korku evi

Uyarı

Striknina ve Punky odanın diğer köşesine geçip farklı köşelerde yere uzandılar.Diğer tarafta Alex,Alis ve Martin de aynı şekildeydi ama tam bu sırada duyulan kapı gıcırtısı yeniden hepsinin içinin korkuyla dolmasına neden oldu...

   Bir an için hepsi göz göze geldi.İlk ayağa kalkan Striknina oldu.Onun ardından Punky ve Alex'te ayağa kalktı.Striknina temkinli ama tedirgin bir şekilde kapıya yaklaşmaya başladı.Bir yandan el fenerini kapıya tutuyordu.Kapı biraz daha aralandıktan sonra durdu.Striknina da yürümeyi kesmiş ne olacağını bekliyordu.Bir süre daha hepsi nefes bile almadan bekledi ama hiçbir şey olmadı.Bunun üzerine Striknina kapıya daha çok yaklaştı.

"Gitme Striknina."dedi Punky arkasından,neredeyse fısıltıyla ama Striknina onu dinlemeyerek kapının yanına kadar gitti ve kapı kolunu tutarak kendisine doğru hızla çekti.Gözlerini kapamış bir şey olmasını beklese de hiçbir şey olmadı ve gözlerini yavaşça açtı.El fenerini dışarıya tuttu ve yeniden bir şey göremedi.Alex ve Punky'de biraz arkasından ona bakıyordu.Striknina rahat bir nefes alıp onlara döndü ama sonra aniden bir şey onu kolundan tutup odanın dışına çekti.Striknina ne olduğunu anlamadan çığlık atmaya başladı.Alex ve Punky ise ne olduğunu anlamasalarda Striknina'nın arkasından koştular.Ne olduğunu bilmediği ve görmediği güç şimdi onu bırakmıştı.Striknina elleri titreyerek etrafta feneri gezdirdi ama hiçbir şey yoktu.Diğerleri onun yanına gelip ne olduğunu anlamaya çalıştı.

"Sen iyi misin Striknina?"dedi Alex.Striknina'nın yüzü bembeyaz olmuştu ve hepsi onun için endişeleniyordu.Striknina iyi olduğunu söylesede Punky onun koluna girip içeriye götürmek için destek oldu ama Striknina kolunu hızla çekti.Çünkü kolu acıyla sızlamıştı.Striknina kazağının kolunu omzuna kadar çekip ışık tuttuğunda bir kez daha hepsi şaşkınlık ve korkuyla kaldı.Striknina'nın kolunda geniş bir el izi vardı ve üzeri kıpkırmızıydı.Bu hepsinin içinin ürpermesine neden oldu.

"Buradan gitsek iyi olacak."dedi Martin ve odaya geri dönmeleri için işaret etti.Diğerleri odaya girerken Martin bir kez daha etrafa ışık tuttu ve ardından o da içeriye hızla girdi.Punky Striknina'yı yatağa oturttuktan sonra konuşmaya başladı;

"O neydi?Ben hiçbir şey görmedim.Siz gördünüz mü?".

"Hayır ama sanırım ne olduğunu az çok anladık."dedi Alex.Bir süre sessizlik oldu.Herkes Striknina'yı izliyordu.Bir şey düşünüyor gibi görünsede onun için endişeleniyorlardı ama bu çok sürmedi.Striknina ayağa kalktıktan sonra konuşmaya başladı.

"Güvende olmadığımızı zaten biliyorduk ama artık bize zarar vermeye başladılar.Eminim ki bu bizim için bir uyarıydı.Fazla zamanımız yok."dedi Striknina.Bu korkunç gerçekle yüzleşeceklerini hepsi bilsede her şeyin bu kadar açık ve net olması,her zamankinden çok daha fazla tedirgin olmalarına neden oldu.Herkes Striknina'yı haklı bulsada onaylayacak cesaretleri yoktu.Striknina bu sessizliğin ardından hepsine tek tek baktı ve yeniden konuşmaya başladı.

"Bir şeyler yapmak zorundayız.Dinlenmeye vaktimiz yok."

"Ama dinlenmeden daha fazla dayanacağımızı düşünmüyorum.Ben iyi durumdayım ama siz dinlenmediğiniz sürece hasta olmaya başlayacaksınız.Hepiniz berbat görünüyorsunuz.Kim bilir kaç gündür uyumadınız."dedi Alis ama Striknina'nın bunu onaylamadığı her halinden belliydi.

"Az önce ne yaşadığımı görmedin mi?Her şey sana çok basit geliyor.Bence artık hayal dünyandan ayrıl ve buraya dön.Burada durduğumuz her saniye bizi daha çok ölüme yaklaştırıyor.Onlarla bir anlaşma yapmadık.Sadece Jake konusunda endişelenmesemde onunla yaptığımız anlaşmadan sonra benden ne isteyeceği hiç belli olmaz.Her açıdan tehlikedeyiz.Daha ne kadar açık konuşabileceğimi bilmiyorum."dedi Striknina sert bir şekilde.