Tzuyu Momo'nın çektiği her yere gidiyordu...Şu son günlerde iyice yorulmuştu Ve kendini Momo'nın kollarına bırakmıştı...Tabi bir yandanda hoşuna gidiyordu.
Onları yalnız bıraktıklarından bu yana 5 saat geçmişti ve kendileri sürekli bahçede yürüyorlardı...Tzuyu onların kavuştuğuna seviniyordu ama şu bir aydır Hem Jungyeon hem Dahyun için üzülmüşlerdi...Kimse Dahyun'a ne olduğunu bilmiyordu.Muhtemelen şadece Jungyeon biliyordu.
Momo:"Sence her şey yoluna girer mi?" Tzuyu:"Bilmem girer herhalde"
Tzuyu yürümekten sıkılmıştı...Dışarısı Soğuk gibi görünüyordu ama Hissedemiyordu...Sevgilisinin aklını okuyabileceğini düşünmüştü...Hem belki gelişmişte olurdu...
"Jungyeon Dahyun'a ne yaptı...Ah..."
Tzuyu bunu duyduktan Sonra Hüzünlü bir şekilde yere bakıp yürümeye devam etti...
Tzuyu:"Bence O ölmedi..." Momo:"N-Ne?...Ah-Umarım öyledir..." Tzuyu:"Jungyeon Unni ne yaptıysa bir nedeni vardır ayrıca..."
Momo şaşkın şaşkın ona bakarken tekrar gülümseyerek kafasını çevirdi.
Momo:"Bakıyorum da Ona çok güveniyorsun..." Tzuyu:"O iyi birisi... Momo:"Onu uzun süredir tanıyormuşsun gibi..."
Momo ukala ukala yukarıya bakıp Ellerini ensesinde birleştirdi ve gerildi...
Tzuyu:"Ne o?kıskandın mı?" Momo:"Saçmalama..."
Tzuyu onun omzuna yavaşça vurunca gülümsedi...Tzuyu'nın dudaklarına arsızca bakmaya başladı...
Tzuyu Kapıyı tıklatıp cevap bekledi...Bir yandanda utanıyordu her ne kadar 5 Saat geçsede yanlış bir zamanda gelmişlerdir diye...İçeriden onay sesi gelince rahatladı...
Nayeon'ı uzun süre Sonra gülerken görünce Momo'da gülümsemişti...
Tzuyu:"Nasılsın Unni..."
Nayeon gülümsemişti ve başını yere eğmişti...
Nayeon:"İyiyim..." Momo:"O nerede?" Nayeon:"A-Ah o duşta...Yani biliyorsunuz oranın nasıl pis olduğunu..." Momo:"Bilmezmiyiz..."
Momo yan yan Tzuyu'ya bakıp gülümseyince Tzuyu eliyle Sus işareti yapmıştı....
Tzuyu Nayeon'ın yanına oturup Ellerini tuttu Ve gözlerinin içine baktı...Nayeon şaşırmıştı Aklını okuyacağını düşünüp Endişelendi...
Tzuyu:"Her ne kadar Büyükleri gelsede Onlardan intikam alacağız..." Momo:"İşte benim kızım..." Nayeon:"Buna gerek Yok..." Jungyeon:"Var..."
Islak saçlarının bir kısmı gözüne yapışmıştı Jungyeon'ın...Elindeki havluyu Yatağın başına asıp Yanlarına oturunca Tzuyu'nın gözleri yine dolmuştu...Jungyeon Bunu görünce Şaşırmıştı...O akşam Ne kadar yalvarsada geri getirememişti Tzuyu Jungyeon'ı
Jungyeon :"Bende seni özledim..."
Tzuyu dolu gözlerini serbest bırakıp başını eğdi ve gülümsedi...Momo yaklaşıp saçından öptü Tzuyu'yu
Momo:"Bitti değil mi?" Nayeon:"Bitti..."
Tzuyu burnunu çekip tekrar Jungyeon'ın yüzüne bakınca ona gülümsediğini gördü...Ona sormak istediği birşey vardı...
Tzuyu:"U-Unni...Dahyun...Yani o-Nerede?"
Nayeon dudağını ısırıp başını eğdi tekrar...Momo ise dikkatli bir şekilde dinliyordu...
Jungyeon:"Ah...O-" Tzuyu:"Lütfen söyle Unni öldürdüysen söyle...Onu merak ediyoruz...Seni yargılamayız-"
Jungyeon:"Ne ölmesi?"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
