Pse Me Telefonon Vetem Kur Je I Droguar? (Shqip)

21.

Priste me veshtrimin nga liqeni, ne nje prej ballkoneve te medhenj te hotelit per faqekuqen e tij ndonese ishte shume heret qe kjo e fundit te shfaqej.

U mat disa here te ndizte nje cigare, luante me paketen e ketyre te fundit, ama nuk mundi te lejonte ate tym t'i deportonte ne mushkri. Kishte kohe qe cigaret apo dozat e droges ishin ulur, po fillonte te mesohej me kete "rutinen" e re por te hiqte dore pas gjithe kesaj kohe, ishte me e veshtire se ti shprehte dashurine e vertete Eres.

-Ben ftohte, futu brenda.-degjoi zerin e personit te fundit me te cilin donte te perballej ate nate.

Nuk foli, nuk levizi thjesht leshoi frymen i lodhur.

-Kris.- i tha embel ajo.- Ku ishe sot gjithe diten?

-Bera shetitje.- u pergjigj me shpresen se pas atyre fjaleve ajo do largohej.

-Nga mengjesi deri ne darke?-pyeti mosbesuese e ema.

-Po zonja Hyka, nga mengjesi deri ne darke.- perseriti me ironi.

-Pse vazhdon te sillesh keshtu? Te gjithe po i kalojne keto dite mire e bukur, ndersa ne te dy as nuk shihemi ne sy.

-Nuk erdha te rregulloj mardhenien mes ne te dyve. Vazhdo hiqu si "mamaja perfekte" e une si djali kureshtar qe bredh gjithe diten neper vendet e bukura te Pogradecit.

-Si djali i psikologes qe ka rene ne dashuri me klienten e saj.-peshperiti tjetra pas nje heshtjeje.

Krisi hodhi veshtrimin nga mamaja e tij, me syte plot mllef, pa pike deshire per ta vazhduar ate bised.

-Nuk e di se cfare menyre po perdor,por cfaredo qofte ajo, po funksionon.-znj.Hyka filloi te largohej duke hedhur ato hapat plot hijeshi.

-Cfare do te thuash me kete?-ngriti zerin Krisi, me ne fund i interesuar.

-Era... Ka ndryshuar shume. Eshte koha qe te ndryshosh dhe ti.-filloi te ecte perseri ajo.

-Ndyshimi do te ishte shume i lehte neqoftese nuk do ishe ti.- tha Krisi me gjysem zeri.

Viola beri sikur nuk i degjoi ato fjale, ndjeu disa pika loti t'i zbrisnin faqeve, u ndje keq per veten e me pas vendosi ate buzeqeshjen e embel ne fytyre, per tu perballur me Eren qe vinte drejt saj e qete si gjithmone.

U pershendeten te dyja, shkembyen disa fjale e me pas u larguan.

Dicka nuk shkonte.Era filloi te shpejtonte hapat, e kishte kuptuar tashme qe pas atyre fjaleve te ngrohta e buzeqeshjeve te shtirura fshihej nje shpirt i lenduar.

Iu kujtuan ato heret kur Krisi i kerkonte te mos e permendte emrin e saj, apo faktin se e kishte mama dhe papritur u ndje keq.

Hoqi nga mendja ate cfare donte ti thoshte, dite te tjera kishte plote, mund te priste. Mendoi se kishte ardhur koha te dinte se pse Krisi sillej ashtu me mamane e tij. I dukej nje padrejtesi.

-Krisi!-ai ktheu menjehere koken. Ajo nuk ishte me aq e qete sa me pare.

-Faqekuqe!-i tha embel dhe hapi krahet por Era refuzoi ta perqafonte.

-Cfare ndodhi?-kerkoi nje shpjegim, e zhgenjyer.

Krisi e injoroi ate pyetje dhe i vendosi duart ne bel duke e afruar pas vetes e duke i dhene ato te puthurat ne qaf.

-Me mori malli.-i peshperiti.

-Kris! Ndalo, nuk eshte ky momenti.-u perpoq ajo ta largonte.