...
Dünyada ne kadar zorluk çektiğimin bir önemi yoktu. Onda yıllar önce kaybettiğim umudumu bulmuştum. Yanımda mıydı? Değildi... Ama gülümsemesi bana güç veriyordu. Yine de tuhaf olan şey tüm acıları o çekiyordu ama canı yanan ben oluyordum.
Umrumda mıydı? Değildi!
Bu hikâyenin sonunda teselliyi onda bulacaksam ne kadar acı çektiğimin bir önemi yoktu. Bir şey yaşamamıştık ama hayatımı güzelleştirmişti. Tüm acılarına rağmen... Onun olduğu her yer cennet gibiydi. Ben huzursuz bir kuştum öylece gezinip duruyordum. Ta ki onu bulana kadar! Ta ki onu görene kadar! Öyle birini sevdim ki...
Hayatım onun kalp atışlarına bağlıydı. Dursaydı eğer ölecektim. Hayatımın dönüm noktasında bulmuştum onu. Benim için güvenli bir limandı. Tıpkı gökte parıldayan kutup yıldızı gibi... Yol gösterip duruyordu, üstelik ışık da saçıyordu. Her yere...
Onu tanıdığımda tüm üzüntülerimi unuttum. Nasıl bir etkiydi bu? O bana yaşamayı tekrardan öğretiyor. Yağmur bereket getirirdi ya da merhem acıyı dindirirdi. Ben öyle birini buldum ki her şeyiyle bana iyi gelen biri.
Kalbinde ne saklıyordu böyle?
...
Yazan'dan Not:
Küçük bir alıntıyla geri geldim sizlere. Bölümü yeni yazmaya başladım ama ne zaman gelir bilmiyorum. Ama bitince hemen atacağım emin olabilirsiniz. Herkese hayırlı akşamlar :)
İnstagram:sevalim23
Snapchat:sevalim23
Keyifli Okumalar :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALBİMİ GERİ VER
General FictionKalbim mühürlenmiş bir kapıydı. Gelen her anahtarı tek bir darbeyle dışarı atarken ona yenilecek kadar dirayetsiz olmayacaktım. Onun da anahtarını kıracaktım elbet sert bir dokunuşla. Açılması zordu; açılması imkansızdı mühürlerimin. Ta ki sen haya...
