korku evi

Maden

"Bu önemli bir karar Striknina."dedi Alis.

"Biliyorum.Gidelim artık."dedi Striknina ve aşşağı kattaki odaya çıkan merdivenlerden inmeye başladı...

Striknina,derin bir nefes aldıktan sonra basamakları yavaş yavaş inmeye başladı.Diğerleride büyük bir dikkatle arkasından geliyorlardı.Tek bir ses bile çıkarmamaya çalışarak en alt basamağa kadar indiler.Hepsi nefesini tutmuştu.Bu aldıkları riskin ne kadar doğru olduğunu birazdan göreceklerdi.Striknina,eskimiş kapıyı zorlanarak açtı.Ses çıkarmaması için ne kadar uğraşsada kapı gıcırdayarak açılmıştı.Yavaşça odanın içine girdiğinde diğerleride onu izledi.Martin Eva'nın elini tutarak bir adım daha atıp gizli geçitten çıktı.Hiçbir ses yoktu.Buna sevinmeleri mi gerekiyordu yoksa endişelenmeleri mi gerekiyordu hiç biri emin olamadı.Striknina,gizli geçitin kapısını kapattıktan sonra duvar gibi görünen kapıya baktı.Her şeyin yolunda gitmesini umarak odanın içinde ilerlemeye başladı.Odanın kapısına yaklaşıp derin bir nefes alarak başını dışarıya uzattı.Jake ya da Zazmira ortalarda görünmüyordu.Diğerlerine de orada olmadıklarını işaret ettikten sonra odanın dışına bir adım attı ama sonra yeniden odaya geri döndü.Bu zamandan sonra her şeyi çok dikkatli düşünmeleri gerekiyordu.

"Nereye gitmemiz gerektiğinden emin değilim."dedi Striknina neredeyse fısıltıyla.

"Çok fazla seçeneğimiz yok.Karşı odalardan birine girelim."dedi Alis.

"Hepimiz biliyoruz.Bu ev de çok fazla gizli yer var.Karşıda ki duvarın alt kısmından geçtiğimiz yeri hatırlıyorsunuz öyle değil mi?Orası oldukça büyük.Ne kadar büyükse o kadar iyi bizim için.O yüzden oraya gidelim."dedi Striknina.

"Oradan geriye çıkamıyoruz.Gidersek geri dönemeyiz."dedi Alex.

"Hayır aşşağı inmeden dümdüz ilerleriz.Oranın ilerisine hiç gitmedik ama bence denemeye değer."dedi Striknina.

"Ya her şey daha kötü olursa."

"Bunu deneyip görmekten başka çaremiz yok."

"Striknina,her şeye bu kadar kolay karar veremezsin.Burada Eva söz konusu."dedi Martin sinirli bir şekilde.

"O zaman daha iyi bir fikrin varsa söyle.Burada ne kadar uzun kalırsak bizim için o kadar kötü."

"Striknina haklı Martin.Oraya gitmek en doğru karar gibi duruyor."dedi Alex.

Martin, Alex'le de tartışmak istemiyordu.Ayrıca daha iyi bir fikride yoktu.Bu yüzden sesini çıkartmadı.Striknina bu sessizlikle birlikte odadan dışarıya çıktı.Hala hiç bir harekete yoktu.Bu yüzden hızlı bir şekilde karşı duvarın alt kısmında bulunan küçük deliğe eğilip geçti.Diğerleride aynısını yaptıktan sonra içleri biraz daha rahatlamış şekilde ilerlemeye başladılar.Punky ve Alex el fenerlerini çıkarttılar.Uzun bir yürüyüşün ardından sol tarafta aşşağı inen merdivenleri gördüler.Striknina,bu merdivenleri gördüğünde aklından hiç çıkmayan o yaratık yeniden tüm vücudunun korku içinde kalmasına neden oldu.Ateş kırmızısı o gözler aklına geldikçe içinin yandığını hissediyordu.Punky, Striknina'nın merdivenlere öylece baktığını gördüğünde neler düşünüyor olabileceğini az çok tahmin etti ve omzuna dokundu.Striknina bu sayede kendine gelebildi ve Punky'e endişe dolu bakışlarını gönderdikten sonra,zor da olsa yürümeyi başarabildi.Merdivenden inmek yerine yollarına dümdüz devam ettiler.Neyle karşılaşacaklarını bilmiyor olmaları daha çok gerilmelerine neden oluyordu.
Ne kadar zaman geçtiğini bilmeselerde bu yol ve duvardaki farklı şekiller dikkatlerini çekiyordu.Bu yerin ne için ve neden var olduğunu hala anlayamıyorlardı.Buraya eski bir evin içinden geçilmeside onlara tuhaf geliyordu.Duvarlar ve yerler daha önce hiç görmedikleri kadar parlak ve beyaz bir renge sahipti.Her yerde ayrıntılı şekilde yapılan dekorotifler,onlara bir sanat eserinin üzerinde duruyormuş hissini veriyordu.Bir an buraya ne için geldiklerini unuttular ama bu her zamanki gibi uzun sürmedi çünkü bu bembeyaz yol bitmiş yerini içlerini karartan bir yola bırakmıştı.Aşşağı doğru bir patika gibi giden dar yol onları oraya gitmemeleri için uyarıyor gibiydi.Bir süre hiçbiri konuşmadan bu yolu incelediler.Yolun tabanı hariç her tarafı büyük ağaç kökleriyle kaplıydı.Bu onları şaşırtsada yeni bir yer keşfetmenin heyecanı ve merakı onları kendine çekiyordu ayrıca sonunda kötü bir şeyle karşılaşabilecek olmanın korkusu oraya bir daha hiç gelmemek üzere kaçmak istemelerine neden oluyordu.Tabi ki Punky dışında hepsi merak etsede, Striknina dışında hepsi ikilemde kalmıştı.Striknina her ne olursa olsun oraya girmek için can atıyordu.Zaten bu eve gelmelerinin sebebide Striknina'nın asla bitmeyecek olan merakı ve macera isteğiydi.Biraz macera aramak ve eğlenmek için buna benzer bir çok eve girselerde ilk defa böyle bir duruma düşmüşlerdi.Çoğunlukla Striknina'nın bulmuş olduğu bu gizemli yerlere bazı haftasonları gelirler ve hiçbir şey yaşamadan geri dönerlerdi.Onlar için bu sadece bir hobiydi.Bu tür şeylere pek inanmadıkları içinde rahatlıkla her yeri gezebilirlerdi ama bu seferki hayatlarını alt üst etmiş ve onları tamamen farklı,çıkışı olmayan bir yola sokmuştu.Artık dışardaki hayatlarını unutmaya başlasalarda içlerindeki umut hala duruyordu.Şimdi ise yine bir karar vaktiydi.Striknina diğerlerine sormadan buraya gireceğini bilsede arkadaşlarına dönüp konuşmaya başladı.