Bebeğimin Babası!

Acaba

Aşağı indiğimizde Can Umut'la oturmuş film seyrediyolardı. Gerçi Umut ne anlarsa! Rüzgar yavaş yavaş kendine geliyordu,gelmeliydi zaten birazdan Can'dan dayak yiycek! Can öyledir bana biri -bir erkek- bir şey yaptığında ilk önce benim sakinleşmemi bekler ardından gider çocuğu döver. Bu ne yazık ki böyle devam ediyor, gerçi benim umrumda değil çünkü ben her zaman haklı taraf olurum haksızsam özür dilerim! "Can... biz Rüzgar'la aramızdaki sorunu hallettik bir şey yok tamam mı?" "hıhı e ben acıktım hadi!"  ben kafamı sallayıp yemek yapmaya gittiğimde dünyayla bağlantımı kesmiştim...
-Rüzgar Can-
Yaptığım aptallığı yeni yeni sindiriyordum. Çocuğumun annesine -çakma da olsa- karıma tokat atmıştım! Nasıl yaptım? Nasıl dinlemeden uygulamaya geçtim bilmiyorum! Ben bu düşüncelerle halaya durmuşken yüzüme yediğim yumrukla kendime geldim! "Sen benim kardeşime nasıl vurursun! Nasıl onu orispulukla suçlarsın!" şuan bana bağırması gerekirken sessizce konuşuyordu! "Bir daha böyle bir şey duyar ya da görürsem seni yaşatmam... Yanlış anlama katil değilim Yaz ve Umut'u alır çeker giderim bir daha da bulamazsın! Anladın mı!?" Kızımı kaybetmeye dayanamazdım! Onsuz yapazdım! Çok az bir süredir birlikte olsak da o benim parçam, o benim kanımı taşıyor! Kafamı tamam anlamında salladım ve odama çıktım. Aynaya baktığımda gamzemin morardığını fark ettim! İyi de Yaz onları çok seviyor! Şimdi konu niye Yaz'a geldiyse!!!
Tekrar aşağı indim. Fakat salonda kimse yoktu ve mutfaktan sesler geliyordu! Mutfağa daldığımda yüzüme un yedim! "Hii özür dilerim... Caan yaaaa! Hepsi senin yüzünden!" gelip üstümdeki unları temizledi. "Gel üstünü çıkaralım" bana kaş göz yapıp yukarı çıktı...
Acaba gene ne yapmıştım da bana kaş göz yapıyordu!