Bebeğimin Babası!

Baban Gibisin!

"Eğer ölürsem kzımıza iyi bak" "saçmalama sana bir  şey olmıycak" "seni  seviyorum" "bende seni seviyorum meleğim" 

Yaz böyle güzel bir rüyadan istemeyerek uyanmıştı, çünkü kafasında ki bebek sesi onu uyutmamıştı. "Uf az susun!" Rüzgar rahat durmayıp Umut'u Yaz'ın üstüne koydu "aa annesi aranıyo ama" "ne?" Yaz şaşırmıştı Rüzgar'ın dediğine...  "Acıkmış" dedi Rüzgar Yaz'a, Yaz'da ikiletmeden miniğini kucağına aldı ve emzirmeye başladı daha utanmıyordu Rüzgar'dan, "Can eğer ölürsem kızıma iyi bak olur mu? Onu başkalarına emanet etme!" "şşş ne biçim konuşuyorsun sen! Olmıycak öle bir şey!" Yaz çoktan ağlamaya başlamıştı bile "ama ya ölürsem" "saçmalama" diyerek sarıldı karısına -çakma akrısına-  "öyle bir şey olmıycak" "elbet birgün ölücez" "ama biz kızımız kendine bakabilecek yaşa geldiğinde ölücez" "iyi ki varsın" Yaz bunu dediğine ne kadar pişman olsada geri dönemezdi...

"Ya Can ama" "ne?" "hala hazırlanmamışsın ama" "of ben gelmesem şimdi arkadaşlarında gelicek" "ama Belis'de bizimle olucak" "sence ne giymeliyim?" Rüzgar hemen kararını değiştirmişti çünkü eğer Yaz'ın erkek arkadaşlarıda varsa onları yalnız bırakamazdı. Yaz gülümseyerek dolaba ilerledi, dar paça kot ve mavi kareli gömlek çıkardı. "Can bunlardan bir tane alabilirmiyim?" diyerek kareli gömlekleri gösterdi. "İstersen al" "teşekkür ederim" diyerek pembe olanı aldı.

"Ee hadi ama Yaz" "of bekle" "on iki dakikadır bekliyorum zaten" "geldim" diyerek indi aşağı Rüzgar ağzı açık bakıyordu bir tulum bir insana bu kadar mı yakışır....

Melis ve Rüzgar derin bir sohbete dalmıştı, tabii Yaz buna gıcık olsada kızıyla ilgilenmeye devam ediyordu. "ahahahahaha ciddi misin?"  Yaz, Melis'in kahkahasıyla elindeki biberonu  yere düşürdü ve kırdı. "Bir şey oldu mu?" "aa yok" Melis'in burda olması hiç iyi değil herkes gitmiş ve o kalmıştı. Niçin? Tabii ki Rüzgar için....

"Rüzgar!?" ama duymamıştı, "Rüzgaarrrrr!" "ne?" "ben gidiyorum Umut'a biberon almalıyım, senin pek umrunda olmadığı için" diyerek ayağa kalktı ve yürümeye başladı. "Yaz, Yaz dururmusun?" "hayır! hiçbir şey umrunda değil sadece uçkurunun peşindesin!" "eğer. uçkurumun peşinde olsaydı. seninle olurdum ben babam gibi bir baba olmıycam!"  derken gözünden bir damla düştü neden bu kadar duygusal olmak zorundaydı ki?! "Can özür dilerim"  "hep özür hep özür!!" "ne yapmamı bekliyorsun aynı baban gibisin!" diyerek yürümeye devam etti Yaz..... Rüzgar'sa olduğu yerde kalmıştı. Eskiler gözünün önüne gelmişti ta ki bir arabanın fren sesine kadar......O yerde yatan Yaz mıydı?

Nasıl bir son ama biraz salakça olabilir ama, olsun ya sabah saat beşden beridir yazıyorum saat altı hadi hepinizi seviyorum, kalın sağlıcakla.....