ALINTI
...
Ayağa kalkıp odadan çıkarken sadece birkaç saniyeliğine Rehman ile göz göze gelmiştik. Ne hissettiğini tam anlayamasamda tedirginlik onda da hakimdi.
Kapattığım odanın kapısını yavaşça çekip çıktığımda anında içeriden sesler yükselmeye başlamıştı lakin ne onları dinleyecek kadar takatim kalmıştı ne de vaktimi harcayacak kadar zamanım.
Adımlarımı mescide doğru hızla sürüklerken arkamdan seslenen abimin sesiyle durmak zorunda kaldım.
''Diyar!''
Arkamdan koşa koşa gelen Eren sanki kaçacakmışım gibi koluma yapışırken sıkıca boynuma sarılıverdi. Belimi sıkı sıkıya kavrarken hiç bırakmak istemiyormuş gibi bir hali vardı. Kollarımı beline sardığım anda sağ gözümden bir yaş hızla firar edip giderken Eren'e daha da sıkı sarılmaya karar verdim. Birisinin sırtına, sırtımı dayamaya ihtiyacım vardı.
''Korkuyor musun?''
...
Yazan'dan Not:
Herkese kocaman bir merhaba. Bölüm gecikti biliyorum lakin olan olaylar hepimizi çok yıprattı ve ne yalan söyliyeyim benim içimden de yazmak bir türlü gelmiyor. Cidden hevesim kaçtı. Ölüm bu kadar yakınken... Ölen kardeşlerimizin ailelerine Rabbim sabır versin . Ölüm gerçekten kalanlar için zor.
Ve bir diğer geçirmesenin sebebi biliyorsunuz üniversite sınavına hazırlanıyordum, tercih yaptım ve sonuçları açıklandı. Yakın bir zamanda da kayıt için Sivas'a gideceğim. Yani bölümü tamamladığım gibi atacağım. Azıcık daha sabredin. Seviliyorsunuz 😘😘😘
Keyifli Okumalar :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALBİMİ GERİ VER
Narrativa generaleKalbim mühürlenmiş bir kapıydı. Gelen her anahtarı tek bir darbeyle dışarı atarken ona yenilecek kadar dirayetsiz olmayacaktım. Onun da anahtarını kıracaktım elbet sert bir dokunuşla. Açılması zordu; açılması imkansızdı mühürlerimin. Ta ki sen haya...
