Bebeğimin Babası!

Kötü günler.... -1-

Sabah sulu öpücüklerle uyandım. Gözlerimi açtığımda sevdiğim adam otuz iki diş gülümsüyerek bana bakıyordu. "Günaydın karıcığım" "günaydın kocacığım" diyerek dudağına öpücük bıraktım. "Kızımız nerde?" "Melisa geldi, onunla" kafamı sallayıp ayağa kalktım ve sabahlığımı giydim. "Can, ben bugün üniversite için kitap alıcam. Biliyorsun seneye Belis bir yaşını doldurmuş olacak bende sınava girerim" biraz durduktan sonra yanıma geldi. Ellerini yanaklarıma yerleştirip "okumana gerek yok biliyorsun dimi?" dedi. "Neden?"  "benim karımsın" elleri arasından çıkıp ona ters ters baktım. Hayır ne demek benim karımsın! "Saçmalama Can!" diyip banyoya girdim. 

-Rüzgar Can-

Aşağı inip Belis'i Melisa'dan aldım. "Abi ben çıkıyorum." "nereye?" "Berktan'la buluşucaz" "siz ayrılmıştınız?!" "numaran tutmadı abi, Berktan'da madde kullanmayı bıraktı tedavi görüyor bende yanına gidicem" birşey diyemeden kapıdan çıkıp gitti. Bu nerden öğrenmişti lan?! 

Aradan yarım saat geçmişti ki Yaz aşağı indi. Yanıma gelip yanağıma öpücük bıraktı. Demek ki küsmemişti."Sevgilim hadi çıkalım kitap falan alıcaz ya" "hayatım dedim ya" "hayır Rüzgar!" diyerek ayağa kalkıp tekrar odaya gitti. Ben de Belis'i salondaki beşiğe bırsakıp yanına gittim. Odaya girdiğimde kırmızı dantelli sütyenini giyiyordu. Hemen yanına gidip arkadan ona sarılıp ellerimle göğüslerini sardım. Ona dokunmak bile beni delirtiyoru. Ah bir de o istese zaten beni neden istemediğini de anlamıyorum. "Ca-can lütfen" "neden istemiyorsun beni Yaz" "se-senle alakası yok ki" "ne o zaman?!" 

-Yaz-

Tabii ki onu istemiyor değildim ama korkuyordum. O günki gibi canım yanar diye korkuyordum. O gün o üç kişinin bana saldırısından sonra yedi ay hastanede yatmıştım. Elimde değildi bir erkeğin bana böyle dokunmasından hep korkmuştum. "Yeter Yaz bana cevap ver!" "bağırma nolur" "o zaman cevap ver yeter ben sana dokunmak istiyorum, benim ol istiyorum!" "bende istiyorum ama" "ne ama?" ayıkla pirincin taşını! Ben ona nasıl açıklardım tecavüze uğradığımı!? "Can?" "tamam Yaz tamam.... Hadi hazırlan" "Can?!"  Ben ona seslenene kadar o çoktan dışarı çıkmıştı. Koşarak yanıan gittim. Herşeyi anlatabilirdim, o benim kocamdı. "Can dinle bak?" "git üstüne birşey giy" önüme baktığımda sütyenimin olmadığını fark etim. "Can herşeyi anlatıcam dinle beni" ellerini alıp göğüslerimin üstüne koydum. "Yaz napıyorsun?"  sağ elini kalbime bastırıp "burda birtek sen varsın. Bak ben nasıl diycem bilmiyorum benden tiksinmeni istemiyorum" "Yaz ne diyorsun?" "bana tecavüz ettiler" ilk önce biraz durup bana baktı sonra biranda gülmeye başladı. "Dalga mı geçiyorsun?" "ha-hayır" "ya saçmalama bi git" diyerek ellerini göğüslerimden çekti ve Belis'in yanına gitti. "Bana inanmıyormusun?" "Yaz git üstüne birşeyler giy!" "bana inanmıyorsun?!" "ya Allah aşkına git üstünü giy şimdi bende dayanamıycam"  beni olduğum yerde bırakıp Belis'le birlikte oturma odasına geçti. Biliyorum inanması güç bir durum fakat ona yalan söylediğimi düşündüren ne?! Odaya geçip üstümü giyindim. Aşağı indiğimde Can telefonla konuşuyordu. "Celal sana dediğimi yap ve Yaz'ın geçmişini bul bana!............ lan tamam dedik ya........tamam ona da tamam..........bu akşam elimde olacak!" gözlerimde biriken yaş yavaş yavaş akıyordu. Bana inanmakla inanmamak arası gidip geliyordu, ve beni kendine rezil ediyordu! Peki ya benden iğrenirse, artık beni istemezse! "Niye bana inanmıyorsun?!" bana bakıp hemen yanıma geldi. "İnanmak istiyorum! Ama akıl alır şey değil! Yaz ağlama lütfen" yanıma gelip elini yanağıma koymaya çalıştı fakat bana inanana kadar elini elime süremez! "Dokunma bana!" diyerek geri kaçtım. "Bana inanana kadar bana dokunma" Vestiyere gidip çantamı aldım, içeri geçip Belis'i de alıp dışarı çıktım. Çıkış kapısının yanındaki emanet bölümünden bebek arabasını alıp dışarı çıktım. Biz altı aydır birlikteyiz, beyefendi bize güvenmiyor! Göz yaşlarımı silip yoluma devam ettim. İlerdeki taksi durağına gidip bir arabay bindim ve Meydan'a gitmesini söyledim!