Yjet kishin vendosur ta braktisnin henen ate nate, e kjo e fundit perpiqej te mposhte ato rete e errta qe e zbehnin madheshtine e saj. E ku ka me keq per nje mbretereshe te erresires sesa te mposhtet nga disa grumbuj ujerash te avulluar, gati per te shperthyer ne shi e merzitje (plot inspirim)?
Era me Krisin ecnin te dy ne nje distance te mjaftueshme per te ftohur akoma me shume zemrat e tyre, nen hijen e pallateve qe ndodheshin ne nje qetesi te madhe, ne nje heshtje me mbytese se ajo e atyre dy shpirtave te rinj, te mbushur me mendime te nderlikura te tipit sesa bosh e kishin jeten, duke harruar faktin sesa mire mund te plotesonin njeri-tjetrin.
Nuk kishte mbetur shume rruge derisa te arrinin, dhe ky mendim e friksonte Eren. Mendonte se ishte i vetmi rast ku mund te njihej me mire me te , kishte mijera pyetje ne mendjen e saj qe donte t'ia drejtonte, me shpresen se nuk do zhgenjehej ama ai moment, ajo distance, ata yje te munguar i jepnin nje trishtim dhe nje zhgenjim me te madh se c'mund ti jepte fakti se Krisi nuk ishte tamam ai "Krisi" qe Era mendonte.
-Sa te pafat!- foli papritur ai, tanime ajo distance "e mjaftueshme" ishte zvogeluar ne nje me "flutura-shtuese".
-Cfare?-ia ktheu ajo.
-Kur te shkosh ne shtepi, dhe te shenosh tek "notes" apo ne kalendar se sot ishte dita e pare qe djali i psikologes te shoqeroi per ne shtepi, nuk do jete aq romantike sa c'prisje.
-Je mire?- Era ndaloi dhe u kthye nga Krisi e nevrikosur, gati per ta gjuajtur me nje shumplake ne mes te rruges.- E degjon veten cfare thua? Pastaj ku e gjen te ....
- Me fal. Mos duhet te thosha ditar? - e nderpreu, bashke me ate nenqeshjen tipike ne fytyren e tij, i kenaqur se me ne fund i erdhi rasti te shikonte perseri fytyren e nevrikosur te Eres.
-Shiko nuk e di se cfare dreqin bluan ajo mendja jote por neqoftese mendon se keto lojerat e fjaleve, apo te qenurit misterioz duke thene se do martohemi nje dite apo se do cmendem si mamaja jote, te bejne sado pak me interesant,e ke gabim.
-Wow.- vetem kaq mund te thoshte i habitur prej reagimit te saj.
-Do me pergjigjesh nje pyetje?- tha pas pak Era, e sigurt se po e ulte "krenarine e saj" per shkak se nje mendje i thoshte te largohej.
Krisi pohoi.
-Ku e gjete numrin tim?
-Po ti kaq e cudtishme sillesh me te gjithe?
-Me fal?-ia ktheu tjetra duke rrotulluar syte me duart e hapura ne ajer sikur te thoshte se nuk po i besohej c'po i degjonin veshet.
-Mire, mire. E gjeta tek telefoni i psikologes tende.-u pergjigj me veshtrimin poshte.
-Pse me cove mesazh?-toni i saj vazhdonte te kishte po te njejtat grimca serioziteti.
Krisi ngriti koken lart dhe shfryu sikur te ishte ne gjemba.
-Mund ta bej vete rrugen e mbetur. Faleminderit.-shtoi Era pasi kuptoi se nuk do merrte nje pergjigjje.
Ajo mori fryme thelle dhe filloi te ecte e qete sikur asgje mos kish' ndodhur. Ndersa Krisi shante veten nen dhembe, i papergatitur per ate pyetje qe nuk priste t'ia drejtonte.
-Era!- uleriti pas saj duke thyer heshtjen qe falte ajo lagje.
-Po?-iu pergjigj tjetra me duart e kryqezuara dhe shikim e pakenaqur, tekanjoz.
-Isha nen efektin Mary Jane.
(so guys long story short mary jane i thone marjuanes.)
Era qendoi per pak sekonda palevizur, e kur me ne fund filloi te arsyetonte, u kthye dhe vazhdoi te ecte pa thene asgje me teper. Kuptoi se e kishte gabim, sepse mungesa e yjeve, apo heshtja dhe distanca e minutave me pare nuk falnin trishtimin qe falte ajo pergjigjje.
><><><><><<><><><><><><><>
me falni per mungesen por skam pasur kohe te futem ne watt plus spo me punonte idfk why.
Anyway ku chap esht i paedituar, as nuk e kam lexuar cfare kam shkruar dhe tbh sdo e lexoj xp.
Me thonii mendimin tuaj ne koment.
Mos harroni te votoni.
Ju duaaa.
ESTÁS LEYENDO
Pse Me Telefonon Vetem Kur Je I Droguar? (Shqip)
RomanceDy telefona... Mijera telefonata... Nje numer i parregjistruar... Dhe asnjehere sinqerisht "te dua"... ~~~ (eshte shkruar kur kam qen ne klase te tete-nente, por gjithsesi give it a try if u have nothing more interesting to do)