My Teacher's Boy?

Chapter 36-Malaking Pagkakamali

[-LJ's POV-]

I smiled habang papalapit ng papalapit sakin ang kaisa-isang taong mahal ko ngayon. Mahal na mahal ko sya at hinding hindi ko sya ipagpapalit kahit kanino.

"That's right honey! Come here! Mommy loves you! Aww..."

Yeah.

Baby...

Pero hindi sya-

"Louisse may bisita ka daw don sa baba."

"Okay Ate sige baba na ako. Pakibantayan lang si Dea for now ah." Sabi ko kay yaya at bumaba na sa sala.

That's odd.

Walang tao sa sala.

"Hey bro!"

Napalingon ako at nakita si Kuya AJ na nakatayo sa likod ko.

"Kuya! Oh! Bakit naligaw ka dito? Nasan pati sila Ate Mikay at Andrei?"

"Nasa bahay of course."

Sheesh.

"Ano bang ginagawa mo dito?"

"Ewan ko. Binibisita ka. It's been 4 years. Hindi ka na ba talaga babalik sa bahay?"

Umupo ako sa dining at ginaya naman ako ni Kuya.

It's been 4 years since everything. Napatawad na ako nina dad pero ako, hindi ko padin napapatawad ang sarili ko. Madumi na ako. Madaming nangyari dahil sa kasalanan ko.

I smiled. Malungkot na ngiti.

 "Hindi pa. Hindi ko pa sila kayang makasama araw-araw. I'm sorry kuya. I'm sorry for everything."

Napayuko ako at hindi ko na napigilan. Naiyak na ako.

Hinawakan naman ni Kuya ang kamay ko.

"Hindi mo kasalanan. It was an accident remember? Naiintindihan kita. We both went through it. Bumalik ka na. Namimiss ka na ng pamangkin mo at gusto ka nang makasama nila mommy pati nadin ang apo nila."

Umiling iling ako.

"Kuya...this is pointless. Don't worry. Babalik ako. I'll come back as soon as I'm ready."

Kuya laughed.

"Ikaw ah...maalam ka nang magpamiss ngayon. Si Bisente, missing in action."

Yeah...that's another one.

"Kuya I'm sorry. Ako. Sakin nagsimula ang lahat ng ito."

"Don't blame yourself Louisse. Nang dahil sayo, tumibay kami ni Mikay. I'm sorry you're broken because of it. Pero tutulungan ka namin. Bumalik ka lang samin please. Bumalik ka na sa Manila."

"Kuya, I'm fine here. Really. I have to live in my own din."

"Bahala ka."

Nagmeryenda lang si Kuya at umalis nadin.

"Mami..."

I sighed at ngumiti bago humarap sa anak ko.

"Yes Dea?"

Dea. Yes. I named my daughter after him. Deanna Eleanor Padilla. I kinda missed him but I can't come back. I'm not yet ready.

Eto ang kwento.

{-Short Flashback-}

"Walang nangyari samin ni Zharm pare! It's just a....a night."papunta ako sa kitchen nang marinig ko yan.

I was about to go nung nakita ko si mommy. May luha sa kanang mata at nanlalaki ang mata. Lahat kami napatingin kay mommy.

Tumalikod na sya pero hinabol sya ni Daddy.