Im inLove with My Secretary (McLisse)

Chapter Fifty4: Hes Back

Halos Apat na linggo na nong huli kong makita si Mccoy at pati na din si Sam.

Hindi na sila pumapasok at mukhang wala na silang balak bumalik. Siguro ay nagpakasal na yun at ngayon ay tuwang tuwa na sa kanilang honeymoon hahaha.

Ang tanga mo talaga Elisse kung ano ano pang iniisip mo alam mo na nga masasaktan ka lang.

Andito lang ako ngayon sa loob ng school. Busy ang lahat dahil ngayong araw ay Foundation day kaya wala kaming klase. Hindi ko kasama ang LOKAS dahil busy sila sa kaniya kaniyang booth na hinahandle nila.

Tapos na ang duty ko kaya busy lang ako maglibot sa buong school. Hindi ko talaga inasahan na ito ang magiging buhay ko bago ako umalis sa skwelahang ito.

Kung kailan fourth year na ako doon pa ako nakaranas ng hirap. Gaya nalang nong Fashion Show!

Hindi ko pa din alam kung sino may gawa non. Pero isa lang naman ang pwedeng gumawa non yung bitch na yun lang naman ang nagdala ng salot dito sa school haha sorry for the harsh words but i need to burst it out.

naupo lang ako sa bench ng mapagod ako sa kakalakad! Nasa tapat ako ng soccer field may naglalaro roon dahil na din sa sabay na sportsfest events!

"Thinking of something??" Nagulat ako ng pagbukas ko ng mga mata ko ay mukha niya ang nakita ko.

"Russelle??" Wahhhh nakauwi na pala sila!!

"Kelan ka pa nakauwe??" Tanong ko dito . Ever since umalis sila para pumunta sa Master Chief France ay wala na akong naging balita sa kanila dahil sa sobrang busy namin pareho me on Final Exams while siya sa Contest nila sa France.

"Hi! Long time no see ahh "he said at umupo sa tabi ko.

"Oo nga ee. Congrats nga pala. I heard about your competition?and as expected you won!" Sabi ko pagka-upo nito. Sinabi lang ito ng Prof nila sa akin dahil baka gusto ko daw malaman kung kumusta na si Russelle ichusera rin yung si Ser Mike eh.

"Thanks. Sorry for the last time,hindi man lang kita napuntahan para magpaalam!" He said sadly.

Bumalik sa akin ang memories na yun but they fade away easily. Naka move na ako hehe.

"Ok lang yun past is past!" Nagkwentuhan lang kami saglit bago ito nagpaalam uli kaya naiwan na naman akong magisa. Im trying to sleep ng bigla nalang may humila sa akin .

"Wait saan niyo ako dadalhin??" Sigaw ko sa kanila pero parang wala itong narinig. Ouch! Seenzoned ako ahh!.

Napansin ko naman na nakasuot ito ng barong so i assume na baka member lang ito ng Marriage Booth!tumahimik nalang ako habang naglalakad kami sa booth.

"Hi miss Elisse!!ang ganda niyo talaga perfect na perfect!" Sabi ng bakla at sinuotan ako ng wedding gown. Nag-apply din siya ng light make up bago ako tinulak palabas ng make up room! Awch ha!.

Paglabas ko doon ay nakita ko yung mga lalaking nagdala sa akin dito kanina at ilan pang studyante na bahagi ng marriage booth.

May isang lalaki din sa harap na nakatalikod mula sa akin.

I.....I....I know him?? I know that guy!?? Dahan dahan akong naglakad palapit dito.

Alam kong siya to?? Ilang araw ko lang siyang di nakita pero naramdaman ko ang sobrang pagka-miss ko sa kaniya. Alam ko siya to!

I confirmed my guess when i saw the group of men standing beside him. I know its Him.

Halos mag slow motion ang paligid ko. Hindi ko alam kung dahil ba sa bagal lang ng lakad ko pero as the slow mo continuos?? Siya nalang ang nakikita ko lahat ng tao sa paligid ko ay nawala at tanging siya lang ang nakikita ko.

I cry out loud ng makita ko ang mukha nito. His smiling at me like he used to do before.

"Stop crying mi amore!" He said as he wipe my tears away. Lalo kong di napigilan ang iyak ko .

"Youre here??"

Am i dreaming?? If yes please papa G dont wake me up!

"Yes!" Napasigaw ito sa sakit ng bigla kong kurutin ang pisngi nito. So it was real?? Hindi ako nananaginip??

Hindi ko alam kung sasaya ba ako na makita siya pero bigla nalang akong tumakbo!!

Bakit ba siya nandito?! Diba ilang linggo din naman siya nawala!! Anong akala niya mapapatawad ko lang siya ng ganon??!

Yes im just his secretary kaya bakit kailangan kong sumama sa kaniya sa harap ng altar na yun??

Habang tumatakbo ako ay nakarating lang ako sa music room kung nasaan ang Grupo ni Russelle at ito mismo.

Sila dapat ang samahan ko. Sa loob ng ilang linggo na wala siya? Sino bang kasama ko kung hindi ang mga taong to!!

"Hi Ate Elisse!!" Bati ni Neil at lumapit sa akin kaya napansin niya na umiiyak ako.

Umiiyak ako dahil sa sobrang pagka- miss ko sa kaniya sa loob na apat na linggo.

Sa dami ng masasayang naranasan ko na wala siya.

At sa araw-araw na pagiyak ko dahil kung ano-ano ng pumapasok sa utak ko ng mga panahong di ko siya kasama.

Diba kung Miss ko na talaga siya dapat andon ako sa tabi niya at yakapin siya??!!

Pero bakit hindi ko kaya?!

"Are you ok Chriselle??!" Tanong ni Russelle kaya agad akong yumakap dito.

"Uyyy wag ka ng umiyak sa mundong pabago-bago pagibig ko ay totoo!!" Pagkanta ni Russelle kaya hinampas ko naman ito. Loko loko talaga umiiyak na nga ako kinakantahan pa ako ng Theme song sa Probinsyano!

"Haha pinapatawa lang kita. Kung ano mang iniiyak mo hayaan mo na yun tara sama ka nalang saamin Jamming tayo!!" Yaya pa nito kaya sumama lang ako.

Sa loob ng ilang araw ay madalas kong makasama ang grupo na ito kesa sa mga kaibigan ko at sa Hashtags kada kasi kasama ko sila ay parang ilang na ilang sila sa mga sasabihin nila. Minsan nga ay narinig ko pa sila na pinaguusapan ako pero pag- dating ko sabi nila wala naman daw yun!!

Diba nakakaloko!!

Pero pag ang BPh ang kasama ko ay hindi man lang ako nakaramdam ng ilang.

Hayyy

Hindi ko na muna iisipin kung ano man yun ang mahalaga sa akin ay kalimutan ko muna ang isang yun at ang mga bagay na sasaktan lang ako!!