ALINTI
...
Müthiş bir sancı başımda sabitlenirken hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Sesim banyonun içinde eko yaparken daha da çok ağladım. Hastalık beni öyle bir hale getirmişti ki artık abdesti bile tek başıma alamaz olmuştum. Gözümden yaşlar hızla boşalırken bir an her şeyin bitmesini istedim. Her şeyin bitmesini ve evimde yatağımda olmayı istedim. Sadece istedim...
Banyonun kapısı çalınınca hıçkırıklarımı dindirip sessizce ağlamaya devam ettim.
''Diyar, orda mısın?''
Rehman, kapının ardında buz gibi sesiyle bana seslenirken kendimi toparlamaya çalışıp yazmamı bıraktığım yerden almaya çalıştım.
''E...evet.''
Kısa bir süre kapının ardında bekleyen doktorum tekrardan konuştu.
''Sen ağlıyor musun?''
Şaşkınlık dolu sesi içeriye dolarken bir an önce o yazmayı almalıydım.
''Hay...hayır.''
''Sen...sen gerçekten ağlıyorsun. Kapıyı aç, Diyar.''
Ağladığımı fark eden doktorum içeri girmek için kesinlikle ısrar edecekti. Panikle yazmama ulaşmaya çalışırken yerde sürünerek bıraktığım yere geri dönmeye çalıştım.
''İyiyim ben doktor. Birazdan çıkacağım.''
''Kahretsin, aç şu kapıyı! İyi olup olmadığını kendi gözümle görmem gerekiyor.''
...
Yazan'dan Not:
Hepinize hayırlı akşamlar kardeşlerim. Öncelikle yarınki kurban bayramınız şimdiden mübarek olsun. Küçük kardeşlerimin gözlerinden varsa da büyüklerimin ellerinden öpüyorum. Ve unutmadan bu haftanın tadını iyice çıkarın malum okullar açılıyor. :)))
Bölüm henüz bitmedi ve tabi sınırda geçilmedi. Ama ben bölüm bitince hemen atarım inşallah. Allah yazmayı nasip etsin yeter ki.
İslam serisinin ikinci kitabı olan "Sana Yemin Ediyorum" a da bekliyorum sizi. Orada görmek güzel olacak.
İnstagram Hesabım:sevalim23
Keyifli Okumalar :)))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALBİMİ GERİ VER
General FictionKalbim mühürlenmiş bir kapıydı. Gelen her anahtarı tek bir darbeyle dışarı atarken ona yenilecek kadar dirayetsiz olmayacaktım. Onun da anahtarını kıracaktım elbet sert bir dokunuşla. Açılması zordu; açılması imkansızdı mühürlerimin. Ta ki sen haya...
