Chapter 33-Goodbyes

172 4 0
                                    

Please read also:

*Mission Impossible

*Making My Own Ending

and

*Confessions of a bad girl

***

[-Alexandra's POV-]

"Talaga bang aalis ka na?" tanong sakin ni Kuya habang tinutulungan akong magayos ng iba pang gamit. Yung iba kasi, naipaayos ko na kay manang at sa yaya ko.

"Kuya, you can visit our house naman diba?"

He let out a laugh.

"Dito ka na lang muna. Alam mo, mamimiss kita.............sobra."

Tiningnan ko sya at tumawa ng kaunti.

"Ganun ba? Eh sa pagkakaalala ko, hindi pa nga ako pumupunta dito, hindi na ako welcome." Tumawa ulit ako. "But I'm glad it changed Kuya. I'll miss you too." ngumiti pa ako.

"Halika nga dito."

I saw him extend his arms on me. Parang nagsisign na gusto nya ng hug. Kaya naman pumunta ako sa kanya at hinug sya.

W-wait......

0_0

0///0

B-Bakit? Why? Why am I feeling like this?

It can't be. He's my kuya. H-How?

"Uhm....Ah eh kuya, I'll just bring my thi-"

Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko.

0_____________0

COME ON MY KUYA JUST KISSED ME!

Nanlaki ang mata ko.

"Ah..........s-sorry. S-sige m-mag-magimpak-ke ka n-na....D-dun lang ako sa l-labas."

What was that?!

[-Lj's POV-]

Nagising ako dahil sa boses ng doctor.

"Mrs. Padilla-"

"Kathryn. Just Kathryn please."

"Uh......o-okay.......Kathryn, Louisse has undergone a lot of stress yesterday kaya I suggest na iiwas nyo muna sya sa stress dahil mejo unstable pa ang pagbubuntis nya."

"Of course, doktora."

Napamulat ako.

Wala na pala yung doctor.

"Louisse! Gising ka na pala. I-I'm sorry about what happened yesterday anak."

Tumingin ako sa buong kwarto. Wala nang ibang tao rito kundi kami ni mommy.

Ngumiti lang ako at tumango.

"Uhm.........LJ, anak....can-----can I ask you something?"

Ano naman kaya yon?

"Of course ma."

"Sino ba talaga ang ama ng bata?" derecho nyang tanong.

Ama. Ng. Bata.

Asan na nga ba sya?

Napalunok ako.

Pumikit ako at huminga ng malalim.

"Si Deio. Ang estudyante at----at........at-"

"Kapatid mo." pinagpatuloy ni mommy ang sasabihin ko.

Napamulat ako.

"Hindi pa sure pero ang daddy mo sure na."

"Ma anong nangyari before I blacked out?" tanong ko.

"Umalis si Deio. Iniwan ka nya anak. Sabi nya hindi pa sya handa. Hindi pa sya handang maging ama. Ipalaglag nyo na lang daw ang bata para wala nang problema. Tutal hindi naman daw kayo pwede so bakit pa diba?"

Para akong binasag dun sa narinig ko.

Alam nyo yung feeling na gusto mong sumigaw dahil para kang binagsakan ng sampung kilong hollow blocks sa ulo? Yung feeling na gusto mong magwala?

"N-No.....Ma pati ba naman ikaw?"

"Hindi Louisse. Totoo to. Ako ang kakampi mo okay? Maniwala ka sakin! He said it alright? But don't worry, hinding hindi ko hahayaang malaglag ang apo ko."

Tumayo si mommy.

"Pupunta ka sa Paris, doon ka magtraining. At hindi na school ang hahawakan mo. And from now on, you'll start on top na agad. Wala nang pasikot sikot. Aalagaan natin ang bata at palalakihin ng maayos. And his dad? Nasasayo yun kung gusto mo pa syang ipakilala sa anak mo." pagpapatuloy nya.

Namumuo na ang luha sa mata ko.

"No...ma....K-kailangan ko syang makausap."

"Go. Sige bahala ka."

Palabas na sana sya ng pinto ng bigla itong buksan ni daddy.

"And what are you doing here?" pagsusungit ni mommy.

"Kath, please. Tama na muna yan pwede?"

"Okay then, be ready. Because I will file an annulment."

Nanlaki ang mata ni daddy. Nakalabas na si mommy ng pinto kaya naman sinundan ito ni daddy.

No....

I..

have...

to..

talk......

to....

him........

Kailangan kong makausap si Deio.

[-Dj's POV-]

NO! I can't lose her again!

"Kath please, don't"

Tumigil sya sa paglalakad.

"Natatakot ka ba Daniel John Padilla?! Oh woooooooow! Pero bakit noon ha? Bakit nung ginawa nyo yun hindi ka natakot?" she smirked. Umiling iling pa. "Unbelievable."

I sighed.

"Kath, lasing ako nun. Please......." niyakap ko sya. "I...love you.......very much. Please don't do this to me. I'm sorry kath....I'm so sorry....." pagmamakaawa ko sa kanya.

Tinulak nya lang ako at nagdiredirecho sa pagtawid sa kalsada. Bigla namang nahulog ang pouch nya, saktong may papadaang truck. Nanlaki ang mata ko at dali dali syang tinulak.

Hindi ko na alam kung anong nangyari.

Nagmanhid ang katawan ko.

"DJ!" sigaw ni Kath.

Umiikot na ang paningin ko. Dalwa na nga si Kath eh. But still, malay natin oras ko na. I have to say it to her.

"I......*cough cough*........I love you Kath......I love you......"

At ayun.

Kusa nang sumarado ang mga mata ko.

***--------------***

OMG lang ah!

Mababaliw na talaga ako!

But anyway, vote and comment po!

And be my fan narin:>

My Teacher's Boy?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon