Bebeğimin Babası!

Sevgili Karıcığım

"Evet öyle tutucaksın"  Yaz yemek hazırlarken Rüzgar kızını tutmaya çalışıyordu. Umut biranda ağlamaya başlayınca Rüzgar bebeği koltuğa fırlattı. Yaz bunu görünce tepesi attı tabii Rüzgar hemen "özür dilerim" diyerek yukarı odasına çıktı. Yaz bebeğinde hasar olmadığını görünce rahatladı ve sakinleştirmeye çalıştı. Yaz Rüzgar'ın hemen alışacağını düşünmüyordu zaten fakat bunu yapması fazlaydı.

Yarım saat sonra Umut uyumuştu fakat Rüzgar ortalıkta yoktu. Yaz merak edip odaya çıktı, Rüzgar yatağa kıvrılmış erkeklerin kuralını yıkmış ağlıyordu. "Can iyimisin?" "git başımdan! Ve bana sakın Can deme!!" "ta-tamam demem de noldu sana neden ağlıyorsun?"  "ben baba olamıycam, çok istedim ama baksana ağlamaya başlayınca nasılda fırlattım onu!" "saçmalama sen çok iyi bir baba olacaksın inan bana.. Bak bu yaptığın normal bir şey değildi kabul ama kucağına ilk defa aldığını söyledin o yüzden bu sana göre normal.. Senin bu yaptığın sadece saçma bie refleksti.. Hadi üzme kendini ha?" Rüzgar pür dikkat dinlemişti onu "napıyor şimdi?" "uyuyo" "sende benimle uyurmusun?" Yaz şaşırmıştı, tamam daha önce de uyumuş olabilirler fakat o isteyerek olmamıştı ki! "şe..y yani bilmem" "hadi lütfen onu da beşiğine yatıralım" "ta-tamam" diyerek aşağı indi ve kıznı alarak yukarı çıktı. "teşekkür ederim" "ne için?" "benimle uyuduğun için" "önemli değil" diyerek Rüzgar'ın yanına kıvrıldı. "Ha bu arada bana Can diyebilirsin...."

Umut'un sesi sayesinde ikiside biran da uyanmıştı. Birbirlerine kenetlemiş bir şekilde... Yaz hemen kalkarak kızını kucağına aldı. "Tamam geçti ben burdayım" kızını sakinleştirmeye çalışıyordu ama başaramamıştı, emzirmeyi denemişti ama alamaıştı bile ağzına memeyi.. Rüzgar "acaba bir yeri mi ağrıyo? Hani şey oldu ya!" "bilmiyorum..." "hastaneye gidelim" "ama saat geç oldu?" "acile gideriz hadi hazırlan..."

"Sakin olun lütfen bir şeysi yok sadece gaz sıkışması.... sanırım ilk çocuğunuz" Yaz kafasını salladı. "Gazını çıkaramamış olabilirsiniz sonuçta bebek bunlar normal" "peki" "gidebilirsiniz" Rüzgar kızını kucağına alıp başını öptü ve kulağına "özür dilerim" diye fısıldadı Yaz haricinde kimse duymadı....

"Caaannn?" ses yok "nerdesiin?" tekrar ses yok "of be adam!!" gene ses yok "caaaaaaaaağğnnnnn??!!!!" yine ve yine ses gelmeyince odaları gezmeye başladı. Fakat o da ne bir odanın kapısı açılmıyo! "haydaa!" "napıyosun?!" Tabii ki Rüzgar'dı bu "şey ben sana seslendim ama sen ses vermeyince odaları geziyim dedim... Özür dilerim" "gel buraya ve sakın bu odaya yaklaşma" "neden?" "çok meraklısın" kız yüzünü astı ve "kahvaltı hazır yapar ve işe gidersin ben toplarım" diyerek odasına geçti. O odada ne olduğunu bulacaktı. İnat etmişti.... Sonu ne olursa olsun bulacaktı.....

Rüzgar gittikten bir saat sonra odanın önüne geldi ve elindeki bıçakla açmaya çalıştı. Olmuyordu işte açamıyordu ama uğraşıyodu. "sana oraya yaklaşmamanı söyledim" kız içinden bi 'siktir' çekti ne zaman ve niye gelmişti... "Kusura bakama ama eğer bu evde yaşıycaksam bilmeliyim dimi?!" "girince korkmıycan ama" "niye öyle dedin ki ne var orda hiiğğğ yoksa insan öldürüp kafalarını kesip koleksiyon mu yapıyosun?! ya da bi silah koleksiyonu? ya da korku filmlerindeki kostümlerin koleksiyonları!" Rüzgar şaşkın bir şekilde onu dinliyordu, en sonunda sessizliğini bozup konuştu "Yaz şaka yaptım bir şey yok orda yani var da özel hem senin nasıl bi hayal dünyan var!" "orda ne var?" "Ölen annemin eşyaları ve kokusu" "ovvv şey pa-pardon... ama bi saniye senin annen yaşıyo ki" "o üvey annem yani Melisa'nın öz ama benim üvey annem" "siz öz kardeş değil misiniz? çok benziyosunuz ama davranışlarınız görünüşünüz" "ikimizde babama benziyoruz..." Rüzgar'ın gözleri dolmuştu "şey bak özür dilerim tamm mı? ağlama lütfen" Rüzgar bir şey demeden odasına girdi. Yaz'da onu sıkmak istemediği için aşağı indi ve kızıyla oynamaya başladı...

"Hey kızımı rahat bırak!" "tövbe.. ya ne sessiz sessiz geliyosun ödüm koptu!" "pardon?" "yemek yiycen mi yapıyım mi bir şeyler?" "aslında baya açıktım yaparsan mutlu olurum" "tamam yaparım hemen" Yaz mutfağa geçip tavuk sote ve pilav yaptı, yanına da yoğurt .......

"Ellerine sağlık uzun zamandır ev yemeği yemedim" "afiyet olsun" diyerek gülümsedi o sırada Umut ağlamaya başladı "ben emziriyim onu" diyerek kalktı Yaz masadan... Şu dört günde neler neler yaşamıştı, ama sevmişti Rüzgar'ı biraz duygusal biriydi ama olsun....

"Uyutmıycak bu gece bizi ha?" "sen uyu yarın işe gidiceksin" "seni niye yalnız bırakıyım ki" Yaz bir şey diyemedi. Sadece kafasını eğdi utanmıştı çünkü............................... "Sonunda" diyerek attı kendini yatağa fakat bu sefer Rüzgar uyanmıştı "ay özür dilerim sen uyu" "uyudu mu? Sen de kusura bakma ben uyuya kaldım öyle alışık değilim" "alışırsın" diyerek kıkırdadı. Nedensizce Rüzgar'da kıkırdadı bu haline, Rüzgar sevmişti 'yaz'ı korumacı bir tavrı vardı. Kizsenin üzülesine gönlü razı olmuyordu! "Çok güzelsin İnşallah kızımızda sana benzer" Yaz kaskatı kesilmişti yatakta.. Rüzgar anlamıştı fakat buna aldırmadan Yaz'ın beline sarıldı... "İyi geceler sevgili karıcığım" İşte bu son noktaydı.......