ilerledim.

"Efendim?"

Arayan Sarp'tı. Yavaş adımlarla ilerlerken karşı taraftan gelen bıkkınca alınan nefes sesi ve "Beren! Hangi cehennemdesin sen! Saatlerdir sana ulaşmaya çalışıyorum "diye öfkeli sesle olduğum yerde durdum. Sarp'ın sert çıkışı ve yüzüme vuran soğuk meltemle hafif titredim.

"Buradayım Sarp ne oluyor? Şarjım bitmişti." Sarp'ın derin nefesler aldığını duyuyor ve neler olduğunu söylemedikçe yerimde adeta kuduruyordum.

"Sarp ne oldu?"

"Akşam bir operasyon var. Ve Ural bey sana ulaşamadığımız için çıldırmak üzere."

Duyduklarıma mı yoksa ihtiyarın beni aradığını ve bulamayıp çıldırdığına mı düşüneyim bilemiyordum. "Kahretsin!"

"Beren, operasyon saat 9.00 da güvencerlerin hazırladığı bir lansman gecesi o davet de bütün mafya babaları ve bilindik iş adamları olacak yani uzun lafın kısası o lansmana ikimiz gidip bir çiftmiş gibi davranacağız"

Sarp'ın dedikleri beynimde yer edinirken kaşlarım istemsizce çatıldı.

Güvencerlerin davet gecesine neden Sarp ile çift gibi gidecektik ki bu nasıl bir operasyondu. Amaç neydi?