krsi me eren atyy larttt ^^
~Para~
Kishin kaluar pothuajse 2 muaj nga takimi i pare me psikologen dhe do te genjente neqoftese do thoshte se nuk ndihej me mire. Temat qe zgjidhte znj.Hyka per te diskutuar apo lojerat zbavitese nga me te ndryshmet ishin vertete nje ndihme e madhe per Eren, e cila kishte filluar te mos ndihej aq e vetmuar sa me pare. Mezi e priste diten e premte, diten e senacave unike. Ndoshta sillej me mire dhe me ndryshe me te pershkak se ishte vajza e shoqes se ngushte ose ndoshta kjo ishte menyren sesi Viola e ushtronte profesionin e saj, por Era e adhuronte. Jo me shume se 2 muaj me pare mendonte se te takoheshe me nje psikologe nuk ishte gje tjeter pervecse humbje kohe, ose nje menyre tjeter sesi te flisje me veten. Nuk ia merrte kurre mendja qe do kishte nje ndikim kaq te madh tek ajo dhe as se mamaja e saj do kishte te drejte.
Ishte bere si nje tradite te priste gjithmone rreth 10-20 apo dhe gjysem ore ne ate dhomen e mbushur me piktura te bukura dhe me revista psikologjike. Kishte fiksuar cdo gje ne ate hapsire jo shume te madhe te mobiluar me se mire, ama dicka i mungonte. I dukej ndryshe nga dita e pare, me boshe.
Degjoi disa hapa te vinin drejt dhomes por nuk u kushtoi vemendje. Nxorri telefonin nga xhepi i xhinseve dhe filloi te kontrrollonte per te rejat e modes derisa ndjeu prezencen e dikujt tjeter aty.
Ngriti koken me ngadale, duke u shkeputur keshtu prej instagramit per tu kapur pas nje shikimi te njohur. Ne ato momente kuptoi se cfare mungonte aty.
Papritur u degjua zilja e telefonit te Eres, nje kenge e grupit te saj te preferuar te atyre diteve "HIM". Ashtu e shperqendruar sic ishte, paksa e inatosur se i duhej te hiqte veshtrimin prej tij, u pergjigj.
Krisi qendronte i mbeshtetur pas deres me nje nenqeshje ironike ne fytyren e tij. I dukej pothuajse e pamundur, fati po luante mire me te.
-Mire ma, te puth!- tha ajo perpara se te mbyllte telefonin. U cudit qe djali me syte jeshil nuk ishte larguar akoma, ndihej ne siklet me ate aty por ne te njejten kohe dicka e shtynte ta njihte.
Pa teksa Krisi levizi nga ku ishte mbeshtetur dhe me hapa te ngadalta u afrua per tu ulur prane saj. Era uli veshtrimin dhe hapi telefonin ne menyre qe ta injoronte prezencen e tij pavaresisht deshires se madhe per ti folur.
-Pra, gone with the sin?- theu heshtjen ai,me nje ze adhures por dhe rrenqethes ne te njeten kohe,si te atyre rockereve anglez. Ajo ktheu koken e habitur, me mendimin se e kishte degjuar gabim.
(A/N: H.I.M -Gone with the sin, degjojeni.)
Krisi qeshi.
-Ironike apo jo?-pyeti me njeren vetull te ngritur, me shume sikur ia drejtonte vetes ate pyetje.
-Cfare?-ia ktheu Era me zerin e ulet dhe te bute, e skuqur.
-E di...-u afrua akoma me shume duke lene nje hapsire te vogel mes tyre, zgjati koken dhe ne vesh i peshperiti.- Ti dhe une kemi per tu martuar bashke nje dite.
Dhe ashtu i qeshur u largua duke e lene Eren te habitur, me mendime te cuditshme, por sado absurde ti dukeshin fjalet e tij do e kuptonte me pas se cfare historie fshihej pas tyre.
><<><><><><><><><><><><><>><
kapitulli me i shkurter everrr epo mqns i perkasin se shkuares kshu do jen xp
Me thonii mendimin ne komente dhe yay mezi pres ta merrni vesh pse tha ky qypi kshu,, esht kinda sad tbh but anywayy
Mos harroni te votonii
ju duaa.
YOU ARE READING
Pse Me Telefonon Vetem Kur Je I Droguar? (Shqip)
RomanceDy telefona... Mijera telefonata... Nje numer i parregjistruar... Dhe asnjehere sinqerisht "te dua"... ~~~ (eshte shkruar kur kam qen ne klase te tete-nente, por gjithsesi give it a try if u have nothing more interesting to do)