Asperatus Nevm ✓

❄ 39. BÖLÜM ❄

Ağaçların arasından esen rüzgar, bir ölüm marşı gibi uğul uğuldu. Kalbi korku ve heyecan ile dövülen genç adam, duydukları ile ayaklandı. Ağaçların yanına doğru sinirli adımlarla yaklaştığında ise kesinlikle kendinde değildi.

"Oyunun batsın kadın! Neredesin ha?!"

Elini ağaca sinirle vurduğunda koluna Kira dokundu. Son ve yük dolu bir yumruğu daha ağaca vurduğunda yere diz çöktü ve başını yasladı. Ela gözlerinden süzülen yaşlarını da alıp acı içinde inledi. Hıçkırığı boğazını dağlıyordu. Daha kurtaracaklardı, Mehir'i. Henüz hiçbir şey yaşamadan, bu kadar kolay gidemezdi.

"Onu da alalım," diyerek ayaklandı. Kira. İfadesizce bakıyordu, dağılmış Arden'e.

"Saçmalama."

Ian'ın düz sesini duyduğunda gözleri öfke içinde kısıldı.

"Burada mı bırakacağız?!"

Kafasını eğen Ian, Mehir'in cansız bedenine baktı. Ne diyeceğini bilemez halde arkasına döndü. 

"Tebrikler! Üçüncü etaba geçmeye hak kazandınız. Oyunun devamı ve iyi vakitler için lütfen elinizi mührünüzün üzerine koyunuz."

Kulaklarına dolan tiz sese öfke içinde bağırdı, Nolan.

"Yeter!"

Haykırışı buz gibi ormanda uğuldamıştı. Fısıltılar kulağına düğüm attı, önce. Gözleri karardı. Nefesi soluk borusunda takılı kalıp kalbine takıldı. Aklında gümbürdeyen seslerle güçlü bir çığlık daha attı. Elleri ile başını tutarken kendisine seslenen kızla transa girmişti. 

"Nolan."

Karın altında ıslanan saçlarını çekiştirerek ayık olmaya çalıştı. Mavi gözleri irice açılmış, sesin sahibini inceliyordu. Yumuşak ve hicran dolu ses bedenini alaşağı etti.

"Söz vermiştin bana."

Nefes alamadı. Titreyen bedeni ile ayağa kalktığında dönen ağaçlar ve yeşile çalan gök yüzü, gözlerini almıştı. Arkasında hissettiği bedenle hızla döndü. Boşluk canını sıktı.

"Ölümüme dayanamazdın, sen."

Elleri ile boynunu sıkıp sese çevirdi başını. Yine kimse yoktu.

"Nehir acı çekiyor şimdi."

Dudağı kuruyan genç adam hırsla dört bir yana salladı kollarını.

"Senin yüzünden."

Ses, susmak bilmiyordu.

"Benim yüzümden," diyerek sayıkladı, Nolan. "Ben öldürdüm seni." Gözlerinden süzülen yaşlarla elini yere attı. "Ben yaptım." 

"Kurtaramadın beni!"

Aynı ses uzaklardan bağırdı bu defa. Kağıt kesikleri içini acıtmıştı.

"Sen sevmeyi beceremiyorsun."

Kulaklarını tutan genç adam gerçeklerden kaçamadı.

"Sevseydin terk etmezdin!"

Nefesini hırsla dışarı verip gözlerini kapadı.

"Ben de böyle yandım işte."

Yüzüne çarpan ılık nefesle dudaklarını içine çekti.

"Beni sen bitirdin..."

Tenine değen uzun ve yumuşak saçlarla dişlerini birbirine vurarak hıçkırmıştı.