korku evi

çağrı

Striknina etrafinda dönüp duruyordu yine kulağında kendi sesinin çağrıldığını duydu ama bu çok tuhaf bir sesti.Daha sonra içeriye alis girdi.

"Alis bu hiç te komik bir şaka değildi."dedi striknina.

"Sen neyden bahsediyosun."dedi alis.

"Beni kandiramazsin itiraf et."dedi striknina.

"Striknina hiç bir şey anlamıyorum.Açık konuş."dedi alis.

"Sen doğrumu söylüyosun.Eğer şakaysa.."

"Şaka falan değil söyle hadi."

"Ben..Ben kulağımda bir ses duydum bak sende duydunmu."dedi striknina.

"Hayir striknina bir sey duymuyorum."

"Striknina gel gel diyor."dedi striknina.

"Striknina ben hiç bir şey duymuyorum."dedi alis.

"Kafayı yemiş olamam öyle değilmi."

"Öyle düşünme.Striknina acaba jake senimi çağrıyo."dedi alis.

"Evet haklısın öyle olabilir.Ama ben ne yapıcağımı bilmiyorum.Nerede olduğunuda bilmiyorum."

"Tamam bir daha o sesi duyduğunda cevap ver belki oda seni duyuyordur."dedi alis.

"Hala o sesi duyuyorum bu çok ürpertici."dedi striknina.

"Tamam cevap ver."

"Hey jake senmisin."dedi striknina.

"Ee cevap geldimi."dedi alis.

"Hayir hala adimi tekrarliyor."dedi striknina sonra kapıya doğru yürümeye başladı.

"Striknina nereye gidiyosun."

"Bende bilmiyorum sanirim jakeye doğru gidiyorum.Sen maykin yanindan ayrilma."dedi striknina.

"Ya başına bir şey gelirse.Bende senle geliyim."dedi alis.Striknina dışarı çıkmıştı bile.Aliste hemen arkasindan gitti.

"Alis çabuk maykin yanina dön onu yanliz birakamazsin ayrica ben kendi başımın çaresine bakabilirim."dedi striknina ve aşşağı kata indi.Sonrada merdivenin arkasina geçti.Merdivenin arkasinda daha once hiç farketmediği bir kapı vardı.Kapıyı açınca önüne küçük bir koridor çıktı.Koridorun sonunda büyük bir oda vardı ama zifiri karanlıktı ve hiç bir şey belli olmuyordu.Tam o sırada birden arkasından kapı kapandı.Striknina adeta yerinden sıçradı.Korkmaya başlamıştı.Aniden önünde bir ışık parladı.

"Merhaba striknina hoşgeldin."dedi jake o korkutucu sırıtışıyla.Elinde bir mum tutuyordu.

"Hoşbuldum desem yalan olur."dedi striknina.

"Açık sözlü insanları severim."dedi jake.

"Sevsende sevmesende söylemeye devam edicem."dedi striknina.

"Tamam bu kadar çok konuşmasan iyi edersin.Sus."dedi jake sert bir ifadeyle.

"Ne istiyosun benden."

"Sadece gelip gelmeyeceğini denemek istedik."dedi jake.

"Bumuydu yani.Tamam geldim iste kapiyi acta gideyim."dedi striknina.

"Niye bu kadar acele ediyosun.Artık sende bizden sayılırsın."

"Bunu nerden çıkardın."

"Ee bize yardım ediyosun.Yani bizim tarafimizdasin."dedi jake.

"Bu bir zorunluluk hatirlatayim."dedi striknina.

"Sende buna alışacaksın istesende istemesende.Şimdi gidebilirsin."dedi jake ve strikninanin arkasindan kapi yavaş yavaş açılmaya başladı.Strikninada hizli adimlarla odadan çıktı merdivenlere yöneldiği sırada karşısına punky ve alex çıktı.

"Aşşağıda ne yapıyordun striknina."dedi alex.

"Jake beni çağırdı denemek istemiş."dedi striknina.

"Her kafasına estiğinde çağıracakmi yani."dedi punky.

"Umarim kötü işleri için çağırmaz.Siz ne yapıyodunuz."dedi striknina.

"Mayka iyi gelebilecek bir şeyler arıyorduk."dedi alex.

"Buldunuzmu."dedi striknina.

"Yara bandı,sargı bezi,makas ve biraz su bulduk."dedi alex.

"Bide bir kutu dolusu ip"dedi punky.

"Bunlar işimize yarayabilir.Hadi yukarı çıkalım alis daha fazla yalniz kalmasın"dedi striknina.

Alisin yanına çıktıklarında alis maykin başında ağlıyordu.

"Alis bunu yapma.O iyileşicek.Bizim güçlü olmamız lazım."dedi alex.

"Onu böyle görmeye dayanamıyorum.Kim bilir ne acılar çekti."dedi alis.

"Artık bunları düşünme.Şimdi o bizim yanımızda güvende."dedi punky.

"Striknina jake mi çağırıyormuş."dedi alis.

"Evet denemek istemiş."dedi striknina.

"Bizim bir an önce feysiyi bulmamız lazım.Seni onun elinden kurtarıcaz."dedi alis.

"Evet bu yüzden ikili gruplar halinde çatı katini arıyıcaz.İki kişi maykin yaninda kalır.İki kişide arar."dedi striknina

"Birde çıkış anahtarini bulsak çok iyi olur."dedi alex.

"Bir yandanda onu arariz."dedi striknina.

"İlk kim gidicek."dedi alex.

"Ben gitmek istiyorum.Daha fazla mayki boyle görmiyeyim."dedi alis.

"Ben seninle gelirim."dedi striknina ve alex ayni anda.

"Benim gitmem daha doğru olur."dedi alex.

"Hayır tam tersi.Siz birbirinizle ilgilenmekten asıl işinizi unutursunuz."dedi striknina.

"Hayır hiç te değil.Hem iki kız gitmeniz de iyi değil yanınızda bir erkek olmalı."dedi alex.

"Emin ol buradaki tüm erkeklerden daha güçlüyüm.Hem güç sadece bilekte de değildir."dedi striknina.

"Striknina özür dilerim ama bu böyle değil."dedi alex.

"Alex hepiniz aynısınız kendinizi güçlü görüyosunuz.Artık bizi ezmeyi bırakın biz en az sizin kadar güçlüyüz."dedi striknina.

"Tamam striknina sen haklısın.Ama niyetim bu değildi."dedi alex.

"Alex sen git .Ben burda kalıyorum."dedi striknina.

Ve alex daha fazla uzatmadan alisle birlikte odadan çıktı.

"Çok haklıydın striknina bende senle aynı fikirdeyim."dedi punky.

"Buna sevindim."dedi striknina.

"Sevinmene sevindim."dedi punky.

"Punky saçmalamayı kesermisin."dedi striknina.

"Tamam özür dilerim."dedi punky.

"Özür dilemeyi bırakta bana yardım et maykın yarasını sargı beziyle sarmak daha doğru olucak."dedi striknina.

"Bencede."

"Niye hala duruyosun şu çantayı getir "dedi striknina.

Punkyle striknina bu işle uğraşırken.Alex ve aliste karşıki odada gizli bir kapı ve anahtar arıyorlardı....