korku evi

Parlak

   Alis,gözlerini yavaşça açtığında,karşı koltukta uyuyan Eva'yı gördü.Önce ne olduğunu anlayamadı ve aniden kalktı.Onun bu ani kalkışına Alex'te uyanmıştı.

"Bir şey mi oldu?"diye sordu Alex.

"Hayır.Sadece,bir an nerede olduğumu anlayamadım.Ne zamandır uyuyorum?"

"Ben de uyumuşum bilmiyorum."

"Dizinde,hiçbir şey düşünmeden,öylece uyumak çok iyi geldi gerçektende."

"Evet,bana da."dedi Alex ve sonra odaya baktı.Martin,burada değildi.Tam bunu Alis'e de söyleyecekken Martin,kapıda göründü.Yavaş adımlarla içeriye girip karşıda ki koltuğa kendisini bıraktı.Alis ve Alex'in meraklı bakışları altında konuşmaya başladı.

"Uyanmışsınız.Ben de ilk önce Punky'e bakmaya gidecektim.Striknina'yla karşılaşmayı bile göze almıştım ama sonra yarı yolda vaz geçtim çünkü beni tersleyeceğini biliyorum."

"Haklısın ama ne yapacaktın ora da?"

"Uyuyamadım.İşte Olivia.." dedi Martin ama daha fazla konuşamadı.Alex ve Alis zaten anlamıştı.

"Ne yapmam gerektiğini düşünmekten kafayı yemek üzereydim.Bu yüzden bunu biriyle konuşmaya ihtiyacım vardı.Eva'ya bunu nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum."dedi Martin.Son sözlerini sessiz bir şekilde söyleyerek.

"Şimdilik bilmemesi daha iyi."dedi Alis.

Eva,kıpırdadığında hepsi konuşmayı kesti.Eva,gözlerini açtığında hepsinin ona baktığını gördü ve yerinden doğruldu.

"Uyanmışsınız.Keşke beni de uyandırsaydınız."dedi uykulu bir sesle.

"Çok olmadı zaten."dedi Alis gülümseyerek.

"Bu gerçekten çok iyi geldi.Uzun süredir uyumamıştık.Ayrıca bulmamız gereken bir kapı ve anahtar var.Bence hemen işe koyulmalıyız."

"Yiyecek bir şeyler yok mu?Gerçekten çok açım."dedi Eva.

"Maalesef.Hepsi Striknina'da.Onun çantasına koymuştuk."

"Ben Punky'e söylerim."dedi Alex ve ayağa kalktı.

"Biz de gelelim.Kapıda bekleriz."dedi Alis.

"Gerek yok ben alırım.Siz burada kalın."dedi Alex ve hızlıca odadan çıkıp merdivenlere yöneldi.Bu ara da Punky,resimlerin üzerine suyu belli miktarda döküp bekliyordu.Neredeyse tüm resimlere uygulamıştı ama sadece dört tanesinde yazı gözükmüştü.Striknina'da yere çöküp duvara yaslanmıştı.Bu acı dayanılır gibi değildi.Durumu daha iyi olsa da canı gerçekten çok yanıyordu.Bir yandan Punky'nin ne yaptığına bakıyor,bir yandan da başını acıyla tutuyordu.Onlar, bununla meşgulken kapı tıklatıldı.İkisi de kapıya sonra da birbirine baktılar.Punky,ayağa kalktı ve kapıya yöneldi.

"Eğer onlarsa içeriye girmelerine izin verme."dedi Striknina.Punky,kısa bir tereddütten sonra kapının kulbunu kavrayıp kendisine doğru yavaşça çekti.Kapıyı çok aralamadan dışarıya baktı.Karşısında Alex'i görünce sevindi.Diğerleri yanında yoktu ki bu çok iyiydi.Alis bura da olsa kesin kavga çıkardı,diye düşünmeden edemedi.

"Alex sen miydin?"dedi gülümseyerek.Sonra kendisini toparlayıp,çok az aralık olan kapıdan dışarıya çıktı ve kapıyı geri kapattı.

"Sanırım yanlış zamanda geldim."dedi Alex kapıyı işaret ederek.

"Hayır,saçmalama.Striknina,Alis'in de burada olacağını düşünüp kapıyı kapatmamı söyledi.Bu sıralar sürekli kavga ediyorlar.Sen de biliyorsun."